دیگر نمیتوان جایگاه نویسنده را نادیده گرفت

تولید هر چیزی، هر چند کوچک، نیازمند فکر و انديشه اســت و چنانچه بدون داشــتن طرح و ايده، دســت به تولیــد زده شــود، محصــول نهايــی به شــانس و اقبال واگذار شده، که حاصلی جز ناکارآمدی و ناکامی ندارد، اين اصل در فرآيند خلق آثار هنری بويژه در تولیدات سینمايی، که مهمترين و تأثیر گذارترين رسانه جهان امروز محسوب میشــود، نقش حیاتیتر دارد و بدون داشتن طرح و نقشــه راه، که همانا، فیلمنامه خوانده میشــود، ســاخت فیلم را (حداقل به شکلی که میشناســیم) امری محال و ناممکن میسازد، بديهی است هرچقدر اين نقشه راه ويا طراحی آن بکرتر، خاقانهتر و نو آورانتر باشــد نتیجه کارآمدتر، دلنشینتر واثربخشتر خواهد بود، کافی است جمله معروف هیچکاک را به ياد بیاوريم، که میگويد: برای ساخت يک فیلم خوب، سه شرط الزم است، شرط اول فیلمنامه خوب، شرط دوم فیلمنامه خوب و شرط سوم فیلمنامه خوب، يا اين نظر کوروساوا را، که میگويد، يک کارگردان بد، ممکن است از روی فیلمنامه خوب، بتواند فیلم قابل قبولی بســازد، ولی ً مطمئنا،يک فیلمســاز خوب قادر به ســاخت فیلم قابل توجهی، از روی فیلمنامه بد نخواهد بود، اين گفتهها، که از سالها تجربه دو غول بزرگ فیلمسازی سرچشمه میگیرد، بخوبی، منشأ فیلم خوب را، که همانا فیلمنامه خوب است، نشان میدهد و اين رسالت، يعنی يافتن نقشه راه مناسب و نگارش فیلمنامه خوب به عهده نويسنده است، نويسنده است که برای يافتن ايده نو، ســاختار داســتانی تازه و خلق اثری ماندگار، بايد ســوار بر اســب دانايی، از دشت خیال و واقعیت بگذرد و قدم در وادی ناشناختهها بگذارد، نويسنده است که بايد روزنه تازهای برای بیان انديشهها و دغدغههای انسان معاصر خود بیابد، اوست که بايد روح و روان خود را به بازی بگیرد، تا دنیای خیال انگیزی بیافريند که در عین باورپذيری، زيبا، دوســت داشــتنی و اثربخش باشــد، امروزه ديگر نمیتوان از فیلم خوب و ســینمای جهانشمول ســخن گفت ولی جايگاه فیلمنامه نويس را ناديــده گرفت، فیلمنامهنويس طــراح و از ارکان اصلــی هــر اثــر ســینمايی محســوب میشــود که چنــدان در ســینمای ايران جدی گرفته نشــده و هرگز در جايگاه واقعی خود قرار نگرفته است، شب فیلمنامه نويسان و نشستهايی از اين دست و همصدايی اعضا، گامهای نخســت قرار گرفتن در جايگاه شايســته فیلمنامه نويسان است، که امید است هرچه زودتر محقق گردد.