Η μνήμη, για μένα, είναι ό,τι η ρίζα για ένα δέντρο
Ο μιλάει για τη μουσική παράσταση «Τα άνθη της καταστροφής»
«Τα άνθη της καταστροφής», 24 Ιουνίου στην κεντρική πλατεία της Αγίας Παρασκευής. Περισσότερες ειδήσεις πολιτισμού: «ΤΑ ΑΝΘΗ της καταστροφής», μια μουσική παράσταση αφιερωμένη στους Μικρασιάτες, σε σκηνοθεσία Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη, κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή 24 Ιουνίου στην κεντρική πλατεία της Αγίας Παρασκευής. Θα ακολουθήσει περιοδεία ανά τη χώρα - με την είσοδο ελεύθερη, πάντα, για το κοινό. Στην ενορχήστρωση και τη διεύθυνση ορχήστρας συναντούμε τον Θοδωρή Λεμπέση. Ήταν χαρά μας η συνομιλία μαζί του.
«Είναι μία μουσική παράσταση ανάμεσα στον λόγο και τη μουσική με συντελεστές έναν λαϊκό τραγουδιστή, τον Γιάννη Διονυσίου, και δύο ηθοποιούς, τη Δανάη Λουκάκη και τον Σόλωνα Τσούνη. Στην Ελλάδα τιμούμε τα 100 χρόνια από την καταστροφή της Σμύρνης, της Μικράς Ασίας. Η ιδέα μου ήταν να δημιουργήσουμε μία μουσική παράσταση που να περιγράφει έναν λαό, μία πόλη πριν τα οδυνηρά γεγονότα, μέσα στην οδύνη και τον ξεριζωμό και, τέλος, τη μετάβαση στην Ελλάδα αυτών των ξεριζωμένων ανθρώπων. Η Ευγενία Μαραγκού έγραψε το κείμενο και περιγράφει από την πιο ευοίωνη περίοδο της Σμύρνης μέχρι την καταστροφή, συνδέοντας τις μουσικές με τον λόγο και κυρίως βρίσκοντας και ανακαλύπτοντας την ιστορία όλων αυτών των τραγουδιών. Έτσι, δύο άνθρωποι μας περιγράφουν τη ζωή τους, συνδυάζουμε τη μουσική με το κείμενο και συνδέουμε αυτές τις δύο μορφές των τεχνών σε ένα ενιαίο και αδιαίρετο έργο».
«Σμύρνη, μία πόλη πρωτεύουσα του κόσμου, μία πόλη που επηρεάστηκε από την αισθητική του πολιτισμού από πολλές άλλες ευρωπαϊκές πόλεις αλλά και που επηρέασε αυτές. Ανακαλύπτουμε σπουδαίες μουσικές που αντέχουν στον χρόνο και κρύβουν μικρές και μεγάλες ιστορίες. Ο συνδυασμός όλων των μουσικών ιδιωμάτων και χαρακτηριστικών μέσα σε μία νέα μουσική πρόταση ήχων και οργάνων […] μας δίνει την ευκαιρία να παρουσιάσουμε […] ήχους, μουσικές αλλά και μία δυνατή ιστορία δύο ανθρώπων. Αυτός ο συνδυασμός από μόνος του με τη μεγάλη και δυνατή ιστορία νομίζω ότι έχει το ενδιαφέρον του για να το παρακολουθήσουμε, να ανακαλύψουμε, να γνωρίσουμε και τελικά να αισθανθούμε με τα σημερινά μάτια μας τα γεγονότα και την αισθητική του πολιτισμού εκείνης της εποχής».
«Η μνήμη, για μένα, είναι ό,τι η ρίζα για ένα δέντρο. Όσο πιο υγιής και δυνατή είναι, τόσο πιο υγιές είναι το δέντρο, καρποφόρο και όμορφο. Όλα τα μεγάλα γεγονότα υπήρξαν πηγή έμπνευσης για πάρα πολλούς καλλιτέχνες - δημιουργούς. Τα μεγάλα γεγονότα θέλω να είναι η ευκαιρία για μία νέα δουλειά μου, πηγή έμπνευσης μιας νέας καλλιτεχνικής πρότασης. Προσπαθώ, όμως, να την παρουσιάσω με πολύ σεβασμό και πολλή προσοχή».