Οι περιπέτειες της τηλεκπαίδευσης και της πολιτικής νοοτροπίας
Τις τελευταίες ημέρες η κοινή γνώμη έγινε μάρτυρας των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί να συνδεθούν στην τηλεκπαίδευση, αλλά και της διαπίστωσης ότι σημαντική μερίδα παιδιών δεν διαθέτει τον απαραίτητο εξοπλισμό για να την παρακολουθήσει.
Τι είναι, όμως, αυτό που έκανε την πολιτεία να αποδειχτεί τόσο ανέτοιμη παρότι είχε οκτώ μήνες στη διάθεσή της για να προετοιμαστεί. Είναι θέμα βούλησης, πόρων ή πολιτικού προσωπικού; Αν ίσχυαν, όμως, όλα αυτά, δεν θα συναντούσαμε τόσο συχνά παρόμοια περιστατικά στην ελληνική πολιτική ιστορία. Η αιτία του προβλήματος βρίσκεται αλλού. Σε μια πολιτική νοοτροπία που αφήνει τα προβλήματα να διογκώνονται και σπεύδει να τα λύσει μόνο όταν γίνουν ασφυκτικά. Τους προηγούμενους μήνες ζητήθηκε επανειλημμένως από το υπουργείο Παιδείας να φέρει στη Βουλή τη σχετική σύμβαση για τη λειτουργία της πλατφόρμας της τηλεκπαίδευσης. Το υπουργείο το αρνήθηκε, διαβεβαιώνοντας ότι όλα πάνε εξαιρετικά. Αν είχε κρατήσει όμως μια πιο συναινετική στάση, πιθανώς να είχαν κληθεί στη Βουλή αρμόδιοι φορείς και επιστήμονες και να είχε διαμορφωθεί μια καλύτερη συμφωνία. Ενδεχομένως με εμπλοκή και άλλων παρόχων, με περισσότερες ασφαλιστικές δικλίδες και με τη διαμόρφωση ενός «plan b». Σε αυτές τις συνεδριάσεις θα μπορούσε να αναδειχθεί εγκαίρως και το τεράστιο ζήτημα των μαθητών που δεν έχουν τα οικονομικά μέσα για να συνδεθούν ψηφιακά, με αποτέλεσμα να μένουν πίσω από τους συνομηλίκους τους. Αυτές οι συνεδριάσεις δεν έγιναν ποτέ. Και ήρθε η φυσιολογική πτώση του συστήματος (την πρώτη φορά λόγω διεθνούς προβλήματος και την άλλη λόγω υπερφόρτωσης του δικτύου) για να αποδείξει ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν γίνει και αλλιώς. Το ίδιο συνέβη και με τη διάσημη πλέον φωτογραφία των μαθητών που αναγκάστηκαν να κάνουν τηλεμάθημα σε καφενείο φορώντας μπουφάν με τη βοήθεια δύο κινητών πάνω σε κολοκύθες. Ξαφνικά έγινε ορατό το προφανές πρόβλημα και λήφθηκαν πρωτοβουλίες για να αντιμετωπιστεί. Η αλήθεια είναι ότι με τη δημοσιότητα που πήρε το θέμα όλο και κάτι καλό μπορεί να βγει. Για την τηλεκπαίδευση, όχι για την πολιτική νοοτροπία. Του Μιχάλη Χατζηκωνσταντίνου