Του Γιάννη Δερμεντζόγλου από τον «Ελεύθερο Τύπο».

III Στα 9,5 εκατ. ευρώ ήταν χθες ο τζίρος, μετά τη συμπλήρωση δύο ωρών ελεύθερης διαπραγμάτευσης, με 2,2 εκατ. αξία πακέτων. Ο Γ.Δ. φλέρταρε με τις 694 μονάδες, με άνοδο της τάξης του +0,3% στηριγμένη στα 16 ανοδικά blue chip, έχοντας ήδη ανώτερο ημέρας περίπου στις 695, με τους δείκτες σε Παρίσι και Φραγκφούρτη στο +0,25% και +0,65% αντίστοιχα. Ο συντονισμός με τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια ήταν απόλυτος. Αφού υπήρξε ξεκίνημα από αρνητικό πεδίο και μια σχεδόν παράλληλη (μεγάλης κλίσης) άνοδος κατόπιν, με τοπική κορύφωση των δεικτών λίγο πριν από τις 12:00. Το συμπέρασμά μας ήταν ότι δεν θεώρησαν χρήσιμο οι ενεργοί παράγοντες να χρησιμοποιήσουν κάτι από το εσωτερικό ως κίνητρο συμμετοχής. Η ανοδική συσσώρευση ήταν συνεπώς «εξασφαλισμένη», ως την ώρα της εισόδου των θεσμικών του δολαρίου.

III Βέβαια υπήρχε και η αφομοίωση της πληροφορίας επί του προσχεδίου για τον προϋπολογισμό της χώρας. Με την κυβέρνηση να προσανατολίζεται στην αποτύπωση της πρόθεσης για μη περικοπή των συντάξεων. Οι αγοραίοι, πάντως, δεν μείωσαν χθες την απόδοση του 10ετούς ομολόγου αναφοράς. Αντίθετα, την οδήγησαν Μπορούμε να εξυπηρετήσουμε καλύτερα τις βραχυπρόθεσμες ανάγκες μας, αν τις αντιμετωπίσουμε με μακροπρόθεσμη οπτική. Τα σύγχρονα πολιτικά συστήματα και τα μέσα ενημέρωσης καλλιεργούν συνειδητά τη θεώρηση των πραγμάτων βραχυπρόθεσμα, σχεδόν αποκλειστικά. Σχηματίζεται έτσι στους πολίτες χωρών σε οικονομικές κρίσεις μια δυσαρέσκεια διαρκείας, από τις εξ ορισμού λανθασμένες ως βραχυπρόθεσμες πολιτικές (νόμος Κατρούγκαλου αντί του mail Χαρδούβελη αντί του νόμου Λοβέρδου - Κουτρουμάνη). Οδηγώντας σε αλλαγές των κυβερνήσεων συνεχώς. Αυτή η κατάσταση είναι πολύ ευνοϊκή για τους «επαγγελματίες πολιτικούς», αλλά πολύ αρνητική για τις κοινωνίες. Με διαρκείς εναλλαγές στην εξουσία πραγματοποιούνται ελάχιστες αποτελεσματικές αλλαγές που θα βελτίωναν το επίπεδο ζωής των χτυπημένων από την κρίση πολιτών. Αυτά θα άξιζε να συζητηθούν με την ευκαιρία της απορίας που γεννά στους εκτός συχνών επενδυτικών συναλλαγών Έλληνες η άρνηση να αναγνωρίσουν οι ξένοι θεσμικοί επενδυτές τη σπουδαιότητα που αποδίδει η κυβέρνηση στην έξοδο από τα μνημόνια. Προσθέτοντας και την… αδιαφορία των Σκοπιανών, για το χωρίς πόλωση δημοψήφισμά τους.

Iπιο κοντά στο 4,20%. Αλλά αν λάβουμε υπ' όψιν ότι σε βάθος 12 μηνών η απόδοση κυμάνθηκε ανάμεσα στο 3,65% και στο 5,69%, θα λέγαμε ότι υπάρχει μια ανοχή από τις αγορές αναφορικά με τις προθέσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Αλλά συγκρίνοντάς την με την απόδοση των ισπανικών (1,51%) και των πορτογαλικών (1,88%), θα λέγαμε πως η χώρα έχει ακόμα πολύ δρόμο για να πείσει. Ειδικά τώρα που τα ιταλικά ομόλογα αναφοράς έχουν απόδοση 3,18%.

III Δηλαδή το χρέος της τρίτης οικονομίας στην Ευρωζώνη είναι μια ποσοστιαία μονάδα φθηνότερο από το ελληνικό, που φαντάζει πανάκριβο έναντι χωρών που επίσης πέρασαν από μνημόνια. Παρά ταύτα, η αγορά μας στις 14:40 είχε ανεβάσει τον Γ.Δ. περίπου ως τις 698 μονάδες, με ένα δεύτερο κύμα εντολών αγοράς. Αλλά με κινήσεις που έγιναν με εξαιρετικά χαμηλούς ρυθμούς συναλλαγών, αφού η αξία τους στις 16:00 (19.331 εκατ. ευρώ) δεν είχε περάσει τα 20 εκατ. ευρώ. Με τέτοιου ύψους όγκους οι εγχώριοι παράγοντες δεν πείθονται και οι διαχειριστές κεφαλαίων από το εξωτερικό που δεν έχουν ήδη τοποθετήσει κεφάλαια στο Χ.Α. (γεγονός που υποχρεώνει σε κινήσεις για την

III Δόθηκε η κατεύθυνση προς τις αξίες του δολαρίου ως ασφαλή επενδυτικά λιμάνια, προ μιας πιθανής αναταραχής στην Ευρώπη από Ιταλία και Brexit. Η επιφύλαξη των χρηματιστών, με τους οποίους επικοινωνήσαμε στο πρώτο μέρος των συναλλαγών, δικαιώθηκε στο τέλος της συνόδου, όπως και το χθεσινό μας σχόλιο συνολικά. Αλλά δεν προκαλεί σε κανέναν ικανοποίηση το γεγονός πως με τζίρο στις δημοπρασίες περίπου όσο το ένα πέμπτο του συνολικού στην ελεύθερη διαπραγμάτευση οι πωλητές έστειλαν τον μέσο όρο λίγο (0,60 της μονάδας) υψηλότερα από την τιμή ανοίγματος, που ωστόσο παρέμεινε κατώτερο ημέρας. Οι καθοριστικές για το κλείσιμο πιέσεις ξεκίνησαν από τις 16:45. Αφορούσαν τις τράπεζες του 25άρη, τον ΟΠΑΠ, ενώ γενικότερα ψαλιδίστηκε η άνοδος των περισσότερων blue chip τζίρου, χωρίς πακέτα, 20,2 εκατ. ευρώ. Φτώχεια καταραμένη.