Η φλόγα της μνήμης παραμένει αναμμένη
19η Μαΐου, ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου
104 ΧΡΟΝΙΑ συμπληρώνονται φέτος από την έναρξη της δεύτερης και πιο αιματηρής φάσης της Γενοκτονίας των Ελλήνων στον Πόντο, στις 19 Μαΐου 1919, και όμως η φλόγα της μνήμης, της γνώσης, του αγώνα για την αναγνώριση του εγκλήματος αυτού κατά της ανθρωπότητας παραμένει αναμμένη. Τιμούμε τη 19η Μαΐου, ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, και νιώθουμε υπερηφάνεια για τη λαμπρή πορεία του Ποντιακού Ελληνισμού στη διάρκεια των αιώνων.
«Πόντος» σημαίνει Θάλασσα
Ήταν ο γιος του Αιθέρα και της Γαίας.
Η θάλασσα που εκτεινόταν πέρα από τις Συμπληγάδες Πέτρες. Αυτή που χρειάστηκε να διαβούν οι Αργοναύτες.
Ήταν μια θάλασσα που περίμενε τους γητευτές της.
Κανείς μέχρι τότε δεν μπόρεσε να τη δαμάσει.
Μια θάλασσα που την αποκαλούσαν με δέος Άξενος Πόντος. Ήταν η θάλασσα που οδηγούσε πέρα μακριά, στον άγριο Καύκασο, εκεί όπου ήταν αλυσοδεμένος ο Προμηθέας.
Αυτή η θάλασσα οδηγούσε στην άκρη του τότε γνωστού κόσμου και εκτός από κινδύνους και απειλές έκρυβε και θησαυρούς, αυτούς που ο Ιάσων και οι Αργοναύτες του ονόμασαν Χρυσόμαλλο Δέρας. Σε αυτά τα άγρια και αφιλόξενα μέρη κυριαρχούσαν οι Αμαζόνες και η Κυβέλη.
Εκεί τόλμησαν και πήγαν οι Έλληνες, και στη μυθολογία και στην Ιστορία.
Μετά τον Προμηθέα και την Αργώ οι Ίωνες της Μιλήτου ήταν αυτοί που πρώτοι διάβηκαν τον 8ο αιώνα προ Χριστού τις Συμπληγάδες Πέτρες για να χτίσουν την πρώτη ελληνική αποικία στον Πόντο, που σιγά-σιγά άρχισε να δαμάζεται και από Άξενος-αφιλόξενος άρχισε να γίνεται φιλόξενος, Εύξεινος! Μετά από 3.000 χρόνια, τις χρυσές σελίδες δόξας και ηρωισμού της Ακριτικής Γενιάς αντικατέστησαν κατάμαυρες σελίδες της Γενοκτονίας και του ξεριζωμού.
353.000 Έλληνες του Πόντου χάθηκαν σε ένα διαρκές ταξίδι θανάτου χωρίς επιστροφή, και άλλοι τόσοι και περισσότεροι κατέφυγαν και πάλι στη θάλασσα και στην πατρίδα της πατρίδας, την Ελλάδα...
Μετά από 3.000 χρόνια ο Πόντος έμεινε χωρίς τους Έλληνες, αυτούς που από Άξενο τον έκαναν Εύξεινο και τώρα πια τον Εύξεινο Πόντο τον λένε
Μαύρη Θάλασσα…