ساخت وساز در ارتفاع ممنوعه!
گزارش «ایران» از شهروندان سند به دستی که میخواهند پشت دانشگاه علوم و تحقیقات خانه بسازند!
بــر اســاس دســتور رهبــر معظــم انقالب ســاخت و ســاز در کوههای شــمال تهران ممنوع اســت. این نکتــه را «علیرضا عندلیبی» رئیــس اداره اســتعدادیابی منابع طبیعی تهران در گفتوگــو بــا «ایران» یــادآوری میکنــد. قانون هم ســاخت وســازهای باالتر از 1800 متر را ممنوع کرده اما هر روز شــهروندان زیادی کوه و درههای مرادآبادکوه را پشــت ســر میگذارند تا آنطور که ســندهای دم دستشــان میگوید، خود را به زمینهایشان برسانند؛ زمینهایی باالتر از 1800 متر، درست پشت دانشگاه علوم و تحقیقات! دانشگاهی که پیچهای ناکارآمدیاش همین ماه گذشته 10 دانشجو و دو پــدر را از زندگــی گرفت و به پایین کوه خورده شــده پرتاب کرد تا «اســماعیل کهرم» کارشناس نامدار محیط زیست به خبرنگار ما بگوید:«کدام عقل سلیم یک اتوبوس 01، 21متری را میاندازد توی پیچهایی خطرناکتر از چالوس؟!» اما آن مرگ تلخ هم راه را بر ســاخت و سازهای باالی 0081مترنمیبندد.
بــر اســاس دســتور رهبــر معظــم انقالب ســاخت و ســاز در کوههــای شــمال تهران ممنــوع اســت. ایــن مطلــب را «علیرضا عندلیبــی» رئیــس اداره اســتعدادیابی منابــع طبیعــی تهــران در گفتوگــو بــا «ایــران» یــادآوری میکنــد. قانــون هــم ســاخت وســازهای باالتــر از 1800 متــر را ممنوع کرده اما هر روز شــهروندان زیادی کــوه و درههــای مرادآبادکوه را پشــت ســر میگذارنــد تــا آنطــور کــه ســندهای دم دستشان میگوید، خود را به زمین هایشان برســانند؛ زمینهایــی باالتــر از 1800 متر، درست پشــت دانشگاه علوم و تحقیقات! دانشــگاهی کــه پیچهــای ناکارآمــدیاش همین ماه گذشته 10 دانشجو و دو پدر را از زندگــی گرفت و به پایین کوه خورده شــده پرتاب کرد تا «اسماعیل کهرم» کارشناس نامدار محیط زیســت درگفت وگو با ایران بگوید:«کــدام عقــل ســلیم یــک اتوبوس 01، 21متــری را میانــدازد تــوی پیچهایی خطرناکتــر از چالــوس؟!» امــا آن مرگ تلخ هم راه را بر ســاخت و ســازهای باالی 0081متر نمیبندد. شــهروندانی هســتند کهکوههایشمالتهرانباالیمرادآبادکوه پشــت دانشــگاه را گز میکنند، سند نشان میدهد کــه این زمینها متعلــق به 800 نفر اســت! البته این عدد، همه جمعیتی نیســت کــه چشــم دوختهانــد بــه بــاالی یالهــای جنوبــی البــرز در شــمال تهران. یکی از کارشناســان مسکن و شهرسازی به «ایــران» میگوید:«در قالــب تعاونیهای مختلف، زمینهــای باالی کــوه را به افراد مختلف واگذار کردهاند.» فقط یکی از این تعاونیهــا 22 هزار عضــو دارد که هر کدام تکهای از آن باال به اسمشان است! ■ تخــملقــیکــهجهادکشــاورزیرویکوه کاشت!
