«Φρένο» του ΣΕΒ στις αυξήσεις μισθών
«Όχι» σε υπέρογκες και μη βιώσιμες αναπροσαρμογές
Κατά των υπέρογκων αυξήσεων μισθών, σημειώνοντας πως οι αμοιβές των εργαζομένων αυξάνουν ήδη, επικαλούμενος την ΕΛΣΤΑΤ, τάσσεται ο ΣΕΒ και ζητεί να λαμβάνονται υπ’ όψιν οι δυνατότητες της οικονομίας στη διαμόρφωσή τους.
Η επίσπευση της διαδικασίας καθορισμού του κατώτατου μισθού, που ψηφίστηκε στη Βουλή την περασμένη εβδομάδα, ανοίγει εκ νέου τον διάλογο για τους παράγοντες που καθορίζουν το ύψος των μισθών σε μια ελεύθερη, ανταγωνιστική οικονομία, σημειώνει ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο δελτίο του.
Η παρατεταμένη ανισορροπία μεταξύ μισθών και παραγωγικότητας, που χαρακτήριζε τη λειτουργία της ελληνικής οικονομίας τη δεκαετία πριν από το ξέσπασμα της κρίσης σε βάρος της διεθνούς ανταγωνιστικότητάς της, δηλαδή οι αυξήσεις μισθών ενώ υποχωρούσε η παραγωγικότητα, αντιστράφηκε κατά τη διάρκεια της κρίσης. Σε αυτό συνέβαλαν οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας που, σε έναν βαθμό, συνετέλεσαν στην ανάκαμψη της οικονομίας.
Ο ΣΕΒ εκτιμά ότι η μείωση της ανεργίας κατά οκτώ μονάδες τα τελευταία τέσσερα χρόνια, σε συνθήκες σχεδόν μηδενικής ανάπτυξης, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις μεταρρυθμίσεις που προσέδωσαν μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας. Όπως ακριβώς συμβαίνει σε χώρες όπως η Δανία, που συνδυάζει τα χαρακτηριστικά μιας ανοιχτής οικονομίας με ευελιξία στην αγορά εργασίας, υψηλή παραγωγικότητα, ανεργία μόλις στο 4,8% και ισχυρό κράτος πρόνοιας για τους εργαζόμενους.
Στη χώρα μας, η κανονικότητα αυτή στη σχέση μισθών και παραγωγικότητας απειλείται σήμερα, στον βαθμό που παγιωθούν εκ νέου βλαπτικές πρακτικές του παρελθόντος στην αγορά εργασίας, όπως η διαμόρφωση μισθών χωρίς να λαμβάνονται υπ’ όψιν οι δυνατότητες της οικονομίας, οι αλόγιστες επεκτάσεις συλλογικών συμβάσεων από διαιτητικές αποφάσεις ή ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις που δεν ικανοποιούν κανόνες αντιπροσωπευτικότητας κ.ο.κ.
Μια τέτοια εξέλιξη, σύμφωνα με τον ΣΕΒ, απειλεί όχι μόνο να εκτροχιάσει την παρούσα αναιμική ανάκαμψη της οικονομίας, αλλά και να δυναμιτίσει την πρόσβαση των επιχειρήσεων, των τραπεζών και του κράτους στις διεθνείς αγορές κεφαλαίων και χρηματοδότησης. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένα σημαντικό τμήμα των ελληνικών επιχειρήσεων είναι υπερχρεωμένο και προκειμένου να επιβιώσει, και μαζί του οι τράπεζες, πρέπει να αναδιαρθρωθεί αξιοποιώντας και εργαλεία όπως π.χ. η υπερίσχυση μιας επιχειρησιακής σύμβασης έναντι μιας κλαδικής.
Επειδή, λοιπόν, η οικονομική κατάσταση της χώρας κρίνεται ως ιδιαιτέρως εύθραυστη, όπως αποτυπώνεται και στην πρόσφατη απόφαση της Moody’s να διατηρήσει αμετάβλητη την αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας, παρά τη μετάβαση στη μεταμνημονιακή εποχή, απαιτείται αυτοσυγκράτηση και υπευθυνότητα όλων, Πολιτείας, εργοδοτών και εργαζομένων, ώστε να αποφευχθούν υπέρογκες και μη βιώσιμες αυξήσεις μισθών πέραν των ορίων που θέτει η αύξηση της παραγωγικότητας της οικονομίας.
Άλλωστε, συμπληρώνει ο ΣΕΒ, τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ ήδη καταγράφουν αυξήσεις μισθών χωρίς οιαδήποτε παρέμβασηκατά το 2017 και το πρώτο εξάμηνο του 2018, που συμβαδίζουν με την πορεία της παραγωγικότητας σε κλάδους που μπορούν να τις αντέξουν.
Η πρόσβαση των κοινωνικών εταίρων στα στατιστικά στοιχεία του συστήματος «Εργάνη», που ακόμη παραμένει μια εκκρεμότητα, θα μπορούσε να συμβάλει στην καλύτερη κατανόηση των δεδομένων και των εξελίξεων στην αγορά εργασίας.
Επιτυχημένες είναι οι επιχειρήσεις που έχουν ικανοποιημένους εργαζόμενους, τονίζει ο ΣΕΒ. Καμία επιχείρηση που πηγαίνει καλά και μπορεί να δώσει αυξήσεις δεν θα αρνηθεί να το πράξει. Σε αυτό το πλαίσιο, αν μη τι άλλο, η ουσιαστική συζήτηση που θα έπρεπε σήμερα να γίνει από τα πολιτικά κόμματα και τους φορείς της επιχειρηματικότητας αφορά τις δράσεις που πρέπει να αναληφθούν για την ισχυρή ανάκαμψη της παραγωγικότητας, που ακόμη παραμένει καθηλωμένη. Μόνο έτσι η ευημερία των εργαζομένων θα αποκτήσει γερά θεμέλια.