به سوی ستارگان

در میــان تمــام جلوههــای بصــری خیرهکننــده «به ســوی ستارگان»، از مناظر خالی و عاری از سکنه ماه، تا حرکت فضاپیمایی تنها میان ســتارگان بیشــمار، درخشانترینشــان تمرکز روی چشــمان برد پیت از ســوی فیلمبردار ایــن اثر، هویت وان هویتما اســت و تأثیرگذارتریــن بخش جلوههای ویژه فیلم را شــکل میدهد.مانندشخصیتچارلیهانمدرفیلم«شهر گمشدهزی»،قهرماناصلیفیلمجدیدجیمزگری، روی مکبرایــد با بازی برد پیت نیز مردی تنهاســت کــه مأموریتی مهــم دارد؛ پیدا کردن پــدرش، یکی از پرافتخارترین فضانوردان تاریخ بشر که مدتهاست در لبــه منظومه شمســی گیر افتــاده. همــه اینها در حالــی اســت کــه «روی» عالقــهای به یافتــن پدرش ندارد. به سوی ستارگان حتی گاهی یادآور سوالریس تارکوفسکیاستهرچندآنپیچیدگیرواییراندارد. داســتان از کهنالگوهای شــناخته شــده پیروی کرده و مســتقیماً به مضامیــن رابطه میــان روی و پدرش میپردازد. پیت با کمترین جزئیات، بیشــترین تأثیر

منبع: هالیوود ریپورتر

ممکــن را روی مخاطــب میگذارد (بــه مانند اجرای بیهمتایــش در «روزی روزگاری در هالیــوود»). ایــن مینیمالیســم برای خود فیلم صادق نیســت و گری بیشــتر بــه قواعد کالســیک این ژانــر گراییــده (مانند آثاری چون «جاذبه» و :2001« یک ادیسه فضایی»). فیلم پر از اتفاقات و رخدادهای جالب است که گاهی باعث میشود به شکل عجیبی در برزخ میان سادگی و تالش برای هیجانانگیز کردن فیلم بماند. به سوی ستارگان را میتوان نسخهای علمی -تخیلی از «قلب تاریکی» جوزف کنراد دانست؛ اثری خودآگاه در مورد مردی خودآگاه که اندک اندک متوجه میشود چقدر از احســاس انزوا دارد؛ چــه در کار و چه برای خودش. روی در تاریکــی گیــر افتــاده و مجبور اســت قدمهای بسیاری در این مغاک بگذارد تا به روشنایی بازگردد. ســفر او یادآور حماســهها و روایات افســانههای کهن است.امادرچندینسکانساتفاقیمتفاوتمیافتد؛ هنگامی که روح زخمخورده روی راهش را برای فرار از اینمغاکروشنمیکند. منبع: هالیوود ریپورتر ترجمه محمد تقوی