Πρόταση Τυποποιημένης Λύσης

Με την υποβολή της αίτησης υπαγωγής στην παρούσα απλοποιημένη διαδικασία και μετά τη διαπίστωση απαρτίας, τυχόν αντιπροτάσεις ρύθμισης οφειλών που υποβάλλονται από τους συμμετέχοντες πιστωτές παράγονται με τυποποιημένο τρόπο.

Όταν η συνολική αξία της περιουσίας του οφειλέτη είναι τουλάχιστον είκοσι πέντε (25) φορές μεγαλύτερη από τη συνολική οφειλή προς ρύθμιση, το Δημόσιο και οι Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης δεν επιτρέπεται να υποβάλουν προτάσεις αναδιάρθρωσης οφειλών ή να ψηφίζουν υπέρ προτάσεων αναδιάρθρωσης οφειλών. Τυχόν αντιπροτάσεις ρύθμισης οφειλών υποβάλλονται από τους συμμετέχοντες πιστωτές και υποβληθείσες προτάσεις αναδιάρθρωσης οφειλών ψηφίζονται θετικά, εφόσον υπόκεινται στους ακόλουθους κανόνες:

1. Αφαιρούμενα ποσά ανά πιστωτή α) Το σύνολο των τόκων υπερημερίας των πιστωτών του ιδιωτικού τομέα. β) Ποσοστό ενενήντα πέντε τοις εκατό (95%) των απαιτήσεων του Δημοσίου από πρόστιμα που έχουν επιβληθεί από τη φορολογική διοίκηση. γ) Ποσοστό ογδόντα πέντε τοις εκατό (85%) των απαιτήσεων του Δημοσίου και των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης από προσαυξήσεις ή τόκους εκπρόθεσμης καταβολής.

Τα ποσά των ως άνω υποπεριπτ. β) και γ) αφαιρούνται, με την επιφύλαξη των παρ. 4 και 6 του άρθρου 15 του Ν. 4469/2017. Επισημαίνεται ότι σε περίπτωση υφιστάμενων ρυθμίσεων, στο υπόλοιπο οφειλών αυτών που εντάσσεται στη σύμβαση αναδιάρθρωσης δεν λαμβάνει χώρα καμία επιπλέον διαγραφή, όπως ακριβώς ισχύει και στις συμβάσεις που συνάπτονται κατά την τακτική διαδικασία του Ν.4469/2017 και δεν υφίστανται δυνατότητα αύξησης ή μείωσης του αριθμού των δόσεων. 2. Τρόπος ρύθμισης

(α) Στην περίπτωση που ο οφειλέτης πληροί τα προαναφερόμενα κριτήρια, ρυθμίζει την οφειλή του σε ισόποσες μηνιαίες τοκοχρεωλυτικές δόσεις ως ακολούθως:

(αα) Το ελάχιστο ποσό μηνιαίας δόσης που θα προτείνεται δεν δύναται να είναι μικρότερο από το ποσό των πενήντα (50) ευρώ ανά πιστωτή. (αβ) Ο αριθμός των μηνιαίων δόσεων στην περίπτωση των θεσμικών πιστωτών (χρηματοδοτικοί φορείς, Δημόσιο, ΦΚΑ) δεν επιτρέπεται να ξεπερνά τις εκατόν είκοσι (120).

(αγ) Ο αριθμός των μηνιαίων δόσεων στην περίπτωση των λοιπών ιδιωτών πιστωτών δεν επιτρέπεται να ξεπερνά τις είκοσι τέσσερις (24).

(αδ) Ο αριθμός των μηνιαίων δόσεων στην περίπτωση πιστωτών οι οφειλές των οποίων προέρχονται από συμβάσεις παροχής εργασίας οποιουδήποτε τύπου δεν επιτρέπεται να ξεπερνούν τις έξι (6).

