Ακόμη ένας πολύ μεγάλος... που έπεσε

Του Αντώνη Τσιμπλάκη

Η«πτώση» της Thomas Cook είναι μια ακόμα απόδειξη -μετά το κορυφαίο παράδειγμα, την κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008, η οποία προκάλεσε ή στάθηκε αφορμή για την παγκόσμια οικονομική κρίση που ακολούθησε- ότι δεν έχει παντού και πάντα εφαρμογή η έκφραση που χρησιμοποιούν οι Αμερικανοί «toο big to fall».

Τις επιπτώσεις από την κατάρριψη του μύθου «πολύ μεγάλος για να πέσει», σε σχεδόν ελεύθερη μετάφραση στα ελληνικά, τις αντιμετωπίζουμε σήμερα εδώ στην Ελλάδα και στο τουριστικό προϊόν που προσφέρουμε.

Από το 2012 και μετά οι επιχειρήσεις καταλυμάτων στην Ελλάδα βλέπουν τους τουρίστες να αυξάνονται εντυπωσιακά σε ετήσια βάση. Με αφορμή τα αλλεπάλληλα ρεκόρ, οι επενδύσεις έχουν αυξηθεί κατακόρυφα. Από αγορές και ανακατασκευές διαμερισμάτων που ενοικιάζονται μέσω πλατφορμών βραχυχρόνιας μίσθωσης μέχρι μεγάλα ξενοδοχεία.

Όχι ότι είναι «εύκολη» η ζωή των ξενοδόχων. Οι απαιτήσεις πολλές, η φορολογία υψηλή (για όλους φυσικά στην Ελλάδα), ενώ και η κρίση έχει αφήσει έντονα τα σημάδια της.

Κάπως έτσι, ένα σημαντικό ποσοστό επιχειρηματιών φαίνεται να προτίμησε τη σιγουριά ενός ή περισσότερων μεγάλων tour operators. Σιγουριά ως προς την καταβολή των εμβασμάτων, αλλά και ως προς την εισροή τουριστών.

Η νέα εποχή του Internet, όμως, και η τάση ειδικά των νέων για μεμονωμένα ταξίδια αλλάζουν τα δεδομένα. Άλλωστε, δεν είναι λίγοι οι αναλυτές που υποστηρίζουν ότι η Thomas Cook «έπεσε» γιατί δεν ακολούθησε την εξέλιξη της τεχνολογίας.

Σήμερα, με τον ελληνικό τουρισμό σε «υψηλές πτήσεις», έχουμε ίσως την ευκαιρία να προχωρήσουμε σε σταδιακή προσαρμογή στα νέα δεδομένα, για να διατηρήσουμε τα κεκτημένα.