Ποια διατροφή βοηθά;
Στη διαχείριση της εκκολπωματικής νόσου, αλλά και των εξάρσεών της, η διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο. Η πρόσληψη τροφών που βοηθούν στην κινητικότητα του εντέρου, στην πρόληψη της δυσκοιλιότητας και στη μείωση της πίεσης εντός του παχέος εντέρου περιορίζει τον κίνδυνο σχηματισμού και φλεγμονής αυτών των μικρών και επώδυνων κοιλοτήτων στο έντερο. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η πιο επιτυχημένη πρακτική για την αποφυγή τους είναι η υιοθέτηση μιας φιλικής προς τη νόσο διατροφής, η οποία έχει ως βασικούς πυλώνες την υψηλή πρόσληψη φυτικών ινών και προβιοτικών και τη μειωμένη κατανάλωση κόκκινου κρέατος και λιπαρών.
«Η εκκολπωματική νόσος εμφανίζεται συνήθως μετά την ηλικία των 40 ετών και προσβάλλει το 20% του πληθυσμού, ποσοστό που αυξάνεται στο 60% μέχρι την ηλικία των 60 ετών. Χαρακτηρίζεται από τον σχηματισμό μικρών προεξοχών (εκκολπωμάτων) στα αδύναμα τοιχώματα του πεπτικού σωλήνα. Στο παχύ έντερο εμφανίζονται λόγω των υψηλών πιέσεων εντός αυτού ή/και ανωμαλιών στην κινητικότητά του. Κάποιες φορές ένα ή περισσότερα εκκολπώματα παρουσιάζουν φλεγμονή. Αυτή η πάθηση ονομάζεται εκκολπωματίτιδα και εμφανίζεται στο 10%-25% των ασθενών με εκκολπωματική νόσο», εξηγεί ο γενικός χειρουργός, δρ Σπύρος Αυλωνίτης.
«Ενώ ήταν σχετικά ασυνήθιστο φαινόμενο σε άτομα κάτω των 50 ετών, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται άνοδος των ποσοστών εμφάνισής της σε νεαρότερες ηλικίες, λόγω της προτίμησης στη δυτικού τύπου διατροφή τις δύο τελευταίες δεκαετίες, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από μια μελέτη που δημοσιεύτηκε
πρόσφατα στο “Annals of Medicine and Medical Science”. Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν ούτε την εκκολπωματική νόσο ούτε τη σημασία της διατροφής και των φυτικών ινών για την αποφυγή της επιδείνωσής της», προσθέτει. Εκτός από την ηλικία, παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης εκκολπωματίτιδας είναι το οικογενειακό ιστορικό, η καθιστική ζωή, η παχυσαρκία και το κάπνισμα. Ενώ τα εκκολπώματα είναι πιθανόν να μη δώσουν ποτέ συμπτώματα, όταν αναπτύσσουν φλεγμονή, παρουσιαστεί δηλαδή εκκολπωματίτιδα, ο ασθενής πονά στην κοιλιά. Μπορεί να παρουσιαστεί επίσης αιμορραγία, πυρετός, κόπωση, ναυτία και έμετος. Η παρουσία αποστήματος, συριγγίου, απόφραξης ή διάτρησης εντέρου είναι χαρακτηριστικά συμπτώματα της επιπλεγμένης εκκολπωματίτιδας. «Η αρχική αντιμετώπιση της οξείας εκκολπωματίτιδας είναι συντηρητική και συνίσταται στη λήψη αναλγητικών και στον περιορισμό της τροφής. Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι αναγκαία και η λήψη αντιβιοτικών. Η χειρουργική θεραπεία είναι αναγκαία όταν δεν υπάρχει βελτίωση από τη συντηρητική θεραπεία εντός δυο τριών ημερών, και όταν παρουσιαστούν επιπλοκές που απειλούν τη ζωή του ασθενoύς».
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται άνοδος των ποσοστών εμφάνισής της σε νεαρότερες ηλικίες λόγω της προτίμησης στη δυτικού τύπου διατροφή τις δύο τελευταίες δεκαετίες