سنمان باال می رود، هیچ کس به ما کار نمی دهد

اعظــم خســروی یکــی از زنــان سرپرســت خانوار که دارای ســه فرزند است با اشاره به اینکه مستمری پرداختی کفاف هزینههای زندگــی را نمیدهد میگویــد: اداره زندگی در شــرایط فعلی برای ما زنهایی که سرپرستی خانواده را برعهده داریم خیلی دشوار است متأسفانه سن ما که باال میرود هیچ کس حاضر نیســت به مــا کار بدهد به همیــن دلیل مجبوریــم به عنوان کارگرخدماتــی کار منــزل انجام دهیــم اگر چه بــرای این کار حقوق قابل توجهی هم داده نمیشود. او میافزاید: هرچی کار میکنــم باید بــرای هزینههای لبــاس، مدرســه و خورد و خوراک بچهها بدهم هیچ پس اندازی هم نداریم فقط خدا را شــکر میکنم که در این شرایط سالمم. هزینه دوا و درمان دیگــه نداریــم. خســروی در ادامه میگوید: قیمتهــا که باال رفتــه نمیتوانیم برخی از مایحتاجهای زندگی را تهیه کنیم چــون پــول کافی نداریــم به همیــن خاطر از بعضــی چیزها صرفنظرمیکنیم.