نه مد ایرانی داریم نه رنگ سال

فعاالن حوزه مد و لباس در گفت و گو با «ایران» عنوان کردند باید فرهنگ بومی و قومیتی خود را در مد و لباس احیا کنیم

جشــنواره مــد و لبــاس چنــد ســالی اســت بــا هــدف معرفی طراحــان و احیای فرهنــگ بومی و قومی کشــورمان برگزار میشــود. جشــنواره امسال تــاش دارد تــا فرهنــگ و مــد ایرانــی را بــه عنوان الگوی پوشــش در جامعــه جا بینــدازد و جوانان را به ســمت لباسهــای ایرانی اســامی ســوق دهد. در این جشــنواره ســعی شــده تا المانهــای زیبای موجــود در قومیتهای مختلف در صنعت لباس نیز احیا شــود. در بدو ورود به جشــنواره غرفههایی کارهــای خــود را به نمایش گذاشــتهاند و تا چشــم کار میکنــد در ایــن جشــنواره مانتــوی اجتمــاع یــا پوشــیده به معرض نمایش گذاشــته شــده اســت؛ البتــه المانهای دیگــری چون چادر ملــی، پارچه، لبــاس مجلســی، روســری و حتــی رانــر و رومیــزی هم وجود دارد، اما بیشــتر مانتو دیده میشــود. دو دختر جوان در یکی از غرفههای جشــنواره که خود را برای خــوردن ناهار آماده میکنند در گفتوگو با «ایران» میگویند از اینکه برای جشــنواره ســوژهای تحت عنوان مکران معرفی شــده بسیار خوشحال هســتند چرا که کارها هدفمندتر ارائه شــده اســت، یکــی از دخترخانمهــا کــه بیســت و چنــد ســاله به نظر میرســد از مکان و ســاعت برگزاری جشــنواره صحبت میکند که مســتقر شدن تمام بخشهای جشــنواره در یک مکان و زیاد شدن ساعات بازدید باعث شده امسال نسبت به سال گذشته جشنواره با اســتقبال بهتــری روبهرو شــود. او بازدیدکنندگان را بــه چند دســته تقســیم و بیــان میکنــد برخی از بازدیدکنندگان برای الگوبــرداری برای کار خیاطی در خانه یا کارگاه هایشان آمدهاند و برخی هم برای خرید شــب عیــد! در حالی کــه مــا در اینجا فروش کاال نداریــم و آنهــا هــم تــا ایــن موضــوع را متوجه میشــوند از نمایشگاه خارج میشــوند. همکارش در ادامه صحبت هایش درباره تأثیر نرخ ارز بر بازار کارشــان میگوید شرایط اقتصادی منجر به ریزش مشــتری هایشــان شــده و اکثر افراد به ســمت بازار عمومی رفتهاند که البته در آن قســمت هم گرانی وجــود دارد اما نه بــه اندازه گرانــی در خانه مدها و مزونهــا. او عنــوان میکنــد شــکاف طبقاتــی زیاد شده اســت و مردم نمیتوانند لباسی را که دوست دارند بپوشــند، این دو دختر جوان معتقد هســتند بزرگترین مشکل صنعت مد و لباس نبود فرش قرمز و کت واک برای معرفی طراحان اســت. آنها معتقدنــد بایــد جایــی برای معرفــی و ارائــه کارها وجود داشته باشد.

پشــت یکــی از غرفــه هــا دختــر جــوان 26 ســالهای کــه هشــت ســال در ایــن حــوزه فعالیــت میکنــد کارهــای خود را به نمایش گذاشــته اســت و در گفتوگــو بــا «ایــران» دربــاره حضــور کمرنگ شهرستانها در این جشــنواره میگوید گویا امسال وضعیــت اســکان بــرای طراحــان و هنرمنــدان شهرســتانها رضایتبخش نبــوده و به همین علت حضورشان در این جشنواره پررنگ نیست، او بیان میکند بیشــتر مــردم عادی برای خرید شــب عید به جشــنواره مراجعه میکنند. ایــن هنرمند جوان میگوید بیشتر مشــتریها مدلهای شیک و ساده را میپســندند و مــا هــم ســعی کردیــم مدلهایی را که مطابق با شــئون اســامی باشــد ارائه دهیم، حتی ســعی کردیم برای آن گروه از افراد هم که به حجاب اعتقــاد ندارند طرحهایی ارائه دهیم که به ســمت لباسهای پوشــیده جذب شــوند. او درباره تأثیــر شــرایط اقتصــادی فعلــی بــر کارش مدعی اســت نوســانات نــرخ ارز بــر کارش تأثیــر نداشــته بلکــه کار تولیدکننــدگان انبــوه از این شــرایط متأثر شــدهاند. این هنرمندان جــوان میگوید 99 درصد کارهایــم ایران اسامی/ســنتی هســتند و در جهت حمایــت از کاالی ایرانــی و احیــای فرهنــگ مــرز و بومــم تاش میکنم. او معتقد اســت باید از تمام المانها و آیتمهای موجود در کشــور بهره گرفت و میگوید مکران (ساحلی در جنوب شرقی ایران) به کما رفته و در معرض فراموش شــدن اســت، البته که امســال حوزه مد و لباس در احیای فرهنگ این منطقه پیشــقدم شــد و ســعی دارد جاذبهها و هنر این منطقه را معرفی کند و ســوژه این جشــنواره را منطقه مکران قرار داده است. ■ فروشپارچههایتولیدداخلبانامبرندخارجی

دالرام دختــری 16 ســاله کــه همــراه مــادرش مشــغول بازدیــد از یکــی از غرفههــای نمایشــگاه

اســت در گفتوگــو بــا خبرنگار ما میگویــد من در دبیرســتان در رشــته ریاضــی درس میخوانم اما در کنــار آن در کاسهــای آزاد طراحــی لبــاس هم شــرکت میکنم و چون مؤسســه و اســتادم در این جشــنواره غرفه داشــتند آمدم که هم از غرفه آنهــا دیــدن کنم و هــم ایدهها و طرحهای امســال را ببینــم. او بــا نگاهــی بــه غرفههای اطــراف بیان میکند اکثراً طراحیها در جشــنواره امسال به روز هســتند ولــی این صنعت در کشــور ما هنــوز نوپا و تازه کار اســت و این نمایشگاه مانند کودک هشت سالهای است که تازه در آغاز راه قرار گرفته است.

چند غرفــه آن طرفتــر پارچههــای رنگارنگی توجه مخاطبان را به خودش جلب میکند، دختر جوانی که داخل غرفه ایستاده میگوید در صنعت

پارچــه مشــکل داریــم بســیاری از افــراد ترجیــح میدهنــد پارچــه را بــه دلیــل ارزانی از چیــن وارد کننــد بــرای همیــن از پارچههای داخلی اســتقبال نمیشــود. او بیــان میکنــد برخــی از فروشــندهها حتی پارچههای تولید داخل را برای فروش بیشتر به اســم یک برند خارجی میفروشــند. این دختر جــوان دربــاره مد و لبــاس معتقد اســت خیلیها ســعی در کپی کاری از ســایتها و برخی برندهای خارجــی دارند که تــاش میکننــد فرهنگ لباس یــک کشــور بیگانــه را کــه بــا فرهنــگ مــا در تضاد اســت به خــورد جامعه دهنــد. البتــه در این میان هســتند طراحانــی کــه در این عرصه حرفــی برای گفتن دارند اما به آنها هم به اندازه کافی بها داده نمیشــود و حتــی صــدا و ســیما هم به ایــن حوزه آنطور که شاید و باید بها نمیدهد همین امر باعث میشــود مــردم بیشــتر به ســمت تقلیــد از فرهنگ ســایر کشــورها حرکت کنند تا اســتفاده از هنر دست طراحــان و تولیدکننــدگان داخلــی. خانم میانســال چادری که در حال تماشای پارچههای این غرفه بود در گفتوگو با «ایران» میگوید من به قصد خرید به این جشــنواره آمدم تا اینجا هم که از غرفهها بازدید کــردم به نظــرم بعضی طرحها جالــب و نو بودند و مانتوها بیشتر از سایر آیتمها نظرم را جلب کرد. آن طرف خانم ســن و ســالداری در غرفهای که بیشــتر مانتوهایش کار ســنتی به نظر میرسد روی صندلی نشســته اســت و خــود را مدیافــت معرفــی میکنــد و میگویــد مــا از اصفهــان در این جشــنواره شــرکت کردهایــم. او میگویــد برای نخســتین بــار در ایران با هنرهــای جدید و تلفیق چنــد کار از لباسهای از مد افتــاده و کوچک شــده کــه در گوشــه کمــد افتادهاند یک لبــاس جدید قابل اســتفاده طراحــی میکنیم. او میگویــد طرحهــا بایــد قابلیت اســتفاده در همه جا را داشــته باشــند و نبایــد صرفاً برای اســتفاده در مکانهــای خاصی طراحی شــوند و برخــی طرحها واقعاً عجیب هســتند و قابلیت استفاده را ندارند. او میگوید بیشتر طراحان روی مانتو متمرکز شدهاند؛ این در حالیســت که ما المانهای دیگری هم مانند روســری، دامن شومیز ...و در پوشــش داریم که آنها هم باید مورد توجــه قرار بگیرد. البته باید بگویم در این نمایشگاه هم بازدیدکنندگان بیشتر دنبال مانتو با یک ســت کیف و کفش هستند تا المانهای دیگر، گویــا مخاطبان هــم فقط بهدنبال مانتو هســتند. دو دختر جوان که در حال شــوخی و خنده در حال قدم زدن هســتند خودشان را دانشجوی طراحی معرفی میکنند و میگویند از طرف دانشگاه به این جشنواره دعــوت شــدیم. هــر دو آنهــا متفقالقــول معتقدند مدلهای ارائه شــده عامه پســند نیستند، البته یکی از آن دو میگوید اگر در بین طرحها کاری هم باشــد که با ســلیقه مــن جور دربیــاد اینقدر گران اســت که من توان خرید آن را ندارم. دوســتش وسط حرفش میپرد و میگوید از مدلهای ارائه شده در جشنواره راضی نیســت و معتقد است شیک بودن در سادگی اســت در حالیکــه بیشــتر طرحهــا در این جشــنواره بسیار شلوغ و عجیب و غریب هستند.