کنـــدوان؛ نمود همدلی طبيعت و انســان

یسنا کيان: روستای كندوان از گیراییهای (:جاذبههای) گردشگری زیبا و بیمانند استان آذربایجان شرقی است. وجود خانههایی به شكل كندوی عسل كه در دل صخرهها كنده شدهاند چشماندازی زیبا به این روستا داده است. این روستا كه در 60 كیلومتری جنوب باختری (:غربی) تبریز جای دارد یكی از روستاهای دهستان سهند است و از روستاهای پیرامون بخش مركزی شهر اسكو به شمار میآید. روستای كندوان در پی كنشهای آتشفشانی كوه سهند و دیگر كوههای آتشفشانی منطقه در درازای هزاران سال در یكی از خوشآبوهواترین منطقههای استان پدیدآمده است. شوند (:دلیل) نامگذاری روستای كندوان خانههایی است كه در دل صخرهها جای دارند و شیوهی مهرازی (:معماری) بهكاررفته در ساخت آنها بومی و صخرهای است. در مهرازی صخرهای مصالح ساختمانیای مانند گچ، آهك و خشت كاربردی ندارد و فضای موردنظر با كندهكاری (:حكاكی) درون سنگ فراهم میشود. میتوان گفت این شیوهی مهرازی، نمونهای از نبرد یا حتا همدلی انسان با طبیعت است و به شوند مهرازی و بافت ویژه در فهرست آثار ملی كشور ثبت شده است. آنچه كندوان را از نمونههای همانند خود جدا میكند جریان زندگی و سكونت بیش از 7١١ خانواده در درون این صخرهها است و مردم آن پیشههای روستاییای مانند كشاورزی، دامداری و تولید صنایع دستی دارند. خانههای صخرهای روستای كندوان مانند دیگر خانههای عادی دارای بخشهای گوناگونی مانند اتاق نشیمن، صندوقخانه، آشپزخانه و حتا مجهز به سیستم لولهكشی آب و برق هستند. پهنای دیوارهای این خانههای شگفت نزدیك 2 متر است و از این رو فضای درون خانه به گونهی طبیعی در زمستان گرم و در تابستان خنك است. شگفتی دیگر اینكه بلندای بیشتر این تودههای صخرهای نزدیك به 40 متر است و بیشتر این كرانها (اتاقهای سنگی طبیعی) دو تا چهار اشكوبه (:طبقه) هستند ولی ساختار صخرهای كران این اشكوبها از یكدیگر جدا هستند و پیوندی با یكدیگر ندارند. از این رو، برای دسترسی به اشكوبهای باالیی كرانها پلكانهای زیبایی از بدنه خود كران ساخته شده است. اشكوب همكف بیشتر كرانها اسطبل و دیگر اشكوبها كاربری مسكونی دارند. به شوند پهنای كرانها ایجاد نورگیر در اشكوبهای پایین بسیار دشوار است، به همین شوند نورگیرها و پنجرهها در اشكوبهای باالیی جای دارند. پنجرهها و نورگیرهای كرانها شطرنجی و از چوب و شیشه هستند.

١. آسانی رفت و آمد (مواردی چون سختی راه، وسایل رفت و آمد، فاصلهی گیرایی گردشگری تا نزدیكترین شهری كه دستكم بیش از 00١ هزار تن جمعیت دارد باید نوشته

شود): روستای كندوان در 60 كیلومتری تبریز با جمعیتی بیش از یك میلیون و 730 هزار تن جمعیت جای دارد؛ .2 دیرینگی: دیرینگی این پدیدهی شگفت طبیعی به كنشهای آتشفشانی در درازای هزاران سال میرسد؛ .3 شمار بازدیدكنندهها: كندوان یكی از سه روستای صخرهای جهان است و از این رو ساالنه 300 هزار گردشگر درون مرزی و برون مرزی از آن بازدید میكنند؛ .4 ثبت ملی: روستای كندوان 5١ اردیبهشتماه ١376 خورشیدی به شمارهی ١857 ثبت ملی شده است؛ .5 ثبت جهانی: .6 شگفتی: ریخت كندوگونهی روستا كه برآیند كنشهای طبیعی آتشفشان و كندهكاری به دست انسان از شگفتیهای این روستای زیبا است؛ .7 دست نخوردگی (:بكر بودن): .8 سوغاتیها: عسل، خشكبار، زردآلو، آلبالو، ترههای كوهی، آب معدنی چشمههای كندوان با كمترین درصد سختی و سنگینی و همچنین گلیم، جاجیم و روسریهای كالقهای از صنایع دستی بافته شده به دست مردم این روستا از سوغاتهای این گستره است؛ .9 ضریب امنیت: به شوند سكونت مردم بومی در این گستره بازدید از روستای كندوان ضریب امنیت باالیی دارد؛ امكانات رفاهی: هتل صخرهای الله كندوان برای گسترش امكانات رفاهی و اقامتی این منطقه بنیادگذاری شده است و تجربهی یك غارنشینی بیمانند را در دسترس گردشگران می فهمد. افزون بر این تبریز با فاصلهی 60 كیلومتری این روستا از هتل و امكانات رفاهی خوب برخوردار است؛ ١١. خوراکهای بومی ویژه:

ویژگیهای روستای کندوان:

ویراستاریه: نوشتار «نيایشگاه تاریشا در اشکفت سلمان» که در شماره 394 چاپ شده بود به خامهی مژگان حقيقی بود.