Του Γιάννη Δερμεντζόγλου από τον «Ελεύθερο Τύπο».

III Δεν θα μάθουμε ποτέ αν το σκαμπανέβασμα της περασμένης βδομάδας ήταν αποτέλεσμα σχεδίου ή αυθόρμητο. Αφού η επίδραση του διεθνούς κλίματος ήταν καταλυτική. Ούτε θα μπορέσουμε να μετρήσουμε τον αντίκτυπο της αναβολής από την αυστηρή Moody’s της έκδοσης έκθεσης για την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας. Γιατί για να γίνει αυτό αποτελεσματικά χρειαζόταν να μην αλλάξει η ατμόσφαιρα στην παγκόσμια επενδυτική βιομηχανία. Πράγμα αδύνατο, αφού ήταν η μέρα που θα εφαρμόζονταν οι δασμοί στις εισαγωγές προϊόντων από την Κίνα στις ΗΠΑ και αντιστρόφως, ενώ παράλληλα και οι δύο πλευρές δήλωναν την άρνησή τους για ορισμό της επόμενης συνάντησης ώστε να βρεθεί μια λύση. Έτσι η «ανάγνωση» των συναλλαγών χρειάστηκε να γίνει με τη χρήση του φίλτρου που όριζε η εικόνα των χρηματιστηρίων παγκόσμια.

III Τα ασιατικά χρηματιστήρια είχαν καθοδική εικόνα, τουλάχιστον αναφορικά με χρηματιστηριακούς δείκτες, αν και στην Ιαπωνία, Κίνα και Νότια Κορέα έκλεισαν για διακοπές. Όσα λειτούργησαν έπεσαν, και τα ΣΜΕ των δεικτών της Wall Street έδειχναν προς πτωτικό ξεκίνημα. Στο Χ.Α. οι ρυθμοί συναλλαγών κατέβηκαν, ωστόσο η εικόνα Οι δημοσιογράφοι γνωρίζουν καλύτερα από τον εισαγγελέα, που ενεργοποιεί κάποιος πολιτικός, την ποιότητα και το ποσοστό αντικειμενικής παρατήρησης κάθε ρεπόρτερ με χρόνια παρουσίας στον χώρο της ενημέρωσης. Γιατί διαβάζουν καθημερινά επί χρόνια τα άρθρα και τα σχόλια όσων θεωρούν ότι έχουν καλό ρεπορτάζ και κυρίως αντίληψη της «μεγάλης εικόνας». Έτσι ελέγχουν την αρτιότητα του δικού τους έργου. Συνεπώς γνωρίζουμε ποιοι δεν έχουν άποψη, γιατί είναι ανεπαρκείς, αλλά έχουν «κονέ» και τα εξυπηρετούν με τη δουλειά τους σε διάφορα Μέσα. Επίσης γνωρίζουμε ποιων το ρεπορτάζ είναι ανυπόστατο, αλλά εντυπωσιακό, ώστε να συνεισφέρει σε σχεδιασμένη δημιουργία θετικών ή αρνητικών εντυπώσεων για ένα συγκεκριμένο πολιτικό χώρο. Αυτοί παίρνουν το ρίσκο της χρήσης των fake news, γιατί κανένας δεν είναι τρελός να τους πληρώνει για να καταγράψουν τα real news. Όταν άτομα που δεν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία διώκονται, διώκεται η αντίληψη της μεγάλης εικόνας, το ενοχλητικό ρεπορτάζ και συνολικά το έργο της σύγχρονης δρώσας δημοσιογραφίας.

Iτης μεταβολής των κλαδικών δεικτών στο μέσο της συνόδου ειδοποιούσε για γενικευμένη άσκηση πιέσεων μεγάλης σχετικά ισχύος. Με τον Γ.Δ. μετά τις 14:00 σε πτώση της τάξης του -1,25%, απώλειες πάνω από αυτές σημείωναν οι δείκτες στις Τράπεζες, Πρώτες Ύλες, Εμπόριο, Προσωπικά Οικιακά Είδη, Κατασκευές, Υλικά, Κοινής Ωφέλειας και Χημικών. Στον αντίποδα, με άνοδο κινήθηκαν οι δείκτες των εταιρειών Υγείας, Πετρελαίου, Αερίου και Τηλεφωνίας. Ο δε τζίρος, μετά τον άνω των 100 εκατ. τζίρο της Παρασκευής, ξεπέρασε τα 12,5 εκατ. ευρώ χθες στις 14:10, με αξία πακέτων στα 253.000 ευρώ. Την ίδια ώρα οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων αναφοράς εμφάνιζαν άνοδο 4 ως 5 μονάδων βάσης.

III Η επιφυλακτικότητα των επενδυτών δεν σχετιζόταν με τις προοπτικές των μετοχών του ταμπλό ή της ελληνικής οικονομίας, αλλά με τον χρόνο που θα έμεναν οι αγορές δέσμιες της ανανεωμένης ανησυχίας για τον εμπορικό πόλεμο ΗΠΑ - Κίνας. Αυτό που έγινε σαφές από τα χθεσινά, είναι η αύξηση της σκληρότητας του επιπέδου των 698 700 μονάδων, αφού για δεύτερη φορά μέσα σε έναν μήνα, όταν ο Γ.Δ. το προσέγγιζε ή το περνούσε για μία μέρα, αποκτούσε κατόπιν καθοδική δυναμική, που δεν έσβηνε σε μία

III Την γκρίνια μας για σκοπιμότητες την περασμένη βδομάδα που θύμιζαν συναλλαγές από το μακρινό παρελθόν, επιβεβαίωσαν έμμεσα οι μεταβολές των τραπεζικών blue chip. Τις υποψίες μας μεγάλωσε η διαπίστωση πως όσα κέρδισαν την Παρασκευή, έχασαν με εντυπωσιακή ακρίβεια τη Δευτέρα. Βέβαια το χειρότερο ήταν η βουτιά των όγκων, σε συνδυασμό με την απώλεια στη συνολική κεφαλαιοποίηση, η οποία ωστόσο κρατήθηκε ένα τικ πάνω από τα 50 δισ. ευρώ. Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται οι πολιτικοί μας στο Ευρωκοινοβούλιο, είναι η κούραση που έχει προκαλέσει το ελληνικό ζήτημα. Φάνηκε στην απάντηση Ντράγκι στο ερώτημα για τους λάθος πολλαπλασιαστές. Ας προχωρήσουμε παρακάτω.