ள் ளநரி, ெபண் ஆ

ஒ நாள் , நரி மற் ம் அதன மைனவி காட் ன் விளிம் பில் சில ஆ கள் ேமய் வைதக் கண் டனர் . "அவர் கைளக் ெகான் வி ேவாம் ," என் ள் ளநரியின் மைனவி வாயில் நீ ர் ஊற றினாள் .

“ஒேர ேநரத் தில் அல் ல” என் ற ள் ளநரி. "ஒவ் ெவான் றாகக் ெகான் விட் டால் , பல நாட் க க் உணவ கிைடக் ம் ." எனேவ, ஆ ஒன் ைற ஏமாற் றி ெகான் தின் றார் கள் .

ஆ கைள ஒன் றன் பின் ஒன் றாக ெகான் தின் விட் டனர் , அதில் ஒ ெபண் ஆ மட் ேம எஞ் சியி ந் த . அவ ைடய நண் பர் கள் அைனவ ம் விசித் திரமான ைறயில் காணாமல் ேபாவைதக் கண் , அவள் பயந் ஒ ைகக் ள் ஒளிந் ெகாண் டாள் .