Η πρόταση δυσπιστίας του ΠΑΣΟΚ δείχνει πολιτική απόγνωση
Στοιχεία πολιτικής απόγνωσης μαρτυρά η πρωτοβουλία του Νίκου Ανδρουλάκη να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης υιοθετώντας αβίαστα δημοσίευμα του «Βήματος της Κυριακής» για το δυστύχημα των Τεμπών, που κάνει λόγο για χρήση «μονταζιέρας» στα ηχητικά ντοκουμέντα της τραγωδίας.
Το γεγονός ενισχύεται και από την αρνητική στάση που είχε κρατήσει το ΠΑΣΟΚ στη σχετική πρόταση που είχε καταθέσει η Νέα Αριστερά στις 6 Μαρτίου με αφορμή το νομοσχέδιο για τα μη κρατικά πανεπιστήμια. Ωστόσο στο διάστημα από τότε μέχρι και σήμερα έχει μεσολαβήσει ένα δημοσκοπικό μπαράζ που οδήγησε το ΠΑΣΟΚ στην τρίτη θέση.
Στη Χαριλάου Τρικούπη δεν έκρυψαν τον αιφνιδιασμό τους και επιχείρησαν να κάνουν έναν διμέτωπο σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Από τη μια ο ξύλινος πολιτικός λόγος, από την άλλη ο αέρας παλαιοκομματισμού που διαπνέει τις πολιτικές πρωτοβουλίες, εμποδίζουν να φανεί η όποια ανανέωση επιχειρείται. Έτσι, τα πρώτα δείγματα δεν ήταν ενθαρρυντικά για την προσδοκώμενη ανάταση.
Ο «πράσινος ΣΥΡΙΖΑ»
Στον ανασχεδιασμό της στρατηγικής τους θεωρήθηκε ότι η τραγωδία των Τεμπών και η κάποια αμηχανία που διακρίνει τους κυβερνητικούς χειρισμούς αποτελούν προσώρας την «αχίλλειο πτέρνα» του κυβερνητικού μηχανισμού. Σε συνδυασμό δε με τη «lifestyle» αντιπολίτευση που έχει επιλέξει ο ΣΥΡΙΖΑ, με συνέπεια να έχουν αδρανήσει τα πολιτικά ανακλαστικά του κόμματος, βρήκαν την ευκαιρία να γίνουν… ο «πράσινος ΣΥΡΙΖΑ».
Είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι η βασική επιδίωξη του ΠΑΣΟΚ δεν είναι φυσικά η πτώση της κυβέρνησης, αφού θεωρητικά η πρόταση αυτή αποτελεί ένα πολιτικό δώρο. Κατ’ αρχάς, σε μια ομολογουμένως δύσκολη συγκυρία, αυτή η τριήμερη συζήτηση στη Βουλή θα θωρακίσει τη συσπείρωση της «γαλάζιας» Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Κυρίως όμως θα δοθεί το βήμα για να ακουστεί η κυβερνητική επιχειρηματολογία που εν πολλοίς θα βασιστεί και στο ποιοι και πώς επιχειρούν να εργαλειοποιήσουν για πολιτικό όφελος αυτήν την ανείπωτη τραγωδία.
Είναι αναμενόμενο να τεθεί το ερώτημα ποια συμφέροντα εξυπηρετούν τόσο ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ όσο και ο φαντάρος Κασσελάκης, καθώς φαίνεται ότι επιδιώκουν τη δημιουργία πολιτικής ανωμαλίας στη χώρα μας προκαλώντας κλίμα αποσταθεροποίησης και αμφισβήτησης των θεσμών και της λειτουργίας της δημοκρατίας.
Στο ΠΑΣΟΚ σαφώς και γνωρίζουν αυτόν τον πολιτικό καμβά όπου θα κινηθεί αυτή η κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία, αλλά όπως φαίνεται στις επιδιώξεις τους ήταν να διαμορφώσουν μια νέα πολιτική ατζέντα, να ανακτήσουν ένα προβάδισμα πρωτοβουλιών στο πεδίο της αντιπολίτευσης και το βασικότερο, να καταφέρουν να σηκωθούν από το πολιτικό καναβάτσο που έχουν εγκλωβιστεί το τελευταίο διάστημα.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον θα πρέπει να συνυπολογιστεί και η αγωνία τους για τη δημοσκοπική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, γεγονός που τους επέβαλε να κινηθούν γρήγορα, προκειμένου να προλάβουν τυχόν εξελίξεις, αφού η Κουμουνδούρου κινείται στους ρυθμούς που επιτρέπει η δραστηριότητα του νεοσύλλεκτου προέδρου τους.
