تقاضای ما از دولت نظامبازنشستگیسینمایایراناست

یک ســال گذشته یک ســال پرماجرایی شد. طوفان تغییرات در همه وجوه زیســتی ما به شــکل حیرت انگیزی تأثیر گذاشــته است. روزگار دیگــری آغاز شــده اســت؛ روزگاری که ما شــاهد ورق خــوردن تاریخ هســتیم. ســینمای ایــران در تالطــم ایــن تغییــرات همچنــان تولید میکنــد و نمایــش میدهــد که بســیاری پیــروز از ایــن تالطمها عبور کردهانــد و بســیاری اندوهگیــن. این قاعده جهانی ســینما اســت اما دلهــای مــا نازک اســت و از رنج دیگــران در عذاب. خانه ســینما در یک ســال گذشــته توانســتًدر یک تعامل حرفهای و دوسویه با همه نهادها و سازمانها خصوصا سازمان سینمایی قرار گیرد. این تعامل حرفهای به معنای پذیرش متقابل همه امور نیســت. در برخی امور همچنــان بــا مشــکالت جــدی روبــهرو هســتیم بــا اینکــه از معافیت مالیاتی بر اســاس قانون برخورداریم اما در حوزه اجرایی مشــکالت همچنان جدی اســت. ارزش افزوده با پیچیدگیهایی جریان تولید را با مانع روبهرو میسازد هرچند اتفاق خوبی در کمیسیون فرهنگی مجلس شــورای اســالمی و پیگیریهای نهاد ریاست جمهوری در جریان است. باال رفتن هزینه تولید خصوصاً در بخش بازیگران، صنعت تصویر ایران را دچار چالشی جدی کرده است و اگر نتواند از پس این چالش برآید قطعاً جریان تولید دچار بحران خواهد شد. نظام بازنشســتگی اهل ســینمای ایران حقارت بار اســت. این حقارت چه از ما باشد چه از دولت، حقارت بار اســت. ســه ســال گذشــته تالشهای فراوانی صورت گرفت ولی همچنان در بر همان پاشــنه حداقــل حقوق میچرخــد. مهمترین و اصلیترین تقاضای ما از دولــت در این ایام که به برکــت شــهدای ارجمند هفته دولت اســت اقدامــی جدی و مؤثر و فــوری در این زمینه اســت. به نظرم حل این مسأله برای آینده فعاالن صنعت تصویر ایران، نوید احترام و کرامت میدهد. آیا میشود؟ ما به تالش خود ادامه میدهیم. دولت اما چه میکند؟