نگران بههم خوردن ریتم پرسپولیس نباشید
بعد از نخستین باخت این فصل پرسپولیس بسیاری دست به تحلیل بردهاند و درباره چرایی این شکست میگویند یا مینویسند. غالب تحلیلها نیز حول یک محور میگردد یا با این هشدار آغاز میشــود که پرسپولیس بعد از برداشتن محدودیتها و حضــور بازیکنان جدید، هماهنگی قبلیاش را از دســت داده و این چالش تازهای است که میتواند در مسیر کسب سومین قهرمانی متوالی، برایش گران تمام شود.
پیش از این برخی تحلیلهای موازی بر این مبنا اســتوار بود که پنجره بســته طی یک سال گذشته برای پرسپولیس نعمت بود و جدا از خالی بودن نیمکت، تیمی که درون میدان بازی میکرد آنقدر مهره خوب داشــت که باصالبت و مقتدرانه بازی میکرد.
این گروه از منتقدان اعتقاد داشــتند پرســپولیس در اوج محدودیت شــرایط بهتری داشت چرا که نه برانکو برای چیدن ترکیب نهایی دچار سردرگمی میشد، نه نیمکتنشــینان معترض و شناختهشدهای در این تیم بودند که به بهانه بازی نکردن تیمشان را بههم بریزند.
حاال همان گروه بعد از نخستین باخت فصل پرسپولیس که از قضا با برