عباس عبدی: مدارک بیاعتبار را میتوان سرقت کرد

عبــاس عبــدی، پژوهشــگر اجتماعــی و فعــال رســانهای دربــاره موضــوع تقلبعلمی در دانشگاههای کشور، گفت: وقتی مدرک و علم را میتوان سرقت کرد که آنها دیگر اعتبار نداشته باشند.

بهگــزارش ایســنا، وی با اشــاره بــه آییننامهای کــه در هیــأت دولت برای جلوگیری از ســرقت علمی تنظیم شده اســت، گفت: من در جریان جزئیات آنچه تصویب شده نیستم اما قانون و آییننامه، شکل مکتوب یک اراده باید باشــد. مهم این اســت که آیا چنین ارادهای در ســاخت دولت در جایی شکل گرفته اســت یــا نه؟ اگر چنین ارادهای در ســاخت دولت وجود داشــته باشــد اصالً وضع به اینجا نخواهد رسید.

عبــدی تأکیــد کرد: اصــل این ضوابطــی که دولت یا شــورای عالــی انقالب فرهنگی وضع کردهاند که حتماً باید مثالً مقاالت بینالمللی برای ارتقا وجود داشته باشد، همه خالی کردن علم از محتوای واقعی آن است. هیچ جای دنیا اینچنین نیســت. نقاطی هم که چنین قواعدی وجود دارد اوالً آن محتوا شکل گرفته بعد قالب آن را تنظیم کردهاند. مثالً همه جای دنیا دادن مدرک وجود دارد امــا اول علــم را آمــوزش میدهند بعد معــادل این علم، مــدرک صادر میکننــد. اما ما از مدرک شــروع کردهایم و فکر میکنیــم صدور مدرک همان علم است. این آییننامهها را هم باید در همین چارچوب تحلیل کرد. ما باید اول آن اراده را داشته باشیم.

وی با اشاره به تبعیض و فساد موجود در بعضی دانشگاهها گفت: تبعیضی کــه در کنکــور برای فرزنــدان اعضای هیأت علمی وجود دارد، کار بســیار زشــتی است. اما یک نفر از این افراد به این مسأله اعتراض نمیکند. اصالً مگر میشود در حوزه علم و دانش چنین تبعیضهایی روا داشت؟ از تخصیص این امتیازات برای سایر موارد هم مخالفم. نه اینکه بگویم به آنها کمک نشود. به آنها کمک شود که مدرسه خوب بروند و آموزش خوب ببینند تا بتوانند در مسابقه شرکت کنند و برنده شــوند. به آنها آموزش درجه یک رایگان بدهند. این ایرادی ندارد. اما در مســابقه باید همه افراد، موقعیت برابر داشــته باشــند. هر چند افرادی را میشناسم که فرزندانشان را به شکلی تربیت کردهاند که حاضر به استفاده از این امتیازناموجهنشدهاند.

وی دربــاره بحث تقلب علمی در دانشــگاههای کشــور هــم اینطور توضیح داد: سرقت علمی با سرقت چیزهای دیگر فرق میکند. مثال میزنم اگر کسی پــول من یا شــما را بدزدد یــا از منزل ما وســیلهای را بدزدد، آنچه دزدیده شــده، از جیب من یا شــما برداشــته شــده و به جیب دیگری میرود و آن فرد دیگر به هرحال از آن وســیله دزدیده شــده اســتفاده میکند. اما در سرقت علمی ماجرا اینگونه نیســت. یعنی مثالً اگر کســی یک مدرک پزشــکی داشــته باشد، دیگری نمیتوانــد این مدرک را ســرقت کند چون این مــدرک به خودی خود هیچ چیز نیست. آن تخصص فرد در پزشکی است که اهمیت دارد. این مدرک، معرف آن تخصص است و آن تخصص قابل سرقت نیست. بنابراین این خیلی کار کثیف و رذیالنهای است. درواقع کسی که کتاب یا مقالهای را بهنام خود منتشر میکند در حالی که مال خودش نیســت، میخواهد چیــزی را از دیگران بدزدد که اصالً شدنی نیست. اما تبعات بدتر از دزدی را دارد.