ورود به دهه پنجم انقالب

راهپیمایــی چهلمیــن ســال پیــروزی انقالب نمایشی از وحدت و همبستگی همــه جریانات سیاســی و دوســتداران نظــام اســالمی بــود و مطمئنــاً وظیفه مســئولین در قبــال حضــور معنــادار مــردم در راهپیمایــی روز گذشــته را بــه مراتب دوچنــدان میکنــد. حال با گذشــت چهار دهــه از پیــروزی انقالب اسالمی ایران سؤال جدی و اساسی که این روزها مطرح میشود این است که تصویر امروز کشــور تا چه میزان با آرمانهای انقالبیون ســال 57 مطابقــت دارد. بــه نظر میرســد جا دارد در دانشــگاهها و میزگردهــا درخصــوص ایــن ســؤال بحــث جــدی صــورت بگیــرد که ما بــرای چه انقالب کردیم. انقــالب چه آرمانها و هدفهایی را دنبال میکند.

البته پاسخ به این سؤال روشن است؛ وقتی رهبری انقالب یک مرجعیت گرانقدر اســالمی است طبیعتاً انقالب نیز یک حرکــت ارزشــی و فرهنگی اســت بخصــوص بــا جایگاهی که انسان در نظام الهی ما دارد و اعتقادی که به عدالت اجتماعی و بــه آزادی و حقــوق انســان در مکتــب انقــالب وجــوددارد، حقیقتاً انقالب ما یک انقالب ارزشی و فرهنگی است و در آن مســیر هم حرکت کردهایم. در چهار دهه گذشــته تالش شده و هــر دولت و مســئولی از تــوان و ظرفیتش در این راســتا مایه گذاشــته اســت. انقالب در طول ۴ دهه گذشــته دســتاوردهای ارزشــمندی داشــته کــه در نــگاه کلــی میتــوان از آن در قالب دغدغه مســئوالن، دولتها، حاکمیت ارزشها و پاسخگویی بــه مطالبات مردم یاد کرد اما آنچه میتوانم به عنوان کســی کــه انقــالب را درک کرده و در ســالهای قبل از انقالب حضور داشــته و با شرایط کشور بخصوص در دو دهه گذشته مأنوس بوده، بگویم این است که تا رسیدن به آن هدف نهایی انقالب خیلی فاصله داریم؛ نمیگویم متوقف شدهایم اما فاصله ما زیاد است. البته کارهای ارزشمندی هم صورت گرفته است.

دالیل توجیهی هم برایش داریم و آن مشغلههایی است که خصوصاً در ســالهای اول انقالب بــا آن مواجه بودیم. ما باورمان نمیشد که انقالب به این زودیها پیروز شود؛ به یک باره انقالب پیروز میشود. حکومت کردن سازوکار خودش را دارد و طبیعتــاً یک عده جــوان انقالبی با انگیزههای معنوی اما تجربه حداقلی نمیتوانند درست حکومت کنند. در عین حال یک حکومت ارزشی بود که شعار آزادی و استقالل جزو شعارهای اصلی آن محسوب میشد و طبیعی بود که در این شــرایط منافع غرب به خطر بیفتد و قابــل پیشبینی بود که انقالب با حمالت و مخالفتها و دشــمنیهای شرق و غرب از روز اول پیروزی مواجه شــود. اکنون که چهار دهه از انقالب اســالمی میگــذرد و برای ورود بــه دهه پنجم انقــالب آماده میشویم نیاز به ارزیابی و آسیب شناسی عملکرد چهار دهه گذشــته داریم که در چه مواردی موفق بودیم و چرا؛ و در چه مواردی ناموفق بودیم و چرا.

ما برای این که حضور مردم را داشته باشیم باید مطالبات آنهــا را پیگیــری کنیــم در ایــن مســیر کنــد حرکــت میکنیم نمیخواهــم بگویــم عقبگــرد داشــتهایم که البتــه گاهی هم داشــتهایم که بخشــی از آن ناشــی از فاصله گرفتن مسئولین از مــردم اســت. گاهی یک مســئول بــاور میکنــد که صاحب انقــالب اســت و اوســت که بایــد حرف آخــر را بزنــد و خود را کارگزار مردم نمیداند. مســئوالن باید یادشان باشد و بدانند مردم صاحب انقالب هستند مسئوالن کارگزار مردم هستند رئیس مردم نیســتند آنها منویات مردم را کارگزاری میکنند اگر این نگاه در مســئولین ایجاد شود، در دهه پنجم راحتتر در مسیر پیشرفت حرکت خواهیم کرد.

یکی از مشــکالت این اســت که مســئولین از مردم فاصله گرفتنــد که معمــوالً کار را بهانه میکنند و ایــن به هر صورت قابــل توجیه نیســت مــردم باید احســاس کنند مســئولین از خودشــان هســتند کــه البتــه واقعیت هــم همین اســت یک مســئول در باالتریــن ســطح کار میکنــد و روزی کــه دوران مســئولیتش تمــام میشــود مثــل مــردم اســت، این نشــانه مردمی بودن انقالب اســت البته آنچه مهم اســت این است که ما چاره اندیشــی کنیم چرا بین مردم و مســئولین فاصله افتاده اســت که بخشــی توجیهات کاری دارد و بخشی هم به مســائل شــخصیتی افراد برمیگردد و اینکه به علت مشغله کاری مســئولین فرصــت نمیکننــد روی خــود کار فرهنگــی انجام دهند. ما به رشد فرهنگی نیاز اساسی داریم.