انرژی مثبت به درازای خط ممتد
به بهانه نمایشگاه تازه كامبيز درمبخش تمايــز يــک طــراح طنزانديــش بــا ديگــر هنرمنــدان ايــن اســت كه موضــوع و دغدغــه آثــار او رابطــهای خــاص بــا مخاطب دارد؛ بهطوری كه هــر دو طرف بهطور جدی با آن مســأله در زندگى درگير هســتند و در اين ميان كامبيــز درمبخش از جمله كاريكاتوريســتهايى اســت كه با اســتفاده از زبــان عاميانــه بخوبــى مىتوانــد هرگونه تصور ذهنى، تجريدی يا غيرتجريدی را به همان خوبى زبــان عالمانــه بيــان كنــد. تصاويــر درمبخــش را مىتوان غيرقابل پيشبينى، مواج و در عين حال قابل فهم دانســت كه در نهايت ســادگى، سهل و آســان پيام آن دريافت مىشــود. راز موفقيت در كارهای اين هنرمند طنزانديش و كهنه كار، همين بهرهگيری بسيار هوشمندانه از زبان عاميانه برای آشكار كردن كاستىهای انسان و آشكار كردن روح لطيف خود است. بيان عاميانه براحتى مخاطب را تحــت تأثيــر قــرارداده و مخاطــب با اثــر ارتباط برقــرار مىكند. انســان چه بخواهــد و چه نخواهد نمىتوانــد، از اين مســأله كه بيــان عاميانه قدرت جــذب بيشــتری دارد، بگــذرد، بخصــوص طنز و كاريكاتــور كــه مســتقيم بــا جماعتى از هــر طبقه فرهنگى، در ارتباط است و شيوههای تفكر و تصور را بهطور عميق تحت تأثير قرار مىدهد. گذر زمان از كامبيز درمبخش انســانى متخصص ولى در حال انديشيدن به آرامش شخصى ساخته اســت. او امروز از طرحهايى با مضامين نيشــدار و گزنده فاصله گرفته. طنزانديشــى بهانهای اســت برای آنكه به بىنظمى معنوی و زوال انســانيت، در روزمرگى زندگى مردم بپردازد و با بيانى ســاده اين موضوع را به تصوير بكشد. بازگشــت بــه تكنيکهــای گذشــته خــود نشــان از نداشــتن رضايــت خاطــر هنرمنــد دارد. البتــه ايــن مســأله به هيــچ وجــه از ارزش های آثــار اين هنرمنــد كــم نمىكنــد و بايــد گفــت او هنــوز از كاريكاتوريستهای بزرگ اين كشور است كه جزو پيشكسوتان اين حرفه محســوب مىشود. به اين ترتيــب او دنيايى از تصاوير طنز ســاخته كه درآن زندگى در حال انحطاط و آماده محو شــدن است و در عيــن حال شــخصيتهای آن بــه دنبال رفع و رجوع مشــكالت هســتند. درمبخش از يک طنز لطيف و لذتبخش برخوردار اســت كه بن مايهای اجتماعى و واقعگرا را يدک مىكشد كه جامعه را در كيفيت كنونى خود رها نكرده و پاسخهايى برای اين مشكالت عرضه داشته است. نيروهای ذهنى بيمــار جامعه، ناتوانى آن، نفاقهــای آن و جنون موجــود در آن از طــرف هنرمنــد مورد انتقــاد قرار گرفتهاند. او مىخواهد انسانيت را نجات يا تعليم دهد، او به بيان و نگاهى دست يافته كه يک پيش درآمــد واقعى برای زندگى غنايى اســت و يک در ورودی برای زندگى معنى دار. در آثار او هيچگونه نشانى از كينه و عداوت نيست، چيزی كه مشاهده مىشــود احســاس رقتى اســت كه در شكلى آشنا برای مخاطب ارائه شده است. كاريكاتوريســتها از نخستين كســانى هستند كه با كشف و شناخت اجتماع، به دردها و بىكفايتىهای آن پــى بــرده و با آن به صورت طنز برخــورد كرده و آن را بــه تصويــر مىكشــند و اثر خود را به اشــتراک مىگذارنــد. اشــتراكى بيــن تماشــاگر و طــراح اثــر، كــه بيننــده را كامــالً از طريق ارســال پيــام مجذوب خــود مىكنــد، بهطوری كه هيچگونــه جای بحث و دگرانديشــى برای آن نمىمانــد. پيامى كه هركس متناسب با ظرفيت خود آن را دريافت مىكند.