«موجسازی» و «موجسواری» که همچنان ادامه دارد

گــروه سیاســی/ عبــاس نعمتــی، نویســنده ســریال «بــوی بــاران» در واکنــش بــه انتقادهــای وحیــد جلیلــی از رازی چند ســاله درباره غائله موســوم به «موج» در سال ۸۷۳1 پرده برداشــته اســت. در آن سالها انتشار نمایشــنامه طنز با موضوع انتظار ظهور امام زمان در نشــریه دانشــجویی دانشگاه امیرکبیر با نام موج غائلهای بحثبرانگیز و پر ســرو صدا به دنبال آورد و بسیاری از علما و جریان سیاسی راست آن زمان اصالحطلبان و دانشجویان بخصوص دفتر تحکیم وقت را به بهانه همین نشــریه دانشــجویی در تیراژ 150 نسخه متهم به ضدیت با امام زمان(عــج) و ارزشهای دینی کردند. چه کالسهای درســی کــه در حوزه در اعتراض به آن تعطیل نشــد و چه تجمعاتی که برگزار نشد. صداو سیما هم که ســوژه خوبی پیدا کــرده بود، برای مدتی در نقش آتــش بیار معرکه ظاهر شد. شنبه شب وحید جلیلی طی سخنانی در مشهد با انتقاد از سریال «بوی باران» و اینکه سیاه نمایی برجستهای در آن وجود دارد، ادعای نفوذ در صدا و ســیما را مطرح کرد. او همچنین گفته بود که نویســنده این ســریال به جرم توهین به معصومین تا مرز اعدام پیش رفته اســت. اشــاره جلیلی به مسأله توهین به معصومین به عباس نعمتی نویســنده این ســریال برمیگردد که اتفاقــاً نویســنده همان نمایشــنامه جنجالــی هفتهنامه موج در ســال ۸۷۳1 بوده است. نعمتی حاال در بخشی از گفتوگوی خود با خبرآنالین درباره آن ماجرا توضیح داده: «من یک نمایشنامه طنزی در نشریه دانشجویی «موج» امیرکبیــر که 0۵1 نســخه داشــت، دقیقاً 20 ســال پیــش نوشــتهام؛ در انتهای تابستان ۸۷۳1. بعد که شلوغ شد و من رفتم خودم را تحویل دادم. آیتاهلل بهجت ورود کرد و پیغام داد به حضرت آقا، آیتاهلل شاهرودی، آقای مروی و مرتضــوی که قاضــی دادگاه مطبوعات وقت بود که ایشــان توهین نکرده و آزادش کنید. حتی به دادگاه ما پیغام دادند که من قبالً آدم پیش مرتضوی فرســتادهام. اگر میگویید این مطلب توهین به مقدسات است، میخواهند زنــگ بزنند، میخواهنــد مکتوب بپرســند و من بگویم توهین به مقدســات نیست. آقای مرتضوی در دادگاه تأیید کرد ایشان نماینده قبالً فرستاده و االن باید برای دادگاه ثابت شــود. اینها همه در صورتجلســه دادگاه هست؛ جلوی چندصــد نفر. حکم دادگاه من یک ســال بود. حضرت آقا هــم ورود کردند و دســتور آزادی مرا دادند.» نعمتی که پیش از این هم نویسندگی چند سریال دیگر در سیما را عهدهدار بوده، گفته است: «این مطلب را من در ۸1 سالگی و شب قدر نوشتم و با وضو و توسل. اما این فهم آن زمانم بود. من آن زمان نمیدانستم شأن اهل بیت باالتر از این است که حرف حق را هم با زبان طنز دربارهشــان بنویســی. این مطلب را من بعدها فهمیدم و آن زمان نسبت به آن جاهل و نادان بودم ولی این توهین نیست. البته این خطا بر من وارد است که در شأن اهل بیت نباید حرف حق را هم با زبان طنز زد.» نکتــه قابــل تأمــل اما نــه در دعــوای جلیلی- نعمتــی بلکــه در واکنشهای عجوالنه هیجان زده و توأم با تســویه حســابهای سیاسی و جناحی است که چطــور بــرای ضربه زدن به رقیب بر ســر هیچ و پوچ غائلهای بر پا میشــود و تا مرز شــعارهای تنــد «اعدام باید گــردد» میرود اما در نهایــت وقتی کار به بررســی و دقت میرســد، معلوم میشــود واقعیت آن چیزی نبوده که ادعا میشده است. حکایت هفتهنامه موج و موج سازیها و موج سواریها به نظر میرسد همچنان در فضای سیاسی ایران ادامه دارد.