Οι αντίκες των δρόμων…
ανακοίνωσε την έλευση στους αθηναϊκούς δρόμους ΝΕΩΝ και δη ΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ λεωφορείων. Μερικά από τα οποία εμφανίστηκαν ήδη δοκιμαστικά.
Ωστόσο η ΙΣΤΟΡΙΑ των Συγκοινωνιών της Αθήνας είναι πολύ παλιά. Τόσο παλιά, όσο πολλά μεταφορικά μέσα που ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ να κυκλοφορούν. Και όσο ΚΑΙ αν φαίνεται παράδοξο, οι ισόβιοι καρεκλοκένταυροι του κρατικού μηχανισμού προέβησαν σε μια υπερήφανη αποκάλυψη: Η Αθήνα διαθέτει τα ΠΙΟ ΑΚΡΙΒΑ λεωφορεία απ’ ΟΛΗ την Ευρώπη!
«Μα, γιατί είναι τόσο ακριβά;» απόρησαν κάποιοι ξένοι.
«Διότι τα λεωφορεία μας είναι…»
«ΤΙ είναι;»
«ΑΝΤΙΚΕΣ!»
ΚΑΤΟΠΙΝ τούτου, οι περίεργοι αλλοδαποί έτρεξαν σε μια ΣΤΑΣΗ για να δουν τις αντίκες. «Βλέπετε πόσο δημοφιλείς είναι;» χαμογέλασε ένας καρεκλοκένταυρος.
«Δημοφιλείς;»
«Φυσικά», είπε εκείνος, «αν δεν ήσαν δημοφιλείς οι αντίκες μας, δεν θα τις περίμενε ΤΟΣΟΣ κόσμος…».
ΣΥΜΦΩΝΑ με τις προθέσεις των καρεκλοκένταυρων, τα λεωφορεία-αντίκες πρέπει να εμφανίζονται στις στάσεις κάθε ΔΕΚΑ λεπτά. Μόνο που οι αναμένοντες επιβάτες πρέπει να γνωρίζουν ότι: Μεταξύ των ΔΕΚΑ αυτών λεπτών μεσολαβεί ένα μικρό διάστημα –τουλάχιστον– ΜΙΣΗΣ ΩΡΑΣ!
ΠΡΟΦΑΝΩΣ για τις καθυστερήσεις ΔΕΝ φταίνε οι οδηγοί, καθώς έχουν εξαφανισθεί οι κάποτε ΛΕΩΦΟΡΙΟΔΡΟΜΟΙ, έχει γεμίσει η Αθήνα αυτοκίνητα ΧΩΡΙΣ να ελέγχονται τα ΜΟΝΑ-ΖΥΓΑ, ενώ υπάρχουν πλείσταόσα διπλοπαρκαρισμένα.
«Εσύ ΓΙΑΤΙ διπλοπαρκάρεις και κλείνεις τον δρόμο;» φώναξε ένας οδηγός λεωφορείου.
«Γιατί δεν έχω πού να το βάλω», είπε ο ΓΙΩΤΑΧΗΣ, «ΟΛΟ το πεζοδρόμιο είναι ΓΕΜΑΤΟ!». Από παρκαρισμένα αυτοκίνητα, μηχανές και τραπεζοκαρέκλες…
ΦΥΣΙΚΑ τα λεωφορεία-αντίκες επιβεβαιώνουν σε ορισμένες περιπτώσεις τον χαρακτηρισμό τους. Με τα σκισμένα και τινά μπαλωμένα καθίσματα, με κάποια παράθυρα που δεν ανοιγοκλείνουν, με τα «γκελ» που κάνουν στον δρόμο.
Και στις περισσότερες περιπτώσεις τα άτομα με ειδικές ανάγκες δεν μπορούν να επιβιβασθούν.
«Μα, καλά το σκαλοπάτι δεν κατεβαίνει;», ρώτησε μια κυρία με κινητικό πρόβλημα.
«Το σκαλοπάτι κατεβαίνει», είπε ο οδηγός.
«Τότε ΓΙΑΤΙ δεν το κατεβάζετε;»
«Γιατί», εξήγησε εκείνος, «όταν κατέβει, μετά ΔΕΝ ανεβαίνει!». Τελικά ο οδηγός και ο κόσμος βοήθησαν να ανεβαίνει η κυρία…
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ακόμη να σημειωθεί ότι συμβαίνει κάπου-κάπου τα λεωφορεία αντίκες να εγκαταλείπουν τον δρόμο. Θυμάμαι μάλιστα πριν από μερικά χρόνια ένα λεωφορείο-αντίκα στο Φάληρο που «έμπαζε» νερά.
«Δεν φταίει η βροχή».
Καθώς αυτό ήταν ΚΑΜΠΡΙΟΛΕ…
Ο οδηγός, ωστόσο, λοξοδρόμησε για ν’ αποφύγει τη βροχή. «Τι έκανες», φώναξαν οι επιβάτες, «ξέρεις πού βρισκόμαστε;». Εκείνος, κρατώντας στο χέρι του το τιμόνι, μας φώναξε δυνατά: «Σιωπήστε και ΚΟΛΥΜΠΗΣΤΕ…».
Και κολυμπώντας βγήκαμε στη Βουλιαγμένη…