Amordad Weekly Newspaper

آتشکدهی تهران ؛ صد سال فروغ بیپایان

- خبرنگار امرداد فيروزه فرودي

انگار‌هم ‌هی‌گذشــته‌را‌در‌دل‌خود‌جای‌داده‌ است.‌از‌بخشــی‌از‌روزگار‌هخامنشیان‌نشان‌ دارد‌و‌ستو ‌نهایی‌که‌یادآور‌مهرازی‌(:معماری)‌ ساســانیان‌است.‌صد‌سال‌است‌که‌ستو ‌نهای‌ سنگ ‌یای‌که‌هر‌کدام‌چهار‌سر‌گاو‌دارند‌هم ‌هی‌ سنگینی‌این‌ساختمان‌را‌به‌دوش‌م ‌یکشند.‌این‌ ساختمان‌صد‌سال‌است‌که‌آتش‌ورهرام‌۰۰۵۱‌ ســاله‌را‌در‌خود‌فروزان‌نگه‌داشته‌است.‌صد‌ ســال‌اســت‌که‌راز‌و‌نیاز‌هزاران‌انسان‌را‌با‌ اهورامزدا‌در‌دل‌ســپرده‌است.‌صد‌سال‌است‌ که‌همچون‌نگینی‌در‌خیابان‌میرزا‌کوچ ‌کخان‌ م ‌یدرخشد.‌سوم‌آذرماه‌ه ‌مزمان‌با‌جشن‌آذرگان‌ به‌پاس‌صدمین‌سال‌گشــایش‌این‌آتشکده،‌ انجمــن‌موبدان‌با‌همیاری‌انجمن‌زرتشــتیان‌ تهران‌آیینی‌بر‌پا‌داشت.‌در‌این‌آیین‌که‌در‌کنار‌ آتش‌ورهرام‌آدریان‌برگزار‌شد‌نخست‌با‌آوای‌ خوش‌موبدان،‌که‌از‌سراسر‌ایران‌در‌این‌آیین‌ همازور‌بودند،‌اوســتای‌«آتش‌نیایش»‌خوانده‌ شد.‌ســپس‌موبدان‌آیین‌«آفرینگا ‌نخوانی»‌را‌ در‌تاالر‌ایرج‌برپا‌داشتند.‌سخنرانی‌موبد‌اردشیر‌ خورشیدیان،‌فرنشین‌انجمن‌موبدان،‌اسفندیار‌ اختیــاری،‌نمایند‌هی‌زرتشــتیان‌در‌مجلس‌و‌ رستم‌خسرویانی،‌فرنشــین‌انجمن‌زرتشتیان‌ تهران‌بخ ‌شهــای‌دیگری‌از‌این‌برنامه‌بودند.‌ انجمن‌زرتشــتیان‌تهران‌نیز‌برنام ‌ههایی‌مانند‌ شــاهنام ‌هخوانی‌و‌خنیاگری(:موسیقی)‌را‌برای‌ بزرگداشت‌این‌روز‌به‌اجرا‌درآورد.

