«Θα ήταν βαρύ το κόστος»
ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΤΑΙ ότι στο αρχικό στάδιο, τα 2,5 εκατ. συνταξιούχων διεκδικούσαν ποσά από περικοπές στις επικουρικές συντάξεις και στα Δώρα που προσέγγιζαν τα 2,5 δισ. ευρώ. Ασφαλώς και μετά την απόφαση του ΣτΕ το ποσό αυτό περιορίζεται σημαντικά, καθώς και ο όποιος κίνδυνος για δημοσιονομική επιβάρυνση του ΕΦΚΑ. Εξάλλου, οι όποιες δικαστικές αποφάσεις εκδίδονται εφεξής δεν θα είναι μαζικές, αλλά θα αφορούν μόνο όσους έχουν προσφύγει, ανά περίπτωση. Συνεπώς, όταν οι αποφάσεις θα δικαιώνουν τους συνταξιούχους, τότε ο ΕΦΚΑ θα καλείται να καταβάλλει τα όποια αναδρομικά, με τόκο, σε περιορισμένο αριθμό δικαιούχων. Επίσης, το γεγονός ότι θα συνεχίζεται η δικαστική διαμάχη για όσους συνταξιούχους είχαν προχωρήσει σε αγωγές, δεν προεξοφλεί ότι το αποτέλεσμα αυτών θα είναι θετικό.
Άλλωστε, το δημοσιονομικό σκέλος είναι και ένα από τα βασικά επιχειρήματα που στοιχειοθετούν την απόφαση. Το Ανώτατο Δικαστήριο επικαλείται την πανδημία που εξελίχθηκε μετά την ψήφιση του εν λόγω νόμου, τις μεταναστευτικές ροές, το ζητήματα Άμυνας της χώρας, για να στηρίξει την απόφασή του. Αν και υπήρξε μειοψηφία τριών δικαστών, εντούτοις η συντριπτική πλειοψηφία του 20μελούς Δικαστηρίου
συντάχθηκε με αυτό το σκεπτικό.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας χαρακτηρίζει «έκτακτη» τη συγκεκριμένη περικοπή, επισημαίνοντας ότι δεν προκύπτει ότι έχει μόνιμα χαρακτηριστικά. Επιβλήθηκε για λόγους δημοσιονομικούς και εφαρμόστηκε τότε, χωρίς να σημαίνει ότι επιτρέπεται να εφαρμοστεί ξανά στο μέλλον. Άρα, αφού είναι έκτακτη απόφαση, το ΣτΕ κρίνει ότι δεν επηρεάζει τα εισοδήματα των συνταξιούχων με μόνιμο τρόπο. Συνεπώς, δεν τίθεται θέμα αντισυνταγματικότητας των περικοπών που συντελέστηκαν
πριν από μία δεκαετία.
Στην περίληψη της απόφασης που δημοσιεύθηκε επισημαίνεται ότι ο νομοθέτης προέβη στις ανωτέρω επιλογές (δηλαδή στις περικοπές) αποβλέποντας στην εξισορρόπηση των συμφερόντων των συνταξιούχων με το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Το ΣτΕ επικαλείται προς τούτο τις αρχές της κοινωνικής αλληλεγγύης, της ισότητας στα δημόσια βάρη και την αρχή της αναλογικότητας.
Τονίζεται επίσης η περιορισμένη δημοσιονομική δυνατότητα της χώρας, αλλά και η σημαντική επιβάρυνση της δημοσιονομικής κατάστασης, λόγω των μέτρων στήριξης της κοινωνίας, της δημόσιας υγείας και της οικονομίας, που χαρακτηρίζονται «πρωτόγνωρα» και ελήφθησαν για την αντιμετώπιση του κορονοϊού. Γίνεται ειδική αναφορά στις προβλέψεις για την πορεία της ελληνικής οικονομίας το 2020, που δεν είχαν λάβει υπόψη τα μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας, τα οποία «ελήφθησαν εκ των υστέρων». Επίσης, δεν είχε ληφθεί υπόψη το δημοσιονομικό κόστος της επίμαχης ρύθμισης, καθώς και «της ανάγκης λήψης μέτρων, σημαντικού δημοσιονομικού κόστους, για τη διαχείριση των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών και την ενίσχυση των αμυντικών συστημάτων της χώρας».