نمونهای از یک مواجهه سیاسی زیانبار

حاال فرض کنیم که شــورای نگهبــان تحت تأثیر این فضای ایجاد شده الیحه را رد کرد یا حتی بدون توجه به این فشارها آن را رد کــرد و مجلــس حاضــر بــه اصالح نشــد و الیحه به مجمع تشــخیص مصلحت ارجاع شــد، در آنجا هم این مشــکل دوباره وجود خواهد داشت که تصمیم آن مجمع نیز تحت تأثیر این حمالت خواهد بود و هر تصمیمی گرفته شود، چه تأیید و چه رد شود، عوارض این مواجهه تندروها بر این تصمیم بار خواهد شــد. این وضعیت نمونهای از یک رفتار سیاســی در ایران اســت که موضوعی که میتوانســت یا میباید در چارچوب گفتوگوهای درونحکومتی به بحث گذاشــته و درباره آن تصمیم گرفته شود، در نهایت به یک چالش بزرگ سیاســی تبدیل میشــود که هر شــکل از تصمیم آن به ضرر اســت. ما واقعاً نابغه هســتیم. نابغه در تبدیل فرصتها بــه تهدیدها. تقریباً در همه موارد به یک راهحل جامع که فصلالخطاب باشد نمیرسیم. پرونده همه اختالفات گذشــته، همواره باز میماند و به روی قبلیها تلنبار میشــود و سازش و تفاهم را سختتر میکند. البته شــاید یک راهحل وسط در اینجا قابل پیاده کردن باشد و آن اینکه شورای نگهبان، ایرادی قابل رفع را به الیحه وارد کند. ایرادی که رفع آن نافی ماهیت اصلی الیحه نباشــد، ســپس مجلس با رفع آن ایراد که میتواند خالف شرع یا قانونی اساسی باشد، مشکل را حل کند و خالصه خیال همه راحت شود که این شــورا مانع از تصویب الیحهای خالف شــرع و کشورســوز و ضد قانون شــد. این طوری همه راضی خواهند شد. تا ببینیم چه اتفاقی رخ خواهد داد!