چگونگی ساخت آتشکده

ســنگ‌بنای‌آدریان‌یا‌آتشــکد ‌هی‌تهران‌روز‌ اشتاد‌ایزد‌(گاهشــماري‌زرتشتي)‌و‌اَ ُمردادماه‌ ۳9۲۱‌خورشــیدي،‌برابــر‌بــا‌روز‌اورمزد‌و‌ فروردی ‌نماه‌۳8۲۱‌باســتانی،‌برابر‌با‌۳۱‌اوت‌ ۳۱9۱‌میالدي،‌گذاشــته‌شــد‌و‌با‌همازوری‌ پارسیان‌هند‌(بهرام‌جی‌بیکاجی)‌و‌زرتشتیان‌ تهران‌در‌جشن‌آذرگان‌سال‌69۲۱‌خورشیدي‌ گشایش‌یافت. ارباب‌کیخسرو‌شــاهرخ‌در‌کتاب‌خاطراتش‌از‌ چگونگي‌ســاخت‌آتشکده‌ای ‌نگونه‌یاد‌م ‌يکند:‌ «ساخت‌آدریان‌بر‌روي‌اراضي‌انجمن‌شروع‌و‌ سن ‌گ‌بناي‌آدریان‌ب‌ه‌دست‌آقاي‌رضا‌قلیخان‌ هدایت‌(نیرالملــک)،‌وزیر‌معارف‌وقت،‌گذارده‌ شد.‌کار‌ســاختمان‌آدریان‌به‌دشــواري‌دچار‌ شد.‌اشــکال‌ســاختمان‌آدریان‌اینکه‌بعضي‌ از‌اشــخاص‌مغرض‌در‌جرایــد‌بمبئي‌بر‌ضد‌ زرتشــتیان‌تهران‌مقاالتي‌نوشــتند‌و‌از‌سوي‌ انجمن‌زرتشتیان‌تهران‌جوا ‌بهایي‌دندا ‌نشکن‌ داده‌شد‌معهذا‌بعضي‌از‌صاحبان‌خیر‌که‌جنب ‌هی‌ ‌کهن ‌هپرستي‌و‌تعصبات‌داشتند‌جلو‌اعان ‌هی‌خود‌ را‌گرفته‌دیگر‌پول‌نرســید‌و‌عمارت‌ب ‌يسقف‌ و‌ناتمام‌ماند.‌چــون‌کار‌بدین‌منوال‌پیش‌آمد‌ از‌زرتشتیان‌ایران‌استعانت‌شد‌و‌زرتشتیان‌هر‌ جا‌از‌تهران‌و‌یزد‌و‌کرمان‌و‌شیراز‌و‌کاشان‌به‌ قدر‌خود‌کمک‌کردند‌و‌به‌خیر‌خوبي‌ساختمان‌ آدریان‌به‌پایان‌رســید‌و‌رسما‌در‌تاریخ‌69۲۱‌ خورشیدي‌گشایش‌یافت».‌ کســانی‌که‌نام‌آ ‌نها‌در‌دنباله‌م ‌یآید‌در‌هنگام‌ نهادن‌سنگ‌بنای‌آدریان‌باشنده‌بودند،‌رضاقلی‌ خــان،‌معــاون‌وزارت‌معارف،‌مجدالســلط­نه،‌ نمایند‌هی‌وزارت‌امور‌خارجه،‌محمدعلی‌فروغی‌ ذکا‌ءالملک،‌حکی ‌مالملک،‌حاج‌ســید‌نصراهلل،‌ میســتر‌اردشیرجی،‌میســتر‌بهرا ‌مجی،‌میستر‌ شاهپورجی،‌میرزا‌کیخســرو،‌فرنشین‌انجمن‌ وقت‌زرتشتیان‌و‌بزرگان‌زرتشتی.‌

این‌سازه‌با‌همیاري‌مالی‌پارسیان‌هندوستان‌ (بهرام‌جی‌بیکاجی)‌و‌زرتشتیان‌ایرانی‌ساکن‌ ایران‌و‌هند‌ســاخته‌شد‌و‌آتش‌ورهرام‌آن‌را‌ روانشادان‌موبد‌اردشیر‌رســتم‌رستمی،‌موبد‌ بهرام‌رشــید‌شــید‌و‌موبد‌هرمزدیــار‌بهرام‌ سروش،‌از‌یزد‌با‌آیینی‌ویژه‌پس‌از‌۵۲‌روز‌که‌ در‌راه‌بودند‌در‌روز‌آذر‌از‌ماه‌آذر‌در‌گاهشــمار‌ زرتشتی(جشن‌ آذرگان)‌ در‌ آفریگانی‌ (:مجمر)‌ آتشــکد ‌هی‌تهران‌جــای‌دادنــد‌و‌به‌همین‌ مناسبت‌در‌آن‌روز،‌آیین‌جش ‌نخوانی‌و‌نیایش‌ برگزار‌شد.‌زیباتر‌آنکه‌در‌همان‌جشن‌گشایش‌ آتشکد ‌هی‌تهران‌شش‌پسر‌و‌دختر‌به‌شگون‌ ساخت‌آتشکده‌در‌همان‌جا‌سدره‌پوش‌شدند.

