Για τη ναυτιλία
Και λιγότερο κοστοβόρα
μαντικό βαθμό τα τελευταία χρόνια και αυτό επιτρέπει στα πλοία να λειτουργούν σαν μία νοητή επέκταση των γραφείων της ναυτιλιακής. Αυτό επιπλέον επιτρέπει την ψηφιοποίηση υπηρεσιών που απευθύνονται τόσο στις Business ανάγκες των ναυτιλιακών εταιρειών όσο και στο ευ ζην των πληρωμάτων. Ειδικά για τις υπηρεσίες Business βλέπουμε τα πρώτα σημάδια αυτών που αποκαλούμε ευφυών τεχνολογιών. Να αναφερθώ σε κάποια παραδείγματα, όπως το remote monitoring. Πώς λειτουργούν αυτά τα συστήματα; Παίρνουμε δεδομένα από το πλοίο και κάνουμε μία επεξεργασία βασιζόμενη σε μεθοδολογίες και σε εργαλεία και σε τεχνικές big data analytics. Αυτή λοιπόν είναι μία μορφή ευφυΐας που προσδίδουμε σε αυτά τα συστήματα. Μπροστά μας έχουμε βέβαια μεγάλες εξελίξεις και ίσως η μεγαλύτερη από αυτές αφορά το αυτόνομο πλοίο, δηλαδή το μη επανδρωμένο πλοίο. Θεωρώ ότι αποτελεί ένα φιλόδοξο όραμα. Είναι χρήσιμο να προσπαθήσουμε να το υλοποιήσουμε, αλλά μία σημαντική παράμετρος είναι να αναπτύξουμε ευφυείς τεχνολογίες οι οποίες κατά κάποιο τρόπο αντιμετωπίζουν με κάποιο αυτοματοποιημένο τρόπο δυναμικές διαδικασίες, όπως για παράδειγμα την πορεία ενός πλοίου μέσα στη θάλασσα. Πρέπει επίσης να αναπτύξουμε τεχνολογίες που θα επιτρέπουν στο πλοίο να λειτουργεί και να αντιδρά πρακτικά όπως αντιδρά ένας άνθρωπος. Είναι σίγουρα χρήσιμες όλες αυτές οι τεχνολογίες, αλλά έχουμε περιορισμούς. Δεν πρέπει να τις υποτιμούμε, αλλά ούτε και να τις υπερτιμούμε».
Κώστας Ρόκκος: «Στον τομέα της ψηφιακής τεχνολογίας υπάρχουν δύο κατηγορίες. Υπάρχει η κατηγορία των ένθερμων υποστηρικτών, αυτοί παράγουν την ψηφιακή τεχνολογία και πιστεύουν ότι αυτό που κάνουν στα εργοστάσια, στα γραφεία μπορούν να το μεταφέρουν εύκολα στο πλοίο. Υπάρχουν και οι πλοιοκτήτες οι οποίοι είτε βλέπουν ορισμένα καινούργια πράγματα που είναι διατεθειμένοι να τα εφαρμόσουν για να εξοικειωθούν με το μέλλον, είτε προσπαθούν να τα εφαρμόσουν προκειμένου να ελέγξουν το σύστημα που δεν δουλεύει σωστά γι’ αυτούς, όπως π.χ. ο έλεγχος των πετρελαίων. Όσο για το αυτόνομο πλοίο, προσπαθεί να επιβληθεί με τη λογική του “πρώτα το κάρο και πίσω το άλογο”. Δηλαδή, φτιάχνουμε τεχνολογία και λέμε αυτήν την τεχνολογία θα τη βάλω πάνω στο πλοίο και θα δουλέψει χωρίς να υπάρχει εμπειρία από τις ναυτιλιακές εταιρείες για το πώς θα εξελιχθεί το transition period. Πιστεύω ότι σε αυτό το θέμα θα γίνει μία μεγάλη μάχη μεταξύ των παραδοσιακών εφοπλιστών και των κολοσσών εταιρειών οι οποίες θα θέλουν να δημιουργήσουν δικά τους αυτόνομα πλοία και να τα βάλουν στις δικές τους χρήσεις. Και δεν είμαι σίγουρος για το ποιος τελικά θα είναι ο νικητής».