«منشا» روی قله دردسر

حتی افــراد نهچندان آشــنا با فرهنــگ خطرنــاک(!) رقابت دیرین پرســپولیس و استقالل نیک میدانند با آن دسته از بازیکنان این دو تیم که به اردوی مقابل نقلمکان میکنند، برخورد چندان محترمانهای روی سکوها صــورت نمیپذیرد. در نتیجه اینک دو ســوال پس از کوچ اخیر گادوین منشا از جمع قرمزها بــه آبیها ذهنها را به خود مشــغول میکند. یکــی اینکه این مهاجم نیجریهای بعد از ســه سال زندگی در ایران و به رغم برخورد هزارباره با فرهنگ فوق هنوز نفهمیده بود چنان انتقالی آرامش کاری را کمی تا قسمتی از وی میگیرد و از این پس بخشی از وجود و تالش و وقت وی صرف خنثیسازی کلمات نامهربانانهای میشود که برخی افراد نــه چندان موجه کمحوصله از سوی سکوها نسبت به وی روا خواهند داشت و دوم اینکه منشا آیا بعد از یک فصل بازی در پیکان و 20 ماه توپ زدن در پرســپولیس دو تا مشاور امین و آگاه به خم و چمهای اختصاصی فوتبال ما پیدا نکرده بود تا مضار مرتبط با انتقال فوق را برای وی تشریح کنند و گوشزدهای الزم را به او ارائه دهند؟!

آتش شعلهور

مصاحبههای بعد از انتقال منشــا به اســتقالل نیز که بیشتر در جهت تعریــف از آبیها و به تبع آن کملطفی به پرســپولیس بوده، جز اینکه آتش «سرخ» مستقر روی ســکوها را نسبت به وی در جریان مسابقات شعلهورتر کند، بهرهای نخواهد داشــت. به این ترتیب منشــا بعد از ســه ســال بازی کمدردسر در لیگ قدم به عصری میگذارد که در آن نه اوجگیری فنی توأم با طیب خاطر بلکه ســالم ماندن از تهاجمات شخصیتی به راه افتاده از سوی برخی تماشــاگران افراطی، خواسته یا ناخواسته به هدف و مأموریت اول وی تبدیــل خواهد شــد و تکلیف هر بازیکنی که به جــای تمرکز بر متن روی حاشیه متمرکز شود، از قبل مشخص است.

سهلانگاریها و غرورها

منشا واقعا چگونه بازیکنی بوده است؟ آیا برانکو با جواب گفتن او در پرسپولیس به وی کملطفی کرده است؟ آیا این نیجریهای سزاوار چیزی بیش از آنچه نثارش شده، بوده اســت؟ در پاسخ باید گفت منشــا بعد از گذراندن یک فصل عالی در پیکان، یک فصل و نیم کمفروغ و سرشــار از فراز و فرودهای حرفهای ناشی از سهلانگاری و برخی غرورهای نابجا را در پرســپولیس سپری کرد. عوامل متعددی در ناکامی وی در جمع ســرخها دخیل بودند اما مهمترین آنها فقدان شم گلزنی و تشــنگی الزم برای تمام کردن کارهای بالنســبه خوبی بود که انجام میداد. برخی در دفاع از دســتاوردهای معموال لرزان وی در دوران پرسپولیسی بودنش میگفتند او در زمینه تالش و دوندگی و جنگندگی یک الگو اســت و اگر علی علیپور زیاد گل میزند، بخشــی از آن منتج از فضاسازیهایی است که بر اثر جنگندگیها و ارائه طریقهای منشا به وجود میآید.

دور از بهشت برین

اســتقالل با جذب منشا طبعا هدف تقویت خط حمله نه چندان پرثمر خویش را تعقیب میکرده و به هر حال انتخابی است که انجام داده و خوب و بد آن بزودی مشــخص خواهد شد اما منشا با انتخاب این باشگاه حتی به لحاظ فنی نیز خود را به یک بهشت برین نرسانده زیرا آبیها نه تنها مرتضی تبریــزی و روحا... باقری را از قبل برای پیشــانی خط حمله خود داشــتند بلکه به تازگی اســماعیل گونســالوس گینهایتبار را نیز استخدام کردهاند و همه اینها را نیاوردهاند تا نیمکتنشــین منشــا کنند. بنابراین نه فقط یک خوشــبختی روحی آشکار به ســبب جو نامالیم روی سکوها در انتظار منشا نیســت بلکه رقابتهای آشــکار و نهان داخلی در استقالل نیز شاید اسباب ناکامی فنی او در جمع آبیها را فراهم آورد.

در آبهای ناآرام

اینها معادالتی اســت که انتقال منشــا به استقالل را در نگاه نخست نه یک کوچ عقالیی بلکه ریسکطلبی بزرگی جلوه میدهد که شاید در آبهای ناآرام فوتبال ایران فرجام نامناسبی داشته باشد و او را روی قله دردسرسازی قرار دهد و اگر چنین شــود، فقط خود وی از این بابت سزاوار مالمت خواهد بود و نه ســایر قســمتها و اجزا و آدمهای این قضیه زیرا آنها قسمتهای مربوط به خود را انجام داده و بقیه کارها را به خود منشا سپردهاند.