اشعارشهریارکهنه نمیشوند
كمتر كسى را مىتوان یافت كه با شعر«حيدربابا دونيا یاالن دونيادی» از اشعار معروفاستادمرحومشهریار(كهامروزسالگردفوتشاناست)آشنایىنداشته باشــد. شــعری كه هر یک از ابياتش به فــراز و فرودهای دنيای فانى اشــاره دارد و مورد توجه خوانندگان بســياری بوده اســت. چنگيز حبيبيان ازخوانندگان آذری زبان و فعال در حوزه موسيقى پاپ نيز از جمله هنرمندانى است كه این شعر را مبنای یکى از آثار خود قرار داده است.
عاقه من به آثار اســتاد شــهریار به ســالهای خيلى دور برمىگردد؛ به روزگار نوجوانى كه پدرم با عشــق وعاقــه اشــعار این شــاعر بــزرگ را برای مــا زمزمه مىكــرد و مىخوانــد. مــن اصالتاً آذریزبان هســتم و قطعــاً آشــنا بــه اشــعار آذری و بویژه آثــار زنده یاد شــهریار. قطعــه «حيدربابــا» از كارهــای معــروف ایــن شــاعر بــزرگ اســت و افتخــار آن را داشــتم این كاررا با موســيقى اجرا كنم. البته این شــعر به همين چنــد فرازی كــه خوانــدهام خاصه نمىشــود، بلكه مجموعهای بســيار فاخر و سرشــار از پند و اندرز اســت كه اســتاد شــهریار به زیبایى تمام این اشارات را به زبان شعر بيان كرده است. به یاد دارم یک روز با آقای اصغر فردی كه از شــاگردان برجســته اســتاد شهریار بودند گفتوگو مىكردیم. به ایشــان گفتم تصميم دارم ابياتى از اشــعار «حيــدر بابا» را در قالب موســيقایى بخوانم كه بسيار مورد استقبال قرار گرفت و من را تشویق كردنــد. ایــن كار در ملودیهای مختلــف اجرا و خوانده شــده بود و تصميم داشــتم یــک كار متفــاوت از آثار شــنيده شــده باشــد. بنابراین موســيقى كار بهصورت «آنادولى» نوشــته شــد (موسيقى مشترک ایران و تركيه) و انصافاً كار بســيار خوبى هم بود و مورد اقبال عموم هم قرار گرفت و در چند كشــور هم اجرا كردم. زمان اجرای كار حال و هوای عجيبى داشــتم. آن روز با آقای سيدرضا رضوی تنظيمكننده این اثر در استودیو بل بودیم و استاد شهبازیان هم حضور داشتند و اتفاقاً با یک بار اجرا، كار را ضبط كردند. اشعار این قطعه اشــاره دارد بــه بىوفایى و فانىبودن دنيا بویژه آخرین فــراز كار كه مىگوید: «یامــان یئرده گون دوندی، آخشــام اولــدی / دنيا منه خرابه شــام اولدی!» این بخش من را بســيارتحت تأثيــر قرار داد، به آقــای رضوی گفتم من این آهنگ را برای ۰۰۲-۰۰۳ سال آینده مىخوانم. چرا كه شاید زمانى برسد كه دیگر از روضه خوانى و نوحه خوانى خبری نباشــد و بىتردید آن زمان برای مردم این سؤال پيش خواهد آمد كه منظور از «خرابه شام» چه بوده است؟ اما درباره كم توجهى خوانندههای امروزی به امثال این اشــعار بهخصوص در بخش موســيقى پاپ باید بگویم خوانندههای موســيقى پاپ به ناچار به ســمت اشــعار عاشــقانه و كممحتوا روی آوردهاند؛ چرا كه تقاضای بازار كار اینگونه اســت و مورد استقبال و حمایت اسپانسرها و تهيه كنندگان است و در واقع آنها تعيين كننده نوع ریتم و ترانه هستند؛ این نوع ادبيات و موسيقى خواسته و مورد تأیيد نسل جوان و تينيجر امروز موسيقى ما بوده حاال تصور كنيد این نوع حمایتها چقدر مىتواند اثرگذار باشد و كنسرتهای موسيقى پــاپ را چه كســانى پــر خواهند كرد؟ این درحالى اســت كه موســيقى ملى و سنتى ما هيچگاه شــاهد چنين اتفاقهایى نبوده و نخواهد بود و خوانندگان این ژانر از موسيقى توجه بسياری به اشعار فاخر دارند. به عقيده من متوليان فرهنگ و هنر چون وزارت فرهنگ و رســانه ملى باید به فرهنگ موسيقایى و كامى كشورمان توجه بسياری داشته باشند. وقتى رسانه ملى ما كه نقش بســزایى در فرهنگ شــنيداری مردم دارد بنا به مصلحــت یا هر چيزی یک ترانه دم دستى را روی آنتن پخش مىكند درواقع خوراک جامعه را تعيين كرده اســت. وزارت ارشــاد و صدا و ســيما باید توجه به كام و اشــعار فاخر را اولویــت كاری خود قرار بدهند تا بتوانيم یک ترانه و شــعر فاخر و موســيقى خوب برای جامعه تعریف كنيم.