Χωρίς το δικαίωμα λειτουργίας νέων ναυπηγείων η ΟΛΠ Α.Ε.

Απόφαση της ΡΑΛ βάζει σαφή όρια στα ανταγωνιστικά «εγχειρήματα» της Cosco

Σαφή όρια στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιά, ως προς τη δημιουργία ανταγωνιστικών δραστηριοτήτων στις ήδη υπάρχουσες εγκαταστάσεις ναυπήγησης, θέτει η σύμβαση παραχώρησης που έχει υπογραφεί μεταξύ ελληνικού Δημοσίου και ΟΛΠ (Cosco), σύμφωνα με απόφαση της Ρυθμιστικής Αρχής Λιμένων (ΡΑΛ). Βάσει της ίδιας απόφασης, τα όρια αυτά προστατεύουν την παρούσα μορφή των υφιστάμενων ναυπηγείων, ενώ η σύμβαση παραχώρησης δεν επιτρέπει στην ΟΛΠ Α.Ε. να αναλάβει η ίδια τη λειτουργία τυχόν «νέων ναυπηγείων » . Η απόφαση της ΡΑΛ, η οποία είναι στο ίδιο μήκος κύματος με τη θέση που έχει λάβει, κατ’ επανάληψη, ο υπουργός Ναυτιλίας Γιάννης Πλακιωτάκης, έρχεται έπειτα από καταγγελία του Συνδέσμου Ιδιοκτητών Ναυπηγείων Περάματος, σχετικά με την πρόθεση του ΟΛΠ να λάβει άδεια ναυπηγείου. Η καταγγελία του Συνδέσμου μπήκε στο αρχείο, όμως η ΡΑΛ στο σκεπτικό της επισημαίνει μεταξύ άλλων ότι «η ΟΛΠ φέρει το “δικαίωμα εκμετάλλευσης του Λιμένα”, ως “ολοκληρωμένου φορέα διαχείρισης” να παρέχει κατ’ αρχήν “λιμενικές υπηρεσίες”».

Ειδικότερα για τη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάματος, σύμφωνα με τη ΡΑΛ, η σύμβαση παραχώρησης προβλέπει ότι η ΟΛΠ Α.Ε. οφείλει να «τηρεί τους

όρους των υφιστάμενων Υποπαραχωρήσεων για ναυπηγοεπισκευαστικές υπηρεσίες στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη του Περάματος» και φέρει την ειδική υποχρέωση να «τηρεί πλήρως τις υφιστάμενες συμβατικές σχέσεις, ειδικά αυτές με τους διαχειριστές των ναυπηγείων». «Από τις ως άνω ήδη παρατεθείσες ρυθμίσεις της Σ.Π. 2016, συνάγεται η σαφής βούληση των συμβαλλόμενων μερών (ΟΛΠ Α.Ε. και Ελληνικού Δημοσίου) να μη διαταράξουν τη συμβατική θέση των υφιστάμενων ιδιωτικών Ναυπηγείων Περάματος (Καρνάγια), όπως αυτές περιγράφονται στους Χώρους Λιμένα. Ωστόσο, η κρίση αυτή δεν δύναται να οδηγεί και στο συμπέρασμα ότι προκρίνεται η παράλειψη κάθε ενέργειας εκ μέρους της ΟΛΠ Α.Ε., η οποία δύναται να μεταβάλει τους όρους ανταγωνισμού, εφόσον η ίδια η Σ.Π. 2016 ρητά αναφέρεται στην τήρηση των όρων υφιστάμενων συμβάσεων», σημειώνει χαρακτηριστικά.

Ωστόσο, προσθέτει: «Από τη

Σ.Π. 2016 και τις ειδικότερες ρυθμίσεις που αυτή περιέχει για τα ναυπηγεία εν γένει, δύναται να συναχθούν ερμηνευτικά ειδικοί ρυθμιστικοί περιορισμοί της εξουσίας δράσης της ΟΛΠ Α.Ε. Από το γράμμα της διάταξης, καθίσταται σαφές, πως, κατ’ αρχήν, εντός του Λιμένα Πειραιά προστατεύεται η θέση των υφιστάμενων ιδιωτικών ναυπηγείων με τρόπο που να περιορίζεται το δικαίωμα της ΟΛΠ Α.Ε. να δημιουργήσει επιπλέον νέα ναυπηγεία άνευ όρων. Δέον δε, όπως επισημανθεί ότι η προσθήκη των λέξεων (“άνευ όρων”) είναι αναγκαία εξαιτίας της πρόβλεψης του άρθρου 11.1 (β) και της έννοιας των “Νέων Ναυπηγείων”, που αυτό εισάγει. Συνάγεται, λοιπόν, ότι το σχετικό δικαίωμα της ΟΛΠ Α.Ε. ίδρυσης ναυπηγείου δεν εξαφανίζεται παντελώς αναφορικά με τη δυνατότητα ίδρυσης και λειτουργίας ναυπηγείων, αλλά περιορίζεται μέσω της διάκρισης των εννοιών “ναυπηγεία” και “νέα ναυπηγεία”». Σχετικά, δε, συμπληρώνει η ΡΑΛ, με το περιεχόμενο της ανω

τέρω διάταξης, «όπου αναφέρεται η δημιουργία νέων ναυπηγείων, η διάταξη σαφώς θέτει δύο όρια στην επενδυτική δραστηριότητα της ΟΛΠ Α.Ε.:

η όποια δημιουργία νέων ναυπηγείων ρητώς θα πρέπει να προσανατολίζεται στην παροχή υπηρεσιών ειδικά ως προς τη χωρητικότητα των εξυπηρετούμενων πλοίων που δεν παρέχονται “επί του παρόντος”, για επισκευαστικούς σκοπούς,

σε περιοχές που “δεν φιλοξενούν ναυπηγοεπισκευαστικές δραστηριότητες” από τα υφιστάμενα ναυπηγεία».

Σημειώνει επίσης ότι ειδικά για τον Όρμο Δραπετσώνας δεν προβλέπεται η κατασκευή νέων ναυπηγείων. Συνακόλουθα, υπογραμμίζει, «φαίνεται πως από τη Σ.Π. 2016 δεν καταλείπεται περιθώριο δημιουργίας οποιασδήποτε άλλης τυχόν νέας “μορφής” ναυπηγείων, πέραν των ήδη ρητώς αναφερθέντων στη Σύμβαση. Επομένως στην περιοχή της Δραπετσώνας η αναβάθμιση ή κατασκευή νέων εγκαταστάσεων δεν μπορεί να βαίνει λειτουργικά πέρα από τις ήδη εκεί υφιστάμενες, οι οποίες σήμερα δεν είναι ανταγωνιστικές των Ναυπηγείων Περάματος».

Υποπαραχωρήσεις

Όσον αφορά το ερώτημα αν τίθενται ρυθμιστικά όρια στην ΟΛΠ Α.Ε. ειδικά ως προς τη λειτουργία ναυπηγικών δραστηριοτήτων, ενδεχομένως και ανταγωνιστικών προς τις υφιστάμενες, «σημασία για την απάντηση αυτού του ερωτήματος έχει να αναφερθεί και η διάταξη του άρθρου 11.3 (α), σύμφωνα με την οποία η ΟΛΠ Α.Ε. σε περίπτωση λήξης των υφιστάμενων υποπαραχωρήσεων με τις επιχειρήσεις που σήμερα λειτουργούν τα ναυπηγεία θα συνάπτει νέες υποπαραχωρήσεις με επιχειρήσεις παροχής ναυπηγοεπισκευαστικών υπηρεσιών. Συνεπώς το μόνο αποδεκτό μοντέλο λειτουργίας των ναυπηγείων είναι αυτό της υποπαραχώρησης, χωρίς δυνατότητα λειτουργίας τους από την ίδια την ΟΛΠ Α.Ε. Το ίδιο φαίνεται, πάντως, να προκύπτει και από τη διατύπωση της διάταξης του άρθρου 11.1 (β), η οποία προβλέπει ότι: “ο ΟΛΠ θα υπέχει με δικό του κίνδυνο και σύμφωνα με το 11.1 (β) της Σ.Π. υποχρέωση για την παροχή όλων των υπηρεσιών και των παρεπομένων υπηρεσιών που απαιτούνται: β) για την παροχή, παράδοση και εκμίσθωση επιπρόσθετων υποδομών και ναυπηγοεπισκευαστικών δυνατοτήτων (συμπεριλαμβανομένων πλωτών δεξαμενών για την τροφοδοσία σκαφών μεγέθους Post-Panamax ή μεγαλύτερων)”. Η διάταξη καθιστά σαφές, ειδικά με την υπογραμμισμένη εδώ διατύπωση, πως η υποχρέωση της ΟΛΠ Α.Ε. έχει ως αναγκαστικό περιεχόμενο την εκμίσθωση, πιθανότατα εξίσου αναγκαστικά μέσω διαγωνιστικής διαδικασίας υποπαραχώρησης, αυτών σε τρίτους φορείς που θα τις λειτουργήσουν».