روابط عمومی جهاد کشــاورزی تهران دربــاره زمینهای مرادآباد کــوه خودش را به نشنیدن میزند و حاضر نمیشود باب گفتوگویکارشناساناینادارهراباروزنامه ایــران باز کند اما بــرای منابع طبیعیهای پایتخــت این منطقه و ماجراهایش اســم آشنایی ســت؛ «پالک مرادآباد کوه».البته «پرویــز بیات» سرپرســت معاونت منابع طبیعی تهران هم در گفتوگو با خبرنگار ما مســئول این زمینها را سازمان مسکن و شهرســازی میدانــد. دلیــل هــم دارد. میگوید:«ایــن زمینهــا در حریــم قانونی شــهر قــرار دارند امــا جلوگیری از ســاخت و ســازها کار شــهرداری اســت!» بخشی از زمینهــا به کارکنان و بازنشســتگان منابع طبیعــی و جهادکشــاورزی واگذار شــده تا جدال سه دهه بین قانون و کارکنان دولتی پیــش بیاید. کارمندانی که البته خودشــان میگویند تشــنه تا پــای چشــمه رفتهاند و برگشــتهاند. همین مرادآبادکــوه هم تنها دســت بازنشســتههای جهادکشــاورزی نیست. 74 هکتار آن هم به دانشگاه تهران رسیده! سهم جهاد هم86 هکتار میشود. تعاونــی جهادمجد یکی از همین تعاونی هاست که سایتی هم برای فروش زمینها دارد بــا وجــود ایــن روابط عمومــی جهاد اســتان تهران ترجیح میدهد بگوید هیچ شناختی از این تعاونی ندارد. قوه قضائیه هــم ســهم دارد. ارتشــیها هــم هســتند. «وحیــد انصاری»رئیــس منابــع طبیعــی شهرســتان تهران هم هیچ عالقهای برای ورود بــه موضوع ندارد. انصاری در پاســخ بــه اصــرار خبرنــگار مــا میگوید:«معلوم نیســت از کجــا زنــگ میزنیــد و دنبــال چــه اطالعاتــی هســتید.» در نهایــت هم میگوید:«مــا مجبــور بــه پاســخ دهــی به وزارت اطالعــات میشــویم.» و تلفــن را قطــع میکنــد! بیــات معــاون سرپرســت منابع تهران مســئول واگــذاری زمینها را جهاد کشــاورزی اســتان تهــران میداند و میگوید:«مــن ســوابق واگــذاری در دهــه 70 را نــدارم.» او قطعهبنــدی زمینهــا را هــم کار مســکن و شهرســازی میداند. به گفتــه بیات، محــدوده حریم شــهر تهران
تعریفــی دارد و بــا تعاریف منابع طبیعی فــرق دارد. بیــات منابع طبیعــی را مرتع، ســاحل، بیشــه و کوه میداند اما این سؤال را کــه کوههــای شــمال تهران کوه نیســتند این گونه پاسخ میدهد:«بر اساس قانون، حفاظــت از آنهــا برعهــده شهرســازی اســت.» البتــه او کتمــان نمــی کنــد .ایــن اراضــی پیش از واگــذاری جزو اراضی ملی بوده. باوجود آنکه سندهای مشاعی برای طرحهای عمومی رفاهی صادر میشــود نــه مســکونی، امــا زیــر مجموعــه تعاونی اعتبار،تعاونیهایمسکنبسیاریتشکیل میشــود!به گفتــه عندلیبــی ایــن تعاونی وابســته به زیرمجموعههای وزارت جهاد کشــاورزی بودند. به گفته کارمندان منابع طبیعی خیلی از کارمندان جهاد کشاورزی که در دهه 70 این زمینها به نامشان سند میخــورد، امــروز در قیــد حیات نیســتند. برخــی از آنها زمینهــا را به افــراد دیگری واگذار میکنند. عندلیبی میگوید:«زمین
را بــه افراد(بازنشســته و کارکنــان دولــت) با ســند مشــاعی میدهنــد.» وزیــر آن روز بهدنبالیکطرحعمومیرفاهی درباالی کوههای شــمال پایتخت بود امــا در گذر از ســه دهه کارمندان بهدنبال تفکیک زمین افتادند تا طرح رفاهی جای خود را به طرح مســکن بدهــد! دعواهــای حقوقی شــکل گرفــت. ســندها فروختــه شــد و صاحبان جدیــدی پیــدا کــرد. صاحبانی کــه رد آنها را میشــود در میــان امالکیهــای بــاالی شــهر یافــت. عندلیبــی میگوید:«منابــع طبیعی هیچ وقت بهدنبال ایجاد مسکن در اراضی بــاالی کوه نبود.» در نهایت پای تبصرههای قانونی وسط میآید. عندلیبی میگوید:«تبصرههایــی کــه اجــازه میداد کســانی که از قدیــم زمین داشــتند، بهای روز را بپردازنــد و تغییــر کاربــری(از رفاهی به مســکونی) بدهند.»! به گفتــه او:«البته ایــن اتفــاق نمیافتــد.» عندلیبــی درباره قطعهبنــدی زمینهــای مرادآبادکــوه از
وجــود کســانی ســخن بــه میــان مــیآورد کــه از صاحبــان اســناد مشــاعی وکالــت گرفتهاند و زمینها را قطعهبندی کردهاند امــا او میگوید:«ایــن قطعهبنــدی وجــه قانونــی ندارنــد.» بــه گفتــه عندلیبــی آن زمان بهدنبــال صحبتهای رهبر معظم انقــالب تصمیم گرفته میشــود تا اراضی بــاالی کــوه از مردم پــس گرفته شــود و به جــای آن اراضــیای در داخــل شــهر کــه قابلیت ســاخت و ســاز دارد به آنــان داده شود. دعوای جدیدی راه میافتد. هرچند تالشهــای خبرنگار مــا بــرای گفتوگو با مدیرکل حوزه شهرسازی سازمان مسکن و شهرســازی به نتیجه نمیرســد اما یکی از کارشناســان ایــن ســازمان میگویــد: «واگــذاری اراضی ملی اشــتباهی بود که از 30 سال پیش شروع شده و همچنان ادامه دارد، هیچ کس هم به آن توجهی ندارد.» او میگوید:«جهــاد کشــاورزی همچنــان بــه بازنشســتههایش زمیــن میدهد. یک روزی بــاالی کــوه و حــاال در بیابــان. وقتــی اراضــی ملــی واگــذار شــده، جهاد خــود را کنار میکشــد و دردســرش میمانــد برای ســازمان مسکن و شهرســازی!» در همین نقطــه اســت کــه مســکن و شهرســازی و کارکنان سند به دست، شدیدترین برخورد را با همان دارند. به گفته ســازمان مسکن و شهرســازیها، آنهــا زمیــن معــاوض را از میــدان ونــک بــه بــاال میخواهنــد. این کارشــناس میگوید:«زمینهــای روی کوه باالتــر از نیــاوران اســت و انتظــار دارنــد در نیاوران زمین بگیرند اما قیمت کارشناسی زمینهای باالی کوه با قیمت زمین در این منطقهاصالًقابلمقایسهنیست.»مسکن و شهرســازی پیــش از آنکــه زمینهــای مسکن مهر «پردیس» به فروش برسد به آنها پیشنهاد میدهد تا زمین معاوض را در این نقطه بگیرند. خیلیها از واحدهای مســکن مهــر را صاحبــان بیپــول آنها به امالکیهــا پیش فروش کردنــد، چون پول کافیبرایتکمیلآنهانداشتنداماکارکنان جهادکشــاورزی قبول نمیکنند. مسکن و شهرســازی پرند را هم پیشنهاد میدهند. این پیشنهاد هم توجه منابع طبیعیها را جلب نمیکند تا اراضی کوههای شــمالی تهــران یا آنطــور کــه کارشناســان محیط زیســت میگویند «ریه زیســتی» پایتخت همچنانمحلدرگیریشهروندانسندبه دست باشــد. شهروندانی که بعد ازحادثه دانشگاه علوم و تحقیقات از شروع ساخت و سازها خبر میدهند و میگویند:«بزودی سنگ بنای خانه هایشان را باالی یالهای البرز بنیانًمینهند.» ســاخت وسازهایی کــه احتماال بــا لودر تخریب خواهد شــد تا همچنان این سؤال بیپاسخ بماند که چرا تک ویالهایی در آن باال ساخته شده و کسی کاری به آنها ندارد! در این میان دستگاهها، وزارتخانه هــا و نهادهــا هــم همچنــان به ساخت و ساز خود ادامه میدهند تا دوباره حادثــه تلخــی چــون علــوم و تحقیقــات ســر زخمهای کهنه را بازکنــد! بدون اینکه مرهمیبرایآنهاباشد!