Amordad Weekly Newspaper

استاد‌ابوالقاسمی‌نماد‌يک‌ايرانی‌آرام‌و‌شادمان

- نویسنده مینو‌مهربانی*

دربارهی استاد استادان نوشتن کار دشواری است. استادی فرزانه و فرهیخته، میهنپرست، عاشق ایــران و یکپارچگی آن. اســتادی که نامش با رشتهی فرهنگ و زبانهای ایران باستان پیوندی ژرف خورده است. اســتادی که آموزگار استادان بنام دیگر این رشــته اســت. ولی از سوی دیگر نوشتن دربارهی او بسیار آسان است، به سادگی و بیآالیشی وجود خود او. بهروشــنی هر کــه دانشآموختـ­ـهی او بوده یا از کتابها و نوشــتههای او بهره برده اســت از کوشــش او برای نمود درست فرهنگ و تاریخ ایــران و آموزش زبانهای ایرانی و اینکه به چه اندازه برای بالندگی و بهسازی رشتهی فرهنگ و زبانهای ایران باســتان کوشیده آگاه است. او سالهای بسیاری در پیکاری نابرابر با همراهان و همرزمانی اندک ولی چون خود دلداده، در راه پیریزی، پیشرفت این رشته بسیار کوشید. اینکه در این ســتیز تا چه اندازه کوشــید تنها خود و یارانــش میداننــد ولی اینکه چــه یافت و چه بهرهای از ســالها کوشش پیگیرش بود روشن است؛ همانا پرورش دانشجویان دلدادهی ایران و دلبستهی فرهنگ و زبانهای ایرانی که اکنون بسیاری چون خود او استادانی فرزانه و خردمند شدهاند. سخن دربارهی خرد و دانش ستودنی او بســیار گفته شده و میشود از این روی شایسته است که از خوی و منش او بنویسم. او نماد امید بود، امیدی خســتگیناپ­ذیر. همان که بنمایهی سختکوشی بزرگانی چون او است. امیدوار به دانشجویانش و خرسند از آنچه انجام داده است و دلآرام از آنکه انجام میدهد. به یاد دارم که در شب بزرگداشت اســتاد در بخارا (به نام شبی با محسن ابوالقاسمی) که به کوشش علی دهباشی برگزار شد همکاران، همراهان و دانشجویان سالهای دور و کنونی او و همچنین بسیاری از دوستان او گرد هم آمده بودند. تاالر پر از دوســتدارا­ن او بود و جای نشستن نمانده بود. سخنرانی استادان گرانمایه هر یک بازگوکننده­ی بخشی از دریای دانش، خوی و منش ویژهی اســتاد ابوالقاسمی بود. او سر کالس ســختگیر و پرجذبه بود و به همان اندازه پیگیر برای زدودن مشــکالت دانشــجوها­یش نیز بود. او با دانش بســیار، نگاه گیرا و گفتار بیتعارفش از دانشجویان سر کالس حساب پس میگرفت، ولی از سوی دیگر با دلی مهربان همواره پشتیبانشان بود. در پایان که نوبت به ســخنرانی استاد رسید، تنها و تنها با چند واژهی کوتاه سپاسگزاری کرد! او همان بود که بود. نماد یک ایرانی آرام و شادمان از کردار خود به دور از هر دروغ و ریا. یادگویهای (:خاطرهای) که خود از مهرورزی ویژهی استاد نسبت به دانشجویانش دارم این است: برنامهی ترم آینده را به آگاهیمان رسانده بودند، روشن شد که ترم آینده ساعت هفت و نیم بامداد کالس اَِوستا با دکتر ابوالقاسمی خواهیم داشت.

به یاد استاد دکتر محسن ابوالقاسمی که 18 بهمنماه 1397 خورشیدی درگذشت

دوستان میگفتند هنگامی که استاد هفت و نیم کالس دارد زودتــر از دانشــجویا­ن و از هفت و بیست دقیقه ســر کالس باشنده (:حاضر) است و چونان همیشه بر سامانمندی (:نظم) و بودن بهنگام در کالس ســفارش دارد، ولی برای من که باید شــب گذشته از شهرســتان به تهران میآمدم این کار نشــدنی بود. اگر میخواستم ســر کالس بهنگام برسم، بایستی که یک روز زودتــر به تهران میآمدم و ایــن برای من که مادر دو فرزند خردسال هستم بسیار دشوار بود. هنگامی که مشکلم را با استاد در میان گذاشتم ایشان با گفتاری رسا و بیپرده به من گفتند «اگر مشکل داری این رشــته را نخوان». نخست از پاسخ ایشــان جا خوردم ولی پس از آن دریافتم که چرا استاد اینگونه سخن گفت. هنگامی که میخواهی چنین رشتهی ویژهای را برای آموزش برگزینی باید با همهی نیرو و توان بکوشی و از زمان، زندگی و خانوادهات بگذری تا پیروز شوی، از آن برخورد چند روز گذشت و برنامهی جدیدی برای ترم به آگاهیمان رســید. کالس استاد نه یک ساعت دیرتر بلکه دو ساعت دیرتر افتاده بود. اگرچه اســتاد هیچگاه نگفت که این مهربانی را برای من انجام داده، ولی همه میدانستند که این خوی استاد است که در کالس جدی ولی بیرون از کالس با دلی مهربان همیشه خواستار زدودن مشکالت دانشجویان اســت. او یکی از شیران بیشهی ایران بود. با گیرایی بسیار و سختگیر، ولی برای فرزندانش مهربان و پشتیبان. اکنون اســتاد از میان ما رفته، ولی کتابهایش، پژوهشهایش، اندیشهاش، کار، پویایی و کوشش پیگیرش بر جای مانده و راهگشــای دانشجویان و دانشپژوهان آینده است و این گونه است که استاد همچنان دانشجو خواهد داشت. آیا امردادی و جاودانگی به از ایــن میتوان یافت؟ نام او در کنار بزرگان دیگری که در راه بالندگی و پیشرفت و یکپارچگــی ایران و فرهنگ این ســرزمین کوشیدهاند همواره زنده و جاوید خواهد ماند. هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق ثبت است بر جریدهی عالم دوام ما

* دانشجوی دکترای فرهنگ و زبانهای ایران باستان

 ??  ??

Newspapers in Persian

Newspapers from Iran