Ο Σκορσέζε, η Χόλερ και η ελληνική διάκριση
Τα ονόματα που πρέπει να κρατήσουμε για το μέλλον στο κινηματογραφικό γίγνεσθαι
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Τύπου του «Killers of the flower moon» έγινε, όπως ήταν αναμενόμενο, σε μια ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα, και ο Μάρτιν Σκορσέζε έγινε δεκτός με χειροκροτήματα, αλλά και με μεγάλη αγάπη από τους κριτικούς και δημοσιογράφους, που κρέμονταν απ' τα χείλη του. Δίπλα του, οι Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Τζέσε Πλέμονς και Λίλι Γκλάντστοουν έδειχναν να απολαμβάνουν το κλίμα. Εκεί δε που μας είπε πως «δεν υπήρχε καμία περίπτωση να γυρίσει άλλη μια ταινία για λευκούς πράκτορες του FBI που σώζουν τον κόσμο» (το φιλμ βασίζεται σε αληθινά γεγονότα) η αίθουσα κόντεψε να γκρεμιστεί. Οι ηθοποιοί, από την άλλη, περιορίστηκαν στο να προωθήσουν την ταινία στην οποία εμφανίζονται - αν και ο Ντε Νίρο δεν άντεξε και πέταξε μια μπηχτή για τον Τραμπ, χωρίς όμως να τον κατονομάσει.
Αφού σας θυμίσουμε όμως πως ο Σκορσέζε ήταν ο πρόεδρος της κριτικής επιτροπής εδώ, όταν
το Φεστιβάλ απένειμε τον Χρυσό Φοίνικα στον Θόδωρο Αγγελόπουλο με το «Μια αιωνιότητα και μια μέρα», ας πάμε στην ελληνική φετινή διάκριση, δηλαδή στον Μανώλη Μαυρή που βραβεύτηκε στο τμήμα «Next Step» για το project της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας του με τίτλο «Liar man». Μια μέρα μετά, παρουσιάστηκε η μικρού μήκους ταινία του «Midnight Skin» στην Εβδομάδα της Κριτικής, απ' όπου απέσπασε ομολογουμένως εξαιρετικά θετικά σχόλια. Σημειώστε το όνομα.
Αν πάντως το Φεστιβάλ έχει πρόσωπο φέτος, αυτό είναι το πρόσωπο μιας γυναίκας, και συγκεκριμένα όχι της Ντενέβ που δεσπόζει στην αφίσα, αλλά της Σάντρα Χόλερ, της Γερμανίδας ηθοποιού που δίνει δύο εντελώς διαφορετικής τονικότητας ερμηνείες σε δύο ταινίες του διαγωνιστικού προγράμματος. Για τη «Ζώνη ενδιαφέροντος» του Τζόναθαν Γκλέιζερ, που αναφέραμε σε προηγούμενη ανταπόκρισή μας, να πούμε πως παραμένει το μεγάλο φαβορί για τον Χρυσό Φοίνικα, και δικαίως. Η δε «Ανατομία μιας πτώσης» της Τζαστίν Τριέτ, ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον δικαστικό δράμα που όμως λειτουργεί ουσιαστικά ως ένα δραματοποιημένο δοκίμιο πάνω στη φύση του αληθινού και του πλασματικού (την οποία μάλιστα εξετάζει με έναν περίτεχνο, πολυεπίπεδο τρόπο), δίνει την ευκαιρία στην ηθοποιό να δείξει ένα ολότελα διαφορετικό πρόσωπο σε μια -αγγλόφωνη κυρίωςερμηνεία. Είναι πραγματικά μια σπουδαία κινηματογραφική παρουσία η Χόλερ και προβλέπω να τη βλέπουμε στο αμερικάνικο σινεμά πολύ σύντομα. Σημειώστε άλλο ένα όνομα λοιπόν.
Πέραν τούτου, επιτέλους σταμάτησε η βροχή εδώ...
Άκης Καπράνος