Iran Newspaper

سنتهای افبیآی

-

سنت دیرینه ما در افبیآی این است که تا حد امکان دست به اقدامی نزنیم که بر انتخابات در کشور تأثیر بگذارد. این سنت و هنجار بخشی از هویت من بود و بههمین دلیل اف بیآی به بیانیه ماه اکتبر دولت اوباما درباره دخالت روسیه در انتخابات ملحق نشــد. اگر کاری که قرار بود انجام دهیم یک تحقیق جدید محســوب میشــد، عدم اقدام (هیچ کاری نکردن) هم میتوانست یک گزینه باشد. اما در پرونده ایمیلهای کلینتون من فقط دو گزینه یا دو «در» در مقابل خودم میدیدم که هر دو نیز مستلزم اقدام بود. روی یــک از درها نوشــته شــده بود: «حرف بــزن.» با انتخا ِب حــرف زدن، من باید به کنگره میگفتم که بیانیههای قبلی مبنی بر اینکه تحقیقات تمام شده، دیگر پس از این نمیتواند صحت داشــته باشــد. این کار واقعاً، واقعاً بد بود و اف بــیآی و خــود مــرا در شــرایطی قــرار مــیداد که ممکــن بــود در انتخابات تأثیرگذار باشــیم. واقعاً بد و حتی تهوع آور بود. اگر از نظر انســانی امکان پذیر بود باید از انجام آن پرهیز میشد. دِر دیگر چه بود؟ به نظرم دِر دوم «دم فروبستن» بود. از طرف اداره تحقیقات فدرال (افبیآی)، ســازمانی که موفقیتش مرهون اعتماد عمومی است، من در مقابل کنگره و مردم امریکا ســوگند خورده و شــهادت داده بودم که پرونده خانــم کلینتــون تمام شــده اســت. حاال مطلع شــدهام کــه این موضــوع دیگر صحیح نیست. در این مقطع و در حالی که بهدنبال گرفتن حکم قضایی برای جســتوجوی هزاران ایمیل - احتماالً ایمیلهای اولیه و مفقود شــده - خانم کلینتون هســتیم، ســاکت ماندن در واقع تأیید و تصدی ِق دم فروبستن خواهد بود. معنای دم فروبســتن ایــن خواهد بود که رئیس اف بــیآی کنگره و مردم امریکا را گمراه کرده بود و همچنان به این گمراه کردن ادامه میدهد. سخن گفتن یا دم فروبستن - هر دو گزینههای وحشتناکی بودند. اعضای ارشد تی ِم نیمســال هــر دو گزینه را مورد بحث و بررســی قــرار دادند. مــا درباره آنها صحبت کردیم، سپس مهلت دادیم که افراد فکر کنند و دوباره بحث کردیم. دور میــز کنفرانس اتاق من نشســتیم و از هر زاویهای که فکــرش را میکردیم، موضوع را بررسی کردیم.

Newspapers in Persian

Newspapers from Iran