جلوگیری از کندن چین خوردگیهای باداب

در سال 1387 باداب سورت مازندران به عنوان یک چشمه پلکانی بینظیر در ایران و کمنظیر در جهان، در روســتای «اروســت» بخــش چهاردانگه ســاری، پــس از کــوه دماوند بــه عنــوان دومین میــراث طبیعی ایران در فهرســت آثار ملی کشــور ثبت شــد ضمن اینکه بعد از باداب «پاموککاله» ترکیه به عنوان دومین چشــمه آب شــور دنیــا به ثبت جهانی رســیده اســت، اما همچنان به ایــن جاذبــه طبیعــی اهمیــت زیــادی داده نمیشــود بــه طوریکــه خیلــی از گردشــگران بــا خــودرو تــا چنــد متــری حوضچههای جذاب آن پیش میروند و بعــد هم وارد آب میشــوند تــا مثالً از خاصیــت درمانــیاش اســتفاده کننــد. درست مثل کسی که احساس کند روی بالکن عالی قاپوی اصفهان جای خوبی برای کباب درست کردن است. سیدحســین هاشــمیزاده اهــل «قلعهسر» در هفت کیلومتری باداب، صاحــب کافی شــاپ ســیاری بــود و به واســطه حضــور گردشــگران درآمــد خوبی داشــت، بــا جــان و دل از باداب مراقبــت میکــرد و بارهــا و بارهــا مانع کســانی شــد که با بیل و کلنــگ به جان حوضچههــا افتــاده بودنــد تــا تکــهای از ســنگ چینخــوردهاش را بــرای تزیین خانههایشــان ببرنــد: «خجالت میکشــیدم که خیلی از بازدیدکنندهها نمیدانســتند با کارهایشــان چه بالیی ســر بــاداب ســورت میآورنــد. ایــن احســاس وقتــی بدتــر میشــد کــه بــا گردشــگرهای آلمانــی و چکی، پوســت تخمه، فیلتــر ســیگار و زبالههایی را که گردشگران ایرانی اطراف باداب ریخته بودنــد، جمــع میکردیــم. البتــه دیگر از دســت من هم کاری ســاخته نیست چــون اداره منابــع طبیعــی اســتان بــه بودنــم در ایــن منطقــه ایــراد گرفــت و یک سالی میشود از باداب دور هستم. البته خیالم به ابوالفضل راحت است. این بچه از روســتای اروســت میآمد و تا وقتی من نزدیک باداب کافی شــاپ ســیار داشــتم، آن گوشــه کنارهــا با گل مجســمه درســت میکــرد و بــه کمک هم آنها را به گردشگرها میفروختیم. کمکم درآمدش خوب شد و شد کمک خــرج خانــوادهاش. همین هــم من را امیــدوار کــرد روی مســئولیتپذیری ابوالفضــل حســاب کنــم. بــه حفــظ باداب تشــویقش کــردم و حــاال که من آنجــا نیســتم ابوالفضــل بــه آدمهایی که اهمیت بــاداب را نادیده میگیرند، تذکر میدهد.»