صندلیخالییکلیبرالقدیم ی

ژاک شيراک سياستمدار فرانسوی در ۶۸ سالگى درگذشت

ژاکرنهشــيراک9۲ نوامبر۲391 درپاریسبهدنياآمدواز۷1 مهســال۵991 تا ۶1 مه۷00۲ عهدهدار مقام ریاســت جمهوری فرانســه بود. او از ســال۴۷91 تا ۶۷91 واز۶۸91 تا۸۸91 نخســتوزیرهمبودوبایداوراتنهاکسىدانستکه در جمهوری پنجم فرانســه دو بار به پست نخســتوزیری رسيده. شيراک از ســال۷۷91 تا۵991 شهردار پاریس هم بود و در11 مارس۷00۲ اعالم کرد که در سومين دوره انتخابات ریاستجمهوری شرکت نخواهد کرد. شيراک نيمه شــب۶1 مه۷00۲ سمت خود را به نيکال سارکوزی واگذار کرد و در انتخابات از اوحمایتکرد.ژاکشيراک،سياستمدارکهنهکارليبرالدرنهایت۶۲سپتامبر ۲019 براثرعفونتریهدرسن۶۸ سالگىدرگذشت.

شيراک، مدتها نخســتوزیر والری ژیسکار دستن و از پيــروان راه دوگل بــود و ژیســکار دســتن هــم در ســطحى متفاوتتر خط دوگل را که وطنپرســتى و ترجيح منافع ملى فرانسه بر منافع بينالمللى بود برگزیدوحتىليبرالترازشارلدوگلعملکرد.نکته مهمىکهدرفرهنگسياسىاجتماعىفرانسهوجود دارد ایــن اســت که فرانســویها در عين مخالفت با مشى سياسى احزاب و گروههای دیگر، هرگز یکدیگر را خائــن خطاب نمىکنند و این مســأله زمان مرگ شيراک یک بار دیگر اثبات و آشکار شد. حتى کسانى که در جناح چپ سياسى فرانسه قرار داشتند به او احترام گذاشتند. شيراک در عمر سياسى خود حاضر نشد در جنگ عراق با امریکایىها همکاری کند و این تصميم در راستای منافع ملى کشورش بود. وی نخواست در جنگى پرهزینهباتلفاتانسانىسهمىداشتهباشد.

منافــع ملى هميشــه بــا منافع اقتصــادی همپوشــانى دارد و شــيراک مىدانســت کشــورش به عــراق و بــازار خاورميانــه نزدیک اســت و روابط بازرگانــى بســياری با ایران و عــراق دارد. او مایل بود ایــن ارتباط ادامه پيدا کند و ســایه یک دخالت خشونتآميز بر آن سوابق سایه نيندازد. پایبندی بــه اصولــى که فرانســویها به آن مىبالنــد هم برایش مهم بــود. واکنش مردم فرانسه هنگام شنيدن خبر درگذشت او نشان داد این مردم هستند کــه یک سياســتمدار را داوری مىکنند و داوری در غياب یک سياســتمدار، ارزیابــى دقيقتری اســت تــا ارزیابىهایــى چاپلوســانه در دوران حيات و برمسند قدرت بودن او. شيراک سالها در قدرت نبود و در زمانهایى که بود با وجود اهميتى که داشــت یک بار متهمش کردند که از منابع مالى شــهرداری به نفع حزبش اســتفادههایى کرده یا کســانى را به کار گمارده است. اما اینها باعث نشد به اعتبار سياسى او لطمه وارد شود. او بازمانده نسلى از رهبران جهان بود که پایبند به یک اصول رفتاری سطحباال بودند و این شوریدگىهایى که در رجال سياسى امروز مىبينيم در امثال او قابل مشاهده نبود. او به نظم و انضباط و احترام نسبت به خود فرانسویها و دیگران قائل بود و به همين دليل فرانسویها بعد از درگذشت او یادش را با احترام گرامى داشتند.