Αδιαφάνεια

ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ των δηλώσεων για την οικονομική χρήση του 2020 αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της Βουλής και είναι ανέλεγκτες, όπως τις κατέθεσαν οι υπόχρεοι. Βουλευτές, ευρωβουλευτές, εξωκοινοβουλευτικοί υπουργοί, περιφερειάρχες και δήμαρχοι. Πρόσωπα 1.068.

Η ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗ, δηλαδή, είναι χάντρες και καθρεφτάκια στους ιθαγενείς. Να είχαμε να λέγαμε για τους ζάπλουτους, τους πάμπλουτους, τους συλλέκτες ακινήτων, καταθέσεων -μεγάλων στην αλλοδαπή, στην ημεδαπή παίρνουν δάνεια-, τους αποδέκτες αδιευκρίνιστων δωρεών και τους φτωχούς της Βουλής. Προσωπικά διασκεδάζω πολύ, γιατί θυμάμαι ότι για 15 χρόνια το «πόθεν έσχες» ενός κοινοβουλευτικού, που πέρασε στον άλλο κόσμο, περνούσε όλους τους «ελέγχους».

ΕΠΙΣΗΣ, θυμάμαι εκατομμυριούχο, όπως απεδείχθη μετά θάνατον, δημοσιογράφο να μαλώνει βουλευτές για τις καταθέσεις τους. Παρωδία «προστασίας της τιμής του πολιτικού κόσμου της χώρας».

ΥΠΑΡΧΟΥΝ τρόποι για να κρύψει ένας άνθρωπος -αν το επιθυμεί- την πραγματική του περιουσία και τα «μαύρα». Δεν είναι όλα στο «πόθεν έσχες». Εξάλλου, αν έχεις πολλά, μπορεί κάποια να ξεχνάς. Έχει συμβεί, μη γελάς. Απ' την άλλη, μου υπενθύμισαν κάποιοι παπαγάλοι μία αρχή μεγάλη. Ποιο είναι το καλύτερο σημείο για να κρύψει κανείς ένα όπλο; Ένα πεδίο μάχης.

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ το καλύτερο σημείο για να κρύψει κανείς μια χούφτα άμμου; Μια αμμουδιά. Αυτή είναι η παγίδα στην επανάληψη, στην ιστορία με το ετήσιο ραντεβού των δηλώσεων «πόθεν έσχες».

ΤΟ ΘΕΜΑ είναι τι βλέπεις. Το πιθανότερο είναι αυτό που θέλει ο ελεγχόμενος: μια ακολουθία, από την οποία σύντομα ξεκολλά το μάτι, γιατί νομίζει ότι κατάλαβε την επανάληψη, νομίζει ότι αντιλήφθηκε τον κανόνα.

ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ, όμως, βγάζει μάτι. Τα χρέη στις τράπεζες κάποιων και οι ρυθμοί (μη;) εξόφλησης των οφειλών, που χάθηκαν στην Άγρια Δύση των Mad Music Awards. Δι' ευχών των πονηρών, με την ανοχή των Passληπτών...