Η πολυφωνία του παρελθόντος...

Η ήττα φέρνει γκρίνια κι όταν μάλιστα συνοδεύεται και από την απώλεια της εξουσίας, τότε τα νεύρα είναι στο «κόκκινο» και ο χρόνος… θεραπείας μεγεθύνεται, πριν τα αισθήματα πικρίας και ο θυμός καταλαγιάσουν και παραχωρήσουν τη θέση τους σε φρόνιμη παραδοχή - αποδοχή της νέας πραγματικότητας. Ο κανόνας επιβεβαιώθηκε και στη μακρά, προχθές το βράδυ, συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, την πρώτη μετά την ήττα της 7ης Ιουλίου, με 86 βουλευτές πλέον, από 145 την προηγούμενη περίοδο, παρόντες. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ -και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης πλέον- Αλέξης Τσίπρας με την ομιλία του ιχνογράφησε ένα κόμμα «πολιτικό Ιανό» για την επόμενη περίοδο, καθώς υπαινίχθηκε μια στάση συναίνεσης, κατά περίπτωση, εντός του Κοινοβουλίου, δίχως να παραλείψει να υπενθυμίσει ότι παραμένει οπαδός και «των αγώνων στους δρόμους», με πρόσχημα «την υπεράσπιση των λαϊκών κατακτήσεων», που προφανώς επιτεύχθηκαν επί της διακυβέρνησής του. Ωστόσο, το κλίμα αυτό, συνδυασμός «θεσμικής προσήλωσης και αγωνιστικού ζήλου», φαίνεται ότι δεν είναι «κοινό κτήμα» όλων των πτερύγων του ΣΥΡΙΖΑ. Ήρκεσε μια απλή παρατήρηση-ερώτηση του πρώην υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου, «ποια είναι η ημερήσια διάταξη της συνεδρίασης;», για να εκδηλωθεί η δυσανεξία του κ. Αλέξη Τσίπρα, η οποία εκδηλώθηκε με τον ήκιστα πολιτικό τρόπο, «άντε, να μην τα πάρω στο κρανίο» (!), συνοδευόμενη από την παρατήρηση «προς όσους κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν» πως η ατζέντα «ετέθη με την ομιλία μου για την επόμενη μέρα». Κατά πληροφορίες, έγιναν κι άλλα εξίσου «χαριτωμένα» πολιτικά, με τους βουλευτές της επαρχίας, κυρίως, να αρνούνται να διαθέτουν στο κόμμα το 40% της βουλευτικής αποζημίωσής τους, όπως επιβάλλουν τα κομματικά θέσμια… Αλλά αυτό που μένει ως βασικό συμπέρασμα είναι ότι ο κ. Αλέξης Τσίπρας, στην πορεία οικοδόμησης ενός κόμματος, με προσωπική αναφορά στον ίδιο, πολύ δύσκολα θα ανεχθεί η πολυφωνία του παρελθόντος να αποτελέσει και συνθήκη του επόμενου διαστήματος, που αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον…

I