(β) Ο αριθμός των δόσεων είναι κοινός για κάθε μία κατηγορία πιστωτών (θεσμικοί και Λοιποί Ιδιώτες) εκτός των περιπτώσεων όπου:

(βα) το πλήθος των δόσεων περιορίζεται λόγω του ορίου των πενήντα (50) ευρώ ως ελάχιστη δόση ανά πιστωτή και

(ββ) η βασική οφειλή προς το Δημόσιο ή /και τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης δεν ξεπερνά το ποσό των τριών χιλιάδων ευρώ (3.000 ευρώ) ανά πιστωτή (μη προσμετρούμενων τυχόν υφιστάμενων ρυθμίσεων οφειλών). Σε αυτή την περίπτωση οφειλών ο αριθμός των δόσεων αυτών δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τις τριάντα έξι (36).

(γ) Ο οφειλέτης μπορεί να προτείνει τη ρύθμιση των οφειλών του σε όλους τους θεσμικούς πιστωτές σε δώδεκα (12) ή λιγότερες άτοκες δόσεις. 3. Επιτόκιο ρύθμισης

Για τον υπολογισμό των τοκοχρεωλυτικών δόσεων λαμβάνεται υπ’ όψιν επιτόκιο ίσο με το επιτόκιο euribor τριμήνου, προσαυξημένο κατά πέντε ποσοστιαίες μονάδες και κατά την του ν. 128/1975 κατά περίπτωση, αν είχε προγενέστερα συμφωνηθεί ότι η εισφορά αυτή βαρύνει τον οφειλέτη.

Για τους χρηματοδοτικούς φορείς το επιτόκιο είναι κυμαινόμενο και αναπροσαρμόζεται ανά τρίμηνο, με έναρξη την ημερομηνία κατάρτισης της σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών. Για τους υπόλοιπους πιστωτές το επιτόκιο είναι σταθερό, με κρίσιμο χρόνο την ημερομηνία υποβολής της αίτησης ρύθμισης.

Σε περίπτωση υπερημερίας του οφειλέτη, οι οφειλόμενες δόσεις προς τους χρηματοδοτικούς φορείς βαρύνονται με το προαναφερθέν επιτόκιο. 4. Αριθμός δόσεων ρύθμισης

Για τον υπολογισμό του τελικού αριθμού δόσεων σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η ικανότητα αποπληρωμής του οφειλέτη. Προκειμένου να προσδιοριστεί η τελευταία λαμβάνεται υπ’ όψιν το 2,75% του ποσού που χρησιμοποιήθηκε για την αξιολόγηση της βιωσιμότητας του οφειλέτη, όπως προσδιορίστηκε στην παράγραφο επί των διευκρινίσεων επί του άρθρου 3. Το 2,75% του ποσού αυτού συγκρίνεται με τη συνολική αρχική μηνιαία δόση.

Στην περίπτωση που το ανωτέρω ποσό είναι μεγαλύτερο από τη συνολική αρχική μηνιαία δόση, τότε η τελευταία αναπροσαρμόζεται ώστε να ισούται με το ποσό αυτό. Ως αποτέλεσμα ο αριθμός των δόσεων μειώνεται και το επιπλέον ποσό κατανέμεται συμμέτρως στους θεσμικούς πιστωτές αναλόγως των απαιτήσεών τους. Το σύνολο της καθαρής παρούσας αξίας των δόσεων πρέπει να ισούται με το σύνολο της οφειλής αφαιρουμένων: α) του συνόλου των τόκων υπερημερίας των πιστωτών του ιδιωτικού τομέα, β) ποσοστού ενενήντα πέντε τοις εκατό (95%) των απαιτήσεων του Δημοσίου από πρόστιμα που έχουν επιβληθεί από τη φορολογική διοίκηση και γ) ποσοστού ογδόντα πέντε τοις εκατό (85%) των απαιτήσεων του Δημοσίου και των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης από προσαυξήσεις ή τόκους εκπρόθεσμης καταβολής.