باید راههای نرفته را انتخاب کنیم

تیــم ملــی والیبــال بــا دو شکســت در مرحلــه نهایــی لیگ ملتهــا9102، از دور رقابتهــا کنــار رفت ولی بایــد به این نکتــه توجــه داشــت که مــا بــا دو تیــم قدرتمند دنیــا بازی کردیم. گرچه میتوانســتیم برنده هم باشــیم ولی آنجایی کــه باید کار را تمام کنیم، درســت عمــل نکردیم. تیم ملی در این دو بازی نشــان داد که یــک تیم غیرقابل پیش بینی اســت که این هم خوب اســت و هم بد. خوب از این جهت که وقتی دو «ســت» از برزیل عقب هســتیم، به بازی برمی گردیــم و نشــان میدهیم کــه توانایــی اش را داریــم و بد از این حیث که بازی با لهســتان را عالی شــروع کردیم ولی در ادامه امتیازها را از دســت دادیم. در حالی که باید تغییر اســتراتژی میدادیم و ایــن کار را انجام ندادیم. ما در ســت اول دیدار برابر لهســتان با امیر غفور، پوریا فیاضــی و میــاد عبادی پور حمله کردیم و فکر کردیم در ســت دوم هم همین طــور میشــود ولی آنها به خودشــان آمدند و دســت ما هم رو شــد. ایــن قدر به غفور پاس دادیم که او کم آورد. ما انتظار داشــتیم که با دادن پاس به بازیکنان ســرعتی، تمرکــز دفاعــی آنها را به هم بریزیــم ولی این طور نشــد. اگر بخواهیم فنی تر در این رابطه صحبت کنیم، به اعتقاد من تیم ما در زدن ســرویسهایی کــه تیمهــای دیگر را اذیت کند، دچار ضعف بود. به عنوان مثال، «لوکارلی» در برزیــل هر وقت ســرویس زد، ما را اذیت کرد. البته در بیــن بازیکنان ما هم امیر غفور گاهی سرویسهای پرشی خوبی میزند ولی کم است. وقتی شما سرویس خوبی نداشــته باشــی، آمار دفاعی ات هم پایین میآید. ما هنــوز در دریافتها با تیمهای برتر دنیا کمی فاصله داریم و باید روی این فاکتور بیشتر کار کنیم.

بــا ایــن حال، اگر بخواهیم نوســانهای تیم ملــی در دو بازی اخیــر را ارزیابی کنیــم، باید گفت که حریفان ما تجربه شــان بیشــتر اســت و این موضوع بســیار تأثیرگذار اســت. برزیل تیمی اســت که هم در عنوان و هم در قدمت در والیبال از ما جلوتر اســت. آنها آنقدر میدانهای ســخت اینچنینی را تجربه کرده اند که بازیکنان شــان آبدیده شــده اند. البته آنجایی که رقابت پایاپای میشــود و قرار اســت میلیمتری ببرید، به غیر از بازیکن، کادرفنی هم نقش دارد. این کمک از بیرون ضعیف بود. کادرفنی باید تایم به موقع بگیرد تا ترمز حریف کشیده شود و سرعت بازی زمانی که حریف در حال امتیازگیری پیاپی است، از بین برود.

در مجمــوع باید گفت که عملکرد تیم ملی در ایــن دوره از رقابتهای لیگ ملــت در مرحلــه اول عالــی بــود و طبیعی بــود کــه در مرحله نهایــی بازیهای ســنگینی در پیش داشته باشــیم و باید آمادگیمان بیشــترمیبود. ضمن اینکه بچهها، 15 بازی انجام داده بودند و خســتگی هم وجود داشــت. از طرفی اگر از آنها اســتفاده نمی شــد و بازیکنان دیگری به کار گرفته میشــدند، شــاید همین جایــگاه حضور در جمع 6 تیم برتر دنیا را هم نمی توانســتیم به دســت آوریم. در هــر صــورت، بچههــا تاش کردند و زحمت شــان را کشــیدند و کســی چیزی کم نگذاشــت. ضمــن اینکه اگــر بخواهیم نتایج تیم ملی را با ســال گذشــته در نظر بگیریم، خیلی پیشــرفت کردهایم. امســال، ســال خوبی بــرای والیبال بود. ما ســالهای گذشــته را بد شــروع میکردیم، بــد تمام میکردیــم و در رتبههای دورقمــی قــرار میگرفتیــم ولی امســال جــزو 6 تیــم بودهایم. دلیلــش هم این بــود کــه طبق گفته بچهها خیلی خوب و با انگیــزه تمرین کردند و هدفمند جلو رفتند. بازیکن وقتی چنین ذهنیتی داشته باشد، با کار و تاش بیشتر میتواند به موفقیت برسد. ما باید راههای نرفته را انتخاب کنیم و برویم. این راهها، کارهای ســختی اســت که باید انجــام دهیم و جدیتر باشــیم. باید از همــه ظرفیتها و قابلیتها استفاده و آسیب شناسی کنیم تا آینده بهتری داشته باشیم.