مهرازی آتشکدهی تهران

آتشــکد ‌هي‌تهران‌صد‌و‌سه‌سال‌است‌که‌در‌ خیابان‌میرز‌اکوچک‌خان‌جاي‌گرفته‌و‌درست‌ روب ‌هروي‌آن‌یک‌کلیسا‌است.‌نم ‌يشود‌از‌این‌ خیابان‌که‌به‌«خیابان‌ادیان»‌هم‌نامور‌اســت‌ بگذرید‌و‌گردشگري‌را‌دوربی ‌نب ‌هدست‌سرگرم‌ فرتوربردار­ی(:عکاســی)‌ از‌ این‌ ساز ‌هي‌ کهن‌ نبینید.‌نخســت‌دري‌چوبي‌را‌باز‌م ‌یکنی‌که‌ ســنگي‌بر‌باالی‌آن‌خودنمایي‌م ‌يکند‌سنگي‌ که‌روي‌آن‌نوشته‌شــده‌« َخش َنوتره‌اَ ُهو َر‌ ِهه‌ مزدا»‌(به‌خشــنودي‌اهورامزدا)،‌پس‌نخست‌ خدا‌را‌یاد‌م ‌يکني‌و‌درون‌آتشــکده‌م ‌يشوي.‌ در‌آتشــکده‌بــزرگ‌اســت‌و‌بــا‌نق ‌شهاي‌ مهرازي‌کهن‌کند ‌هکاري‌شــده،‌از‌آن‌درهایي‌ کــه‌نگار ‌ههایی‌از‌روزگاران‌کهــن‌و‌رد‌پای‌ گذشــتگان‌را‌در‌خود‌دارد.‌گرچه‌بزرگ‌و‌بلند‌ اســت،‌اما‌باز‌کردنش‌آســان‌است.‌در‌که‌باز‌ م ‌يشــود‌حوضي‌بزرگ‌و‌پرآب‌و‌بیض ‌يشکل‌ درست‌روب ‌هروي‌ساز ‌هی‌آتشکده‌در‌برابر‌چشم‌ م ‌يآید.‌از‌آن‌حو ‌ضهای‌ســنت ‌یای‌که‌رقص‌ ماه ‌یهای‌ســر ‌خرنگ‌درونش‌یادآور‌نوروز‌و‌ گردش‌سال‌خورشیدی‌اســت.‌چهار‌آخشیج‌ ســپندین ‌هی‌هوا،‌خــاک،‌آب‌و‌آتش،‌همواره‌ نزد‌زرتشــتیان‌گرامی‌بوده‌و‌هنگام‌ســاخت‌ آتشکد‌هها‌به‌آ ‌نها‌نگاه‌ویژ‌های‌بوده‌است.‌ در‌بخش‌مرکزی‌نیایشــگاه‌اتاقی‌چهارگوش‌ ســاخته‌شــده‌که‌بلنداي‌دیوارهــای‌آن‌۰8‌ ســانتیمتر‌اســت‌و‌پس‌از‌دیوارها‌شیش ‌ههای‌ ی ‌کدست‌و‌ضخیم‌تا‌آســمانه‌(:سقف)‌دنباله‌ دارد.‌در‌این‌اتاق‌یک‌ظرف‌مســی‌است‌که‌ به‌آن‌«آتشــدان»‌یا‌«آفریــگان»‌م ‌یگویند،‌ درون‌آفریگان‌آتش‌چند‌هزارسال ‌هي‌بازمانده‌ از‌آتشــکد ‌هي‌آذرفرنبغ‌کاریان‌فارس‌فروزان‌ است.‌آتشــي‌که‌موبدان‌از‌بامداد‌تا‌شامگاه،‌ آن‌را‌«خــوراک»‌(کنــده‌و‌هیزم)‌م ‌يدهند‌و‌ پرستاري‌مي‌کنند. آدریــان‌تهــران‌۱۱‌اســفندماه‌ســال‌۱8۳۱‌ خورشــیدی‌در‌سیاه ‌هي‌(:فهرســت)‌آثار‌ملي‌ ایــران‌ثبت‌شــد؛‌هر‌چند‌خیابانــی‌که‌در‌آن‌ بیشــترین‌آثار‌و‌یادما ‌نهای‌کهــن‌را‌در‌خود‌ جای‌داده‌شــ ‌بها‌ناآرام‌است‌و‌ریخت‌و‌پاش‌ پسماندهای‌خورا ‌کفروش ‌یهای‌پیرامون‌آرامش‌ این‌پیر‌را‌برده‌و‌خســتگی‌صد‌سال‌ایستادگی‌ را‌بر‌رخش‌نشــانده‌اســت.‌د ‌لخوش‌بودیم‌با‌ ســن ‌گفرش‌کردن‌خیابان‌ادیان‌رنگ‌و‌بوی‌ شکوه‌و‌گذشــته‌به‌این‌گذر‌بازم ‌یگردد‌دریغا‌ که‌بوی‌خوراک‌مردم‌را‌بیشتر‌به‌خود‌م ‌یکشد‌ تا‌یادگاری‌از‌گذشــته‌و‌فرهنــگ‌نیاکانی.‌پیر‌ صدســال ‌هی‌ما‌با‌حافظ‌شیری ‌نســخن‌ه ‌مرای‌ اســت:‌از‌آن‌به‌دیر‌مغانم‌عزیز‌م ‌یدارند‌/‌که‌ آتشی‌که‌نمیرد‌همیشه‌در‌دل‌ماست.‌

«بیاری اهورامزدا از دهش نیک اندیشان پارسیان هندوستان پایه آدریان تهران استوار گردید و از کمک نیک خواهان زرتشتیان تهران به فرخندگی انجام یافت خرداد ماه باستانی ۶۸۲۱ به درخواست انجمن زرتشتیان تهران و یاوری سیت بهرامچی بیکاجی و رهنمونی و دستیاری این بنده کیخسرو شاهرخ.» نوشت‌هی‌روی‌سن ‌گنگار‌هی‌درون‌آتشکده

 ??  ??
 ??  ??

Newspapers in Persian

Newspapers from Iran