پایان تراژدی قرن

شهر کوچک «ویزل» در غرب آلمان و در کنار رود راین قرار دارد. این شهر در سال 1939 با جمعیتی حدود 25000 نفر وارد جنگ جهانی دوم شــد و در ماه مارس ســال 1945 پس از بمبارانهای شدید نیروی هوایی سلطنتی انگلیس و آتشباری توپخانه متفقین و با تخریب بیــش از 97 درصــد از آن بــا جمعیتی نزدیک بــه 1900 نفر بههمراه تعدادی از ســربازان و افســران آلمانــی به تصــرف نیروهای امریکایی درآمد. «ویزل» و شــهر «ریز» که در شــمال آن قــرار دارد دارای دو پــل اســتراتژیک برای رفــت و آمد به خاک آلمــان بودند و نیروهای متفقین، امریکا و انگلیس در تالش بودند تا برای عبور از رودخانه «راین» و ورود به آلمان این شــهرها را به تصرف خود درآورند، این دو شــهر و بویژه «ویزل» در سال ات1945 تصرف کامل بشدت زیر بمباران قرار داشتند. «رابرت کاپا» (آندره فریدمن/ 1913 بوداپســت – 1945 ویتنام) که بتدریج از دوره جوانی و اوجگیری فعالیت سیاسیاش در سال 1930 از شرق اروپا (مجارستان) به مرکز اروپا آلمان و شهر برلین آمده بود و تبعیدی خودخواسته بود، پس از موفق نبودن در گذراندن دروس کالج علوم سیاســی آلمان در برلین رهسپار فرانسه شد تا حرفه عکاس – خبرنگار و پس از آن فتوژورنالیسم را با رویکردی متفاوت تجربه کند. جنگ داخلی اسپانیا، اوجگیری جنگ جهانی دوم و گرایشهای ضد یهود دولت نازی پس از تصرف فرانسه و پاریس توسط نیروهای آلمانی، آندره فریدمن یهودی را وادار به مهاجرت به امریکا میکند. وی پس از اقامت در نیویورک در اواسط جنگ دوم مجدداً به اروپا بازمیگردد و در اوایــل بهــار ســال 1945 به همراه نیروهای امریکایی وارد شــهر و حومه «ویزل» میشــود. این عکس توسط وی در 24 مارس سال 1945 و در حومه ویزل گرفته شده است. عکسی سیاه و ســفید که بهدلیل انتشــار دیرهنگام آن توســط «کورنلکاپا» و «آژانس مگنوم» پیشــتر از این کمتر دیده شــده است. این عکس افقی در برگیرنده ویرانیهای گسترده ساختمانها و مزارع روســتایی و شکســت و تسلیم ارتش نازی در خاک آلمان اســت. حدود 30 اسیر آلمانی پشت به پشــت یکدیگر و با دســت هایی روی سر در محوطه باز روی زمین نشستهاند و هنوز آثار دود ناشی از بمباران و آتشسوزی از ساختمانی بدون سقف به چشم میخورد. ایــن عکــس با ســایر عکسهــای «کاپــا» از میــدان جنــگ و درگیریهــای نظامــی متفاوت اســت، ایــن عکــس «پایــان جنگ» بــه روایت رابــرت کاپا اســت. در ســمت راســت تصویر یکــی از ســربازان متفقیــن بــدون اســلحه روی صندلــی یــک درشــکه و در زیــر یــک ســقف شــیبدار چوبــی بــه آرامی نشســته و به عــکاس نــگاه میکند. چنــد اســیر آلمانی نیــز از زیر دســتهای بــر ســر نهــاده، عــکاس را زیــر نظــر دارنــد. همــه چیــز در ســکوت و خاموشــی اســت. خطــوط پرســپکتیو صــف اســیران و ســقف شــیبدار به ســمت ســاختمانی ویــران و افقــی پنهــان، در دوردســت اشــاره دارد، هیــچ حرکــت یا جنبشــی دیــده نمیشــود. بدون اســیران، این عکس مشــابهت نزدیکی به عکسهای «تیموتی او. ســولیوان» و «آلکســاندر گاردنــر» از ویرانیهــای جنگهای داخلــی امریکا )Civil War( در نیمــه دوم قرن نوزدهم و در ریچموند دارد. در ایــن عکــس، جنــ ِگ ویرانگر جهانــی دوم پس از نابودی جهان و به آتش کشــیده شــدن آلمان و اســارت آلمانیهای نشســته روی زمین به پایان رســیده است و هیچ نشانی از هیچ سالحی دیده نمیشود، آلمانها پس از جنگی نافرجام، خود را به اسار ِت خود درآوردهاند و این «پایان جنگ» است. Timothy H. OSullivan )1840 - 1882( Alexander Gardner )October 17, 1821 – December 10, 1882(

عکاس و مدرس دانشگاه