اگر برجام نبود و اگر FATF نباشد

اگرچه از روز روشنتر است که هرچه به گــوش تندروهــای ایــران بخوانیم و انتظــار داشــته باشــیم که نــه حتی بــه اندازه زیــاد، بلکه به مقــدار کمی عقالنیــت به خرج دهنــد و این همه علیــه برجام و در زمین ترامپ بازی نکنند، فایدهای نخواهد داشت و آنان همچنان در مسیر زیانبار خود حرکت میکنند. حتماً گمان میکنند راهی را که رفتهاند بدون بازگشت است و چون همیشــه فرمان را کن ِدهاند و پا را روی گاز گذاشــتهاند و در جاده یکطرفه با ســرعت میراننــد به طوری که حتی فکر کــردن به بازگشــت از این مســیر نیز برایشــان ســنگین تمام خواهد شــد. ولذا به قول شــاعر: گوش اگر گوش تــو و ناله اگر ناله ما [مردم] اســت/ آنچه البته به جایی نرسد فریاد است. به رغم این بد نیســت تذکاری داده شود، شاید برخی از آنان با همدلی بیشتری این مطالب را بخوانند.

هفتــه پیــش کنفرانــس «آســا» [امریکایــی، ســعودی و اســرائیلی] درباره خاورمیانه در ورشو برگزار شد. امریکاییها کــه رئیــس هیــأت مدیره ایــن کنفرانس هســتند و عربســتان صندوقدار آن و اســرائیل نیز مدیرعاملش است، تا آغاز این نشســت چند گام از ادعاهای اولیه خود عقبنشــینی کردند. ولــی امیدشــان این بــود که از تنور ورشــو نانی برای خودشــان بپزنــد، فقط برایشــان معلوم نبود که این تنــور تا چه حد داغ شــود کــه در پایــان کنفرانس معلوم شــد ســردتر از آن بود که نان به دیواره تنور حتی بچســبد؛ لذا نان آنان داخل تنور افتاد و ســوخت. پرسشــی که اکنون باید طرح کرد این اســت که اگر برجام نبود این کنفرانس چه وضعیتی داشت که اکنون ندارد؟ خــب براحتــی میتوان مدعی شــد کــه هیچ فرقــی نمیکرد و حتــی از ترس قــدرت تندروهــای ایران برگزار هم نمیشــد و حتــی باالتــر از آن اینکــه، اگر برجــام نبود تا حاال عربســتان ســعودی و اســرائیل از صفحــه روزگار محو و امریــکا نیز دچار فروپاشــی شــده بود و خالصه همــه چیــز گل و بلبــل بــود،