Η υπερπληθώρα προσφορών μπερδεύει τους καταναλωτές
Το κριτήριο των ευκαιριών εξακολουθεί να κυριαρχεί ως βασικός λόγος επίσκεψης σε ένα σημείο πώλησης
o «chicken game» των προσφοTρών
στο οποίο έχουν «εγκλωβιστεί» η εγχώρια αγορά σούπερ μάρκετ και η βιομηχανία, φαίνεται ότι έχει αρχίσει να προβληματίζει μια μερίδα καταναλωτών.
Σύμφωνα με έρευνα του ΙΕΛΚΑ που παρουσιάστηκε στην 23η Γενική Συνέλευση του ECR Hellas (efficient consumer response), το κριτήριο των προσφορών εξακολουθεί να κυριαρχεί ως βασικός λόγος επίσκεψης σε ένα σημείο πώλησης. Ωστόσο, σύμφωνα με τα ευρήματα της ίδιας έρευνας, ένα σημαντικό ποσοστό, που αγγίζει το 43%, δηλώνει ότι προτιμά χαμηλότερες τιμές παρά προσφορές, ενώ το 41% εμφανίζεται μπερδεμένο από αυτές. Επίσης, σημαντικός παράγοντας για το 37% είναι το άγχος να προλάβει τις προσφορές, ενώ ένα 42% δηλώνει ότι δεν έχει χρόνο να ψάξει για τις προσφορές. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι μέσα στην κατηγορία των καταναλωτών που έχει ως mission το κυνήγι της προσφοράς, τα αντίστοιχα ποσοστά είναι υψηλότερα του συνόλου. Για παράδειγμα, το 45% των ερωτηθέντων είναι αυτό που δηλώνει μπερδεμένο από τις προσφορές, ενώ το 44% εμφανίζεται να μην έχει χρόνο να ψάξει.
Το γεγονός είναι ότι από το 2011 και μετά η δυναμική των προσφορών στην εγχώρια αγορά έχει εκτοξευθεί, γεγονός που «πριμοδότησε» η κρίση και η συρρίκνωση της αγοραστικής δυνατότητας μεγάλης μερίδας του πληθυσμού στην Ελλάδα της κρίσης. Πλέον εκτιμάται ότι ένα στα δύο προϊόντα διατίθεται σε προσφορά.
Μολονότι το φαινόμενο των προσφορών καταγράφεται παγκόσμια, είναι ενδεικτικό ότι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες το μοντέλο έχει πιο περιορισμένη δυναμική, με τα ποσοστά των εκπτώσεων να είναι συγκριτικά μικρότερα σε σχέση με την εγχώρια αγορά, χωρίς να ξεπερνούν το 30% της τιμής, ενώ και η λογική τού «buy one, get one free» έχει συγκεκριμένη διάρκεια.
Σαφώς και το περιορισμένο εισόδημα των Ελλήνων έχει δημιουργήσει μια πιο conscious γενιά καταναλωτών, ωστόσο η «διέξοδος» για την αγορά ενδεχομένως να κρύβεται στην προσπάθεια αλλαγής της καταναλωτικής τάσης, την οποία η ίδια δημιούργησε.
Βέβαια για να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει να υπάρξει ένας εξορθολογισμός στις τελικές τιμές, καθώς είναι σαφές ότι εάν η τιμή σε ένα προϊόν επιστρέψει στα επίπεδα του 2009 και δεν περιλαμβάνει καμία μείωση, δεν θα πουληθεί.
Τι λένε οι αναλυτές και η αγορά
Αναλυτές της αγοράς μιλώντας στη «Ν» επισημαίνουν ότι «ο καταναλωτής έχει εκπαιδευτεί από την αγορά στις προσφορές. Ακόμα και στα ποσοστά των αγοραστών που έχει αρχίσει να διαφαίνεται μια “κούραση” έναντι αυτών, δεν σημαίνει ότι δεν αναζητούν τις πιο συμφέρουσες αγορές», προσθέτοντας ότι «πρέπει να υπάρξει μια εξομάλυνση του όγκου των προσφορών, διαφορετικά νομοτελειακά η αγορά δεν θα αντέξει». Στην ερώτηση εάν η αγορά μπορεί να σταματήσει τις προσφορές, οι ίδιοι σημείωσαν ότι «εάν σήμερα μια αλυσίδα σταματήσει τις προσφορές, μένει εκτεθειμένη έναντι των ανταγωνιστών με φυσικά σημεία και ηλεκτρονικά και πρέπει να είναι προετοιμασμένη να γράψει ζημιά. Σε αυτό το πλαίσιο, ποιος παίχτης θα επιλέξει να το κάνει;».
Η εκφρασμένη άποψη της οργανωμένης λιανικής γύρω από θέμα των προσφορών, είναι ότι σε ένα περιβάλλον όπου η πίτα της κατανάλωσης μειώνεται, οι δείκτες χειροτερεύουν και τα μερίδια δεν αρκούν σε κανέναν, οι προσφορές θα εξακολουθήσουν να αποτελούν το βασικό όπλο του ανταγωνισμού.
Βέβαια, τόσο οι λιανέμποροι όσο και η βιομηχανία συμφωνούν ότι όσο αυξάνονται οι προσφορές τόσο συμπιέζονται τα περιθώρια κέρδους, χειροτερεύοντας ακόμα περισσότερο τους δείκτες.
Σε αυτό το πλαίσιο ο φαύλος κύκλος διατηρείται, με τον φόβο της απώλειας εσόδων λόγω του περιορισμού των προσφορών να αποτελεί το κυρίαρχο χαρακτηριστικό των εμπορικών στρατηγικών του κλάδου. Το ζήτημα είναι λοιπόν κατά πόσο η αγορά θα αποφασίσει να αντιστρέψει του όρους του παιχνιδιού ή θα συνεχίσει την «γκρίνια», παραμένοντας ωστόσο στον χορό των προσφορών.
[SID:11735691]