پایانی بر حیوانآزاری تنها با تصویب یک قانون

سگکشــیهای دردناک در شیراز با اسید، ، تکهتکه کردن خرس قهــوهای در ســمیرم، صحنــه زنــده ســوزاندن االغــی در اســتان فارس، اعدام بزمجه در شاهینشهر اصفهان ...و از جمله موارد حیــوانآزاری اســت کــه طی ســالهای اخیــر در فضــای مجازی انتشــار یافته و واکنش گســترده کاربران را به همراه داشــته است. اما متأســفانه بــا وجود واکنش تنــد افکار عمومی نســبت به این صحنههــا، شــاهد آن هســتیم که پدیــده حیــوانآزاری در کشــور متوقــف نشــده و روز بــه روز بــه حجــم ایــن حیــوانآزاری افزوده میشــود و کار به جایی میرســد که سازمانهایی که خود وظیفه ســاماندهی حیوانــات بیسرپرســت را برعهــده دارنــد نیز خــود مرتکب حیــوانآزاری میشوند. در تازهترین اقدام میتوان به ویدئوی سوزاندن سگها در اهواز اشاره کرد. در مــورد جدیــد کــه بــه نوعــی شــهرداری اهــواز زیــر تیــغ اتهــام قــرار دارد، مســأله بــا دیگر حیوانآزاریهای صورت گرفته متفاوت اســت چرا که شهرداری طبق قانون موظف است از گسترش جمعیت حیوانات در فضای شهری جلوگیری کند که این کار نیز باید طبق اصول یعنی زندهگیری حیوان و عقیمســازی توســط دامپزشــک و نهایت الصاق پالک بهداشــتی و رهاســازی صورت بگیرد؛ کاری که در کشــور همسایه ما ترکیه سالها است انجام میشود و زندگی مسالمتآمیز حیوانات در کنار انسانها به نوعی تبدیل به جاذبه توریستی این کشور شــده اســت. اما متأسفانه بحث عقیمسازی اصولی از سوی بســیاری از شهرداریها اجرایی نمیشود و در بیشتر مواقع کنترل جمعیت حیوانات همچون گربه و سگ برونسپاری شده و پیمانکار؛ معدومســازی از طریق مسموم کردن، شلیک مستقیم و دهها روش غیرانسانی را جایگزین روش بهداشــتی و اصولی عقیمســازی میکنند که در اینجا نیاز است شهرداران محترم سرتاسر کشور یکبار دیگر روشهای انسانی کنترل جمعیت حیوانات را مورد مطالعه قرار دهند تا دیگر نیاز نباشد عملکرد اشتباه پیمانکاران خود را به نوعی توجیه کنند. جدا از این مســأله باید گفت ایران برخالف بســیاری از کشورهای جهان، تاکنون قوانین مصوب و یکپارچهای در حمایت از حقوق حیوانات نداشته و همین نبود قانون مشخص باعــث شــده که مبارزه بــا حیوانآزاری دچار چالش جدی شــود چرا کــه این فعالیتها هیچگونه پشتوانه حقوقی و تضمین مشخصی ندارد و حتی احکام قضایی در این زمینه ســلیقهای اســت و به تشخیص قاضی بســتگی دارد و این خأل قانونی سبب میشود که مجرمین با آسودگی از رفتارهای شکنجهبار خود نسبت به حیوانات فیلم و عکس تهیه کرده و در فضای مجازی به اشتراک بگذارند. به هرحال خأل قانونی برای حمایت از حیوانات و مبارزه با حیوانآزارها اگر جزو اولویت مسئوالن به شمار نیامده است اما از سوی نهادهای مردمی بشدت پیگیری شده است تا آنجا که باید گفت تالش برای ایجاد قانون مصوب در جهت حمایت از حقوق حیوانات از حدود 17 ســال پیش آغاز شــده اســت و انجمن «حمایت از حیوانات» یک قانون ٨٤ مادهای را به مجلس ششم پیشنهاد کرد که البته این پیشنهاد مورد بررسی قرار نگرفت و چهار دوره در مجلس خاک خورد و نهایت در اوایل سال 95 نخستین الیحه حمایت از حقوق حیوانات به مجلس رفت و این الیحه به کمک دولت در شرایطی تشکیل شد که یک کمپین در فضای مجازی شکل گرفت با عنوان جمعآوری یک میلیون امضا برای تصویب قانون حمایت از حقوق حیوانات که این کمپین مجازی جملهای منتســب به گاندی را شعار خود برگزیده بود با این عنوان که میزان فرهنگ یک جامعه را میتوان از رفتار آنها با حیوانات متوجه شد. گفتنی است سرنوشت این الیحه هنوز مشخص نیست اما تدوین یک قانون مشخص برای حمایت از حیوانات، ضروری است و قانونگذار و مسئوالن امر نباید به دیده یک قانــون بــدون اولویت به آن نــگاه کنند چرا که حیوانآزار تنها تهدیــدی برای حیوانات نیست و به نوعی به دلیل مشکالت روانی جامعه را نیز تهدید میکند به این صورت که حیوانآزار براحتی و بدون ترس از مجازات در گوشهگوشــه این مملکت دســت به خشونت علیه حیوانات میزند و کسی که به حیوانات آزار میرساند و فیلم آن را پخش میکنــد، به همان راحتی هم میتواند به بقیه شــهروندان مخصوصاً کودکان صدمه بزند؛ نمونه عینی را میتوان با مراجعه به آرشیو اخبار حوادث به دست آورد. داستان «بیجه» قاتل کودکآزاری که به 15 بچه در پاکدشــت تجاوز کرده و بعد آنها را به قتل رسانده بود، این فرد در بازجوییهای خود اعتراف کرده بود که جنایت خود را با کشتن یک ســگ آغاز کرده بود و به نوعی ســالها بعد از خشــونت علیه حیوانات به ســمت کشتن کودکان جذب شده بود.