Ενδεικτικό ήταν το σχόλιο του κ. Μάντζου όταν κλήθηκε στο Open να τοποθετηθεί για τις δηλώσεις του Στέφανου Κασσελάκη περί προσφυγής στις κάλπες με διεθνείς
παρατηρητές. «Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης βγήκε να κάνει νέο σόου και να υπερακοντίσει ένα θεσμικό μέσο που είναι η πρόταση δυσπιστίας -την πρόθεση της οποίας το ΠΑΣΟΚ διατύπωσε. Δεν κατανοεί ο κ. Κασσελάκης ότι αποπροσανατολίζει και δίνει το δικαίωμα στην κυβέρνηση να ασχοληθεί με τις ακατάληπτες και εξωθεσμικές του προτάσεις, αντί να απολογηθεί για τα ερωτήματα. Δεν είναι όλα lifestyle. Υπάρχουν θεσμικές διαδικασίες που πρέπει να ακολουθηθούν. Έχουν περάσει δεκαετίες από τότε που η χώρα είχε ανάγκη διεθνών παρατηρητών. Καταλαβαίνει τι είπε;».
Υποστήριξη με «μπηχτές»
Στο μεταξύ, η πρωτοβουλία αυτή ενέχει και ένα μεγάλο πολιτικό ρίσκο για το ΠΑΣΟΚ, δηλαδή να τους γυρίσει μπούμερανγκ η όλη διαδικασία. Και αυτό δεν είναι απίθανο, καθώς δεν διαθέτει αυτό που λέμε «κοινοβουλευτικό βαρύ πυροβολικό» που θα αντιπαρατεθεί στα ίσα με τη ΝΔ.
Η «ραχοκοκαλιά» της ρητορικής τους θα βασιστεί στο σκεπτικό που περιέγραψε ο κ. Ανδρουλάκης στη δήλωσή του: «Απέναντί μας έχουμε μια αδίστακτη αγέλη εξουσίας, που καταπατά ανθρώπινα δικαιώματα και υπονομεύει το κράτος δικαίου. Για αυτό υπάρχει μόνο ένας δρόμος: η πρόταση δυσπιστίας. Αναλαμβάνω τη θεσμική πρωτοβουλία και καλώ όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων».
Μάλιστα σε μια κίνηση πολιτικής θωράκισης της πρότασής του, το ΠΑΣΟΚ «αγνοεί» από το κοινοβουλευτικό πλαίσιο τους Σπαρτιάτες που όπως σημειώνουν δεν «λογίζονται στα κόμματα του δημοκρατικού τόξου» αλλά και την Ελληνική Λύση «που συνέπραξε με τη ΝΔ για να αλλάξει η σύνθεση στην ΑΔΑΕ και να μπλοκαριστεί η έρευνα».
Το πρώτο κόμμα που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της Χαριλάου Τρικούπη ήταν η Νέα Αριστερά, με τις απαιτούμενες «μπηχτές» όμως, επειδή το ΠΑΣΟΚ δεν είχε προσυπογράψει το δικό της αίτημα κατά τη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου για τα μη κρατικά πανεπιστήμια.
«Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επαναφέρει την πρόταση δυσπιστίας που είχε καταθέσει η Νέα Αριστερά. Εμείς δεν κάνουμε παιχνίδια. Η Νέα Αριστερά θα στηρίξει την πρόταση δυσπιστίας προς την κυβέρνηση», υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση του κόμματος.
Σε μια προσπάθεια να σηκωθεί από το… καναβάτσο που βρίσκεται το τελευταίο διάστημα, αδιαφορεί αν επιχειρώντας να ρίξει τον πρωθυπουργό ουσιαστικά τραυματίσει θανάσιμα τη δημοκρατία