«فغانی» پینگ پنگ هستم

گفتوگوی «ایران» با سیمین رضایی، اولین داور زن تنیس روی میز کشورمان در المپیک عضو کمیته قوانین فدراسیون جهانی هستم و کاری کردم مشکلی از جهت داشتن حجاب وجود نداشته باشد

موفقیتهای زنان ورزشکار ایرانی در رشــتههای مختلف در سالهای اخیر چشمگیر بوده. اتفاقی که مدتی است به جامعه داوری هم تسری پیدا کرده و پس از قضاوتهای گاره ناظمی در فینال فوتســال المپیک جوانان 201۸ آرژانتیــن و همچنین جــام ملتهای اروپا، حاال قرار اســت سیمین رضایی داور تنیــس روی میز به عنــوان اولین داور زن ایرانــی در المپیــک حضــور داشته باشد. اتفاقی بی نظیر که مؤید رشد زنان ایران در بخش داوری است و المپیک توکیو 2020 میزبان سیمین رضایــی در این رشــته ورزشــی خواهد بود.

ســیمین رضایــی درخصــوص انتخابش از ســوی فدراســیون جهانی تنیــس روی میــز جهــت قضــاوت در المپیــک 2020 بــه خبرنــگار «ایــران» گفت: «یکی از مواردی که در سالهای اخیر هدف گذاری کرده بودم، رسیدن به ســطح قضــاوت در المپیک بود، با امتیازاتــی کــه جمــع کــردم و افزایش تجربیاتــم بــه ایــن موفقیــت دســت پیــدا کــردم. مــا در المپیــک 2016 ریو ســهمیه داوری نداشــتیم و من خیلی تاش کردم که بتوانم این ســهمیه را بــرای المپیــک آینــده به دســت آورم کــه محقــق شــد و وقتــی اســم خودم را در لیســت فدراســیون جهانــی دیــدم، بســیار خوشــحال شــدم. مــا بــرای قضــاوت در المپیــک، نیازمنــد مدرکــی بــه نــام «بلوبــج» هســتیم. بــه غیــر از آن هــم الزم اســت که یک داور در مســابقات مختلف بدرخشــد و قضاوتهای خوبی داشــته باشــد تا نظــر ســرداوران فدراســیون جهانی را به خود جلب کند.»

رضایــی اهمیــت حضــور خــود در المپیــک را با این آمار نشــان داد: «ما در حــال حاضــر 240 داور بلوبــج در دنیــا داریم که برای المپیک 22 نفر از آنها انتخاب شدهاند که 11 نفر خانم و 11 نفر آقا هســتند و 4 داور هم از کشور میزبــان ســهمیه میزبانــی گرفتهانــد. طبیعــی اســت کــه با ایــن تعــداد کم داوران، من باید خیلی خوب خودم را نشان میدادم. خوشــبختانه در 4-۳ ســال گذشته در تورنمنتهای مهمی در ســطح جهانــی حضــور داشــتم که در همــه آنها قضــاوت فینال را به من دادند.»

او در خصــوص ســؤالی مبنــی بــر اینکــه آیــا در ایــن مســیر بــه خاطــر داشتن حجاب با مشکلی مواجه شد؟ چنیــن پاســخ داد: «مــن ســال 2006 مدرک بینالمللی قضاوتم را گرفتم. آن موقــع مشــکاتی وجــود داشــت و ممکن بود که نتوانم قضاوت کنم. به خاطر این که لباس مشــخصی داریم که حجاب ندارد اما من توضیح دادم که ایــن مذهب و قانــون مملکت من اســت و اگــر بخواهــم داوری را ادامــه دهــم، حتمــاً الزم اســت کــه حجــاب داشــته باشــم. از طرفــی مــن عضــو کمیتــه قوانیــن فدراســیون جهانــی هســتم و بــا اســتفاده از ایــن کرســی توانســتم قانونــی مطــرح کنــم و بــه تصویب برســانم که مشکلی از جهت داشــتن حجاب وجود نداشــته باشــد. البتــه به غیــر از خودم فقــط یک داور خانــم از مصــر را دیده ام کــه حجاب دارد ولی بــرای المپیک من تنها داور محجبه هستم.»

تنیــس روی میــز ایــران تــک ســتارههایی ماننــد نوشــاد عالمیــان در بخش مــردان و ندا شهســواری در بخــش بانــوان دارد. رضایــی دربــاره اینکه چطور توانست خود را به عنوان یک داور به این ســطح برساند، چنین توضیــح داد: «مــن معمــوالً ســعی میکنــم کاری را کــه شــروع میکنــم، نیمــه کاره رها نکنــم. البته خودم فکر نمی کردم که در داوری به این ســطح برســم. خوشــبختانه در ایــن ســالها رشد خوبی داشتم و توانستم باالترین مدرک داوری تنیــس روی میز جهان را هــم بگیــرم. ضمــن اینکه همیشــه فکر میکنم در هر مسابقه ای، چیزی بــرای یــاد گرفتــن وجــود دارد. من در خانــوادهای ورزشــکار بــزرگ شــدم و پدرم و برادرم هــم ورزش میکردند. خــودم اول بســکتبال کار میکــردم و بعد رشــتههای رزمی و شنا را پیگیری کــردم. از نوجوانی بــه تنیس روی میز هــم عاقــه زیــادی داشــتم و اول بــه عنــوان بازیکــن کارم را آغــاز کــردم و بعد عاقهام به داوری بیشتر شد.»

او دربــاره اینکــه آیا بــرای قضاوت در المپیــک اســترس دارد؟ پاســخ داد: «اســترس کــه دارم ولــی چــون یــک ســال تــا المپیــک مانده، ســعی میکنم خودم را به آمادگی بیشــتری برسانم.»

بدیهــی اســت کــه داوری در ایــن ســطح میتواند کمک یا توصیههایی به ورزشــکاران این رشته داشته باشد: «مــن در زمینــه مربیگــری فعالیــت دارم و مــدرس هــم هســتم، بنابراین میتوانــم کمکهایــی داشــته باشــم. در ســالهای اخیــر خانمهــای مــا پیشــرفت خوبی داشــته انــد ولی باید در میادیــن بینالمللــی بیشــتری حضــور پیدا کنند. ضمن اینکه حضور مربــی خارجــی بینالمللــی میتواند بســیار مؤثــر باشــد. از لحــاظ داوری، پینگ پنگ بــازان مــا باید ســعی کنند کــه خطای ســرویس نداشــته باشــند. بــا توجــه بــه اینکــه قدرتهــای برتــر تنیــس روی میز دنیا مانند چین و کره در آســیا حضــور دارنــد، شــرایط برای پینگ پنگ بازان ما ســخت اســت اما بچههــای ما بایــد تاش خودشــان را انجــام دهنــد و اصــاً ناامید نباشــند. مانند نوشاد عالمیان که در بازیهای آســیایی 201۸ جاکارتا بعد از 50 سال مــدال برنــز را بــرای تنیــس روی میــز ایران به ارمغان آورد.»

ورزش ایــران در فوتبــال، یــک داور شــناخته شــده در کاس جهانی دارد؛ علیرضــا فغانــی. او الگــوی مناســبی بــرای آنهایــی اســت کــه بــه داوری عاقهمنــد هســتند. فغانــی در جــام جهانــی روســیه و المپیــک ریو، بازیهــای مهــم و حساســی را ســوت زد. ســیمین رضایی هم داوری اســت کــه المپیــک را تجربــه خواهــد کــرد. آیــا او میتوانــد در تنیــس روی میــز، داوری مطــرح همچــون فغانــی در فوتبــال شــود؟ خــودش در ایــن بــاره گفت:«شــاید جالب باشــد کــه بگویم بعضی از همکارانم، به من میگویند فغانی تنیــس روی میز. من هم مثل آقــای فغانــی در فینــال مســابقات جهانی قضاوت کردهام. البته ایشــان فینال المپیــک را هم قضاوت کرده و من باید خودم را به ایشــان برســانم و رضایت مســئوالن جهانی را به دست آورم.»