Αρχέγονα, βίαια μυστικά της ανθρώπινης φύσης
«Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες», από τις εκδόσεις Δώμα
Το μυθιστόρημα «Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες» της Ντέλια Όουενς κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Δώμα, σε μετάφραση Μαργαρίτας Ζαχαριάδου.
«Άλλοβάλτοςκιάλλοέλος.Ο βάλτοςείναιέναςτόποςφωτεινός,όπουχορτάριαφυτρώνουν στονερό,καιτονερόκυλάκαι γίνεταιέναμετονουρανό.Αργοκίνηταρυάκιαφιδογυρνούν κουβαλώνταςτηντροχιάτουήλιουίσαμετηθάλασσα,καιπουλιάμακρυκάνικααπογειώνονταιμεχάρηαπρόσμενη-σαννα μηνήτανφτιαγμέναναπετούντηνώραπουχίλιεςλευκόχηνες κάνουντονσαματάτους.Καικάπουστονβάλτο,εδώκιεκεί,το έλοςτοαληθινόπάεικαισυναντά ύπουλους βούρκους κρυμμένουςμέσασευγρά,πνιγηράδάση.Τανεράστοέλοςείναιακίνητα
. καισκοτεινά νεράπουκαταπίνουν το φως στο λασπερό λαρύγγιτους.Ακόμακαιτασκουλήκιαπουκανονικάβγαίνουν απότηγητηνύχτα,σετούτατα λημέριαγίνονταιημερόβια.Υπάρχουν,βέβαια,καιήχοι,αλλάσε σύγκρισημετονβάλτο,τοέλος είναιπολύσιωπηλό,γιατίηαποσύνθεση είναι διεργασία που συντελείται σε κυτταρικό επί
πεδο.Ηζωήσαπίζεικαιόζεικαι
. επιστρέφειστοβρεγμένοχώμα έναςβρωμερόςλάκκοςόπουο θάνατοςγεννοβολάζωή.
Το πρωινό της 30ής Οκτωβρίου1969,τοπτώματουΤσέις Άντριουςκείτοντανμέσαστοέλος, πουσελίγοθατοκατάπινεσιωπηρά,αδιάφορα.Καιθατοεξαφάνιζεοριστικά.Τοέλοςξέρειτα πάνταγιατονθάνατο,τονοποίο δενβλέπειυποχρεωτικάσαντραγωδία,καισίγουραόχισαναμάρ
τημα. Το συγκεκριμένο πρωί, όμως,δυοαγόριααπ’τοχωριό πήγανμεταποδήλατάτουςμέχριτοπαλιόπυροφυλάκιο,και απότηντρίτηστροφήτηςσκάλας εντόπισαντοτζηνμπουφάντου Τσέις».
Για χρόνια, οι φήμες για την Πιτσιρίκα του Βάλτου έδιναν κι έπαιρναν στο Μπάρκλι Κόουβ, το ήσυχο ψαροχώρι της Βόρειας Καρολίνας. Ο θάνατος του νεαρού Τσέις Άντριους τις έκανε
να φουντώσουν ακόμη περισσότερο. Ποιος θα μπορούσε να τον είχε σκοτώσει, αν όχι εκείνο το αγριοκόριτσο που ζούσε μονάχο του στα βάθη του βάλτου; Αλλά την Κάια δεν την είχαν καταλάβει…
Μια ωδή στον φυσικό κόσμο και μια σπαρακτική ιστορία ενηλικίωσης, που υπενθυμίζει πώς τα παιδικά χρόνια μάς καθορίζουν για πάντα και ότι η ανθρώπινη φύση κουβαλά αρχέγονα, βίαια μυστικά, απ’ τα οποία κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει.
« ΗΚάιαάφησετοπεριοδικό σταπόδιατηςμετομυαλότηςνα ταξιδεύεισαντασύννεφα.Κάποια θηλυκά έντομα τρώνε το ταίριτους,μητέρεςαπότηνοικογένειατωνθηλαστικώνεγκαταλείπουνταμικράτουςλόγω του μεγάλου στρες, πολλά αρσενικάβρίσκουνριψοκίνδυνους ήπανούργουςτρόπουςώστετο σπέρματουςναεπικρατήσειτων ανταγωνιστώντους.Τίποταδενείναιυπερβολικάαπρεπέςεφόσον βοηθάεινασυνεχιστείοκύκλος τηςζωής.ΗΚάιαήξερεπωςαυτόδεναποτελούσεκάποιασκοτεινήπλευράτηςΦύσης· ήταν απλώςεπινοητικοίτρόποινατα βγάζειςπέραότανόλαείναιεναντίονσου.Καιμετουςανθρώπους, τοπράγμασίγουραπήγαινεακόμαπιομακριά».