تلویزیون و سوء تفاهم نقد
نگاهی به ویژهبرنامههای جشنواره فیلم فجر
آنچــــه شــــبهای اخیــــر در ویژهبرنامههــــای تلویزیونی جشــــنواره فیلم فجر گذشــــت، بیش از آنکه مایه تحلیل هنری باشــــد، نیازمند بازنگــــری در تعریفهای موجود تلویزیــــون از مفاهیمــــی چــــون هنــــر، فرهنگ، مســــائل اجتماعی و نسبت میان آنهاست. از مصایــــب روزگار فرهنگ و هنــــر در ایران یکی هم این اســــت کــــه دغدغههــــا و دلمشــــغولیهای تعالیگرایانه فرهنگــــی برای طرح خــــود تریبــــون مناســــبی ندارند؛ و نتیجــــهاش میشــــود اینکــــه جــــوان پرشــــور، اخالقگرا و آرمانگــــرای نگران وضع اجتماعــــی و فرهنگی موجود، برنامــــهای تلویزیونــــی را که نــــام «نقد ســــینما» بر خود دارد با تریبونی برای دفاع مستقیم از ایدههای سیاسی، اجتماعی خود اشتباه بگیرد. چنیــــن ســــوءتفاهمی در تلویزیون با مســــائل و مباحث هنــــری، نقل امروز و دیــــروز نیســــت. در برنامه «هفت» در دورههــــای مختلــــف شــــاهد چنیــــن رویکــــردی بــــه ســــینما بودهایــــم؛ همانطور که در مورد ســــایر قالبها، ژانرهــــا و رشــــتههای هنــــری در دیگــــر برنامههــــای تلویزیونی.
در برنامه «نقد ســــینما» که در شــــبهای جشنواره از شــــبکه پنج تلویزیون پخش شد، کارشناس جوان برنامه که منصفانه تأکید داشــــت خود را کارشناس و پژوهشگر مطالعــــات فرهنگــــی معرفی کنــــد تا منتقد ســــینما، در مقابل منتقد باسابقه قرار گرفت.
نتیجــــه این تقابــــل نامتوازن ایــــن بود که انــــگار زبان مشــــترکی بیــــن ایــــن دو ســــویه تقابــــل وجــــود نداشــــت تــــا از رهگــــذر آن ایدههــــا و دیدگاههــــای هــــم را تحلیل کنند.
مثالً در مورد فیلــــم «غالمرضا تختی» بهرام توکلی، تأکیــــد کارشــــناس جــــوان بر این بــــود که فیلــــم از تختی اسطورهزدایی کرده است.
او فیلم بهرام توکلی را با پیشینه تاریخی و اسطورهای تختــــی بیتناســــب میدانســــت و هیــــچ بعیــــد نیســــت