Η ΠΗΓΗ ΔΕΒΕΤΖΗ ΣΤΟ OKMAG.GR: «ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟ FAME STORY ΚΑΝΟΥΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟ, ΟΠΩΣ ΕΚΑΝΑ ΚΙ ΕΓΩ»

Η Πηγή Δεβετζή έχει δοξάσει την Ελλάδα με τα πολλαπλά ρεκόρ που της χάρισαν τα απίστευτα άλματά της, αλλά και με πολλά μετάλλια, με αποκορύφωμα αυτό των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Δεν είναι μόνο μια αθλήτρια κορυφής. Είναι ένας άνθρωπος που νοιάζεται για εκείνους που αγαπά και τους δίνει τα πάντα.

Τη μια μπαίνεις στην Aκαδημία του Fame Story με καραμούζες, την άλλη με ταμπούρλα ή με πιατίνια. Ποιος τα σκέφτηκε όλα αυτά; Εγώ. (Γελάει.) Ήθελα να κάνω κάτι για να διασκεδάζουν τα παιδιά. Έτσι, σκέφτηκα να μπαίνω κάθε φορά με ένα μουσικό όργανο. Εκείνα κουράζονται μεν, αλλά το χαίρονται και νομίζω ότι με αγαπούν, όπως τα αγαπώ κι εγώ. Σκοπός μου είναι να τα βάλω σε ένα πρόγραμμα, να τρώνε λιγότερο, να γυμνάζονται. Γιατί τα παιδιά στο Fame Story κάνουν πρωταθλητισμό, όπως έκανα κι εγώ.

Ποιος από τους παίκτες έχει την καλύτερη φυσική κατάσταση; Η Άννα. Ο Γιάννης με τον Danny και τον Victor βαριούνται. Ο Δημήτρης το παλεύει όσο μπορεί. Και ο Τίτος είναι σε καλή κατάσταση, καθώς και ο Σωτήρης με τον Φειδία, που δεν βαριούνται. Γενικά, όμως, όλα τα παιδιά προσπαθούν. Εσείς βλέπετε λίγα λεπτά, αλλά εμείς γυμναζόμαστε κανονικά μιάμιση ώρα.

Είχες πει σε συνέντευξή σου ότι ο γάμος σου ήταν το μεγαλύτερο λάθος σου.

Και το πιστεύω ακόμα. Αν ξαναγεννιόμουν, αυτή την επιλογή δεν θα την είχα κάνει. Με έχει πληγώσει η εκμετάλλευση που έγινε προς το πρόσωπό μου, γιατί ουσιαστικά αυτό έγινε. Και προς εμένα και προς την οικογένειά μου.

Και είναι πολύ λυπηρό αυτό.

Θα έκανες έναν δεύτερο γάμο;

Επειδή σιγά σιγά μεγαλώνω, αν βρισκόταν ο κατάλληλος άνθρωπος… Το όνειρό μου είναι να βάλω ένα μίνι νυφικό κι ένα ζευγάρι κόκκινες γόβες, να κάνω έναν γάμο σε ένα εκκλησάκι σε μια παραλία και μετά με είκοσι φίλους να κάνουμε ένα πάρτι δίπλα στη θάλασσα.

Είδα πρόσφατα τον Νίκο Κοκλώνη που σε επισκέφτηκε στο νοσοκομείο όταν είχες μια περιπέτεια υγείας. Είναι το στήριγμά σου και σε αγαπάει.

Κι εγώ τον αγαπάω πάρα πολύ τον Νίκο και τον ευχαριστώ που είναι δίπλα μου στις δύσκολες στιγμές. Ξέρεις, στα ευχάριστα είναι πολλοί άνθρωποι πολύ κοντά μας, αλλά στις δύσκολες στιγμές είναι λίγοι. Ο Νίκος θα είναι δίπλα σου πρώτα στο άσχημο που θα σου συμβεί και μετά σε όλα τα άλλα.

Πώς νιώθεις που έχεις ένα στάδιο και μια οδό με το όνομά σου;

Η οδός είναι τιμητική από τον Δήμο Αχαρνών και τον ευχαριστώ. Δεν το ήξερα, μου έστειλε τη φωτογραφία ένας άνθρωπος που μου είπε ότι μένει στην οδό Χρυσοπηγής Δεβετζή. Η Αλεξανδρούπολη πάντως, η πόλη μου, δεν με τίμησε για αυτά που έχω προσφέρει. Η μόνη τιμή που έχω είναι αυτό το στάδιο, στο οποίο έδωσε το όνομά μου τιμητικά ο τότε πρύτανης του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης, και το χρησιμοποιούν οι φοιτητές και τον ευχαριστώ. Έχω πάει εκεί με τον Νίκο Κοκλώνη και τον πήγα και στο πατρικό μου και έκανε story τα μετάλλιά μου.

Από τη Μαρία Ρουμελιώτου