ُخلق او همچو خلق پیغمبر

اینک که قرنها از آن روزگار گذشــته دیگر نه از گورســتان توس نشــانی مانده و نه از گورســتان غزنه مگر مزار ســنایی و آرامگاه فردوسی. به هر حال، امســال که روز شــعر با هفتم امام حســین(ع) سیدالشــهدا مقارن شــده نگاهی به دلبســتگیهای آیینی بزرگترین شــاعران پارســی گوی مناســب به نظر میرســد. ســنتی که میتوان آن را از رودکی و فردوســی تا ایرج و شــهریار تبریزی مالحظه کرد: به جز از علی که آرد، پسری ابوالعجائب / که علم کند به عالم، شهدای کربال را

در لحظــهای کــه ایــن یادداشــت نهایــی میشــد خبــر درگذشــت دوســت و همکارمان آقای محســن رضایی را دریافت کردم. ایشان در تدوین برنامه سوم و چهــارم توســعه در حــوزه فرهنگ، هنر و رســانه مؤثــر بود و در تدویــن برنامه پنجســاله اول و دوم شهرداری تهران نیز مشارکت فعال داشت. او همچنین در برگــزاری هفته کتاب و خانه کتاب و پایهگــذاری جایزه دهخدا کارهای ماندگاری کــرد و آثــار ارزشــمند مکتوبی بر جــای نهــاد. بــرای ایشــان از درگاه الهی طلب رحمت و مغفرت و برای بازماندگان صبر و اجر مسألت میکنیم.