آتشی که تو درانداختهای...

دلنوشتهبیژنکامکار برای زادروز شهرام ناظری

شهرام عزیز؛ چهل و چهــار ســال از دوســتی و همراهی بــا شــما مهربــان گذشــت. هــر دو مــا متولــد ســال 8231هســتیم و امیدوارم همچنان فعــال و در خدمت موســیقی کشــور عزیزمــان ایران باشــیم. بدون شــک شــما عزیز یکی از بانیــان و فعاالن دوران طالیی موســیقی اصیل و مقامی در دهــه 60 بوده اید. هیچــگاه مردم خاطرات شــیرین «گل صــد برگ»، «آتــش درنیســتان»، «صدای سخن عشق»، «ساقی نامه»، «در گلستانه» و «مرا عاشق چنان باید» را که با هنرمندان توانایــی چــون اســتادان جــالل ذوالفنــون، کیخســرو پورناظــری، کامبیــز روشــن روان، هوشــنگ کامکار، پرویز مشکاتیان، حسین علیــزاده و همراهــی گروههای پیشــگام در موسیقی اصیل ایران تولید و تهیه شدهاند، فرامــوش نخواهنــد کــرد. مطمئن باشــید کــه «شــیدا»، «تنبورشــمس»، «عــارف»، «کامکارها»، «پایور» و «ارکســتر سمفونیک تهــران» ...و فرامــوش نخواهند شــد. شــما اوراقــی زرین بر تاریخ موســیقی کشــورمان ایــران افــزودی و نــام نیــک و مانــدگاری از خــودت بــه جای گذاشــتهاید. بــه نوبه خود بســیار سپاســگزار و ممنونم که در همه این افتخــارات با هم شــریک بودهایم و همواره در کنار یکدیگر؛ همچون دو برادر. نمیتوان منکــر بود که اختالف نظرهــا همواره وجود داشــته انــد- و طبیعــی هم هســت- اما در تمــام این 44 ســال چیــزی جــز مهربانی و ادب و نزاکــت و همراهی و همرازی از شــما ندیــدم. خاطــرات شــیرین 3 ماهــی که در پاریــس بــا یکدیگر بودیــم به همراه اســتاد داریوش طالیی عزیزم و کنسرتهای شهر پاریسمقریونسکوودرهزارهحافظکنسرت کانادا با اســتادان جالل ذوالفنون، کیخسرو پورناظری و اکبر مرادی و تکرار این کنسرت در لبنــان را فراموش نمیکنم. خوب به یاد دارم که رهبر فلسطینیها پشت صحنه در پایــان کنســرت آمدند و گفتنــد «تأثیری که امشب شــما روی مردم گذاشــتید 50 سال مبــارزه و حضور ما نتوانســته بــود بگذارد» ایــن دقیقــاً جمالت رهبــر فلســطینی ها و ولیــد جنبالط در جشــنواره لبنان بــود. دف در دوران طالیی موســیقی معرفی شــد اما شــکوه و تأثیرعمیقی کــه «گل صد برگ»، «آتش در نیستان» و «صدای سخن عشق» بر مردم و موســیقی ما گذاشته انکارشدنی نیســت و باید این را هم بگویم که همه این کارهــا منبع الهام مــن بودهاند. طی این 44 ســالی که با هم بودیم، آن دو ســال را که در دولــت ســرای دکتر نــوری وزیری و همســر محترمشــان مینــو خانــم در خدمــت عمو خرابات «نعمــت خراباتی»که منبع الهام تمام آن آثار ذکر شــده بود، از یاد نمیبرم. دراین خانه زیبا و دلنشین بود که به خاطر مهر و لطف دکتر و همسرشان با بزرگان موسیقی کشــورم مالقات کردم و خاطره دیدارشان را هیــچ وقت از یاد نمیبــرم. افتخار همکاری با اســتادانی چون علی اصغر بهاری، جلیل شــهناز و فرامرز پایور البته عزیزان را پیشتر در میــدان ارک و در رادیــو ایــران داشــتم اما آنطــور کــه از نزدیــک نفــس در نفــس، بــا حضــور شــما، در آن خانــه پر از مهــر دکتر و همسرشان ســپری کردیم، ســاحت دیگری داشــت و قابل قیــاس با هیــچ دوره دیگری نبود. دوستت دارم و میدانم دوستم داری، چراکــه دل بــه دل راه دارد.3 هفته پیش در جزیــره کیش همدیگــر را دیدیم و بیاختیار همدیگــر را در آغــوش گرفتیــم؛ دوســتانی که ایــن صحنــه بیریــا و بیتکلــف را نظاره گــر بودند، میگفتند عاشــق و معشــوق هم چنیــن همدیگــر را بغل نمیکنند که شــما کردیــد! دوســت عزیــز و نازنینــم، هنرمنــد گرانقــدر همــراه و همــرازم، شــهرام ناظری عزیز، تولدت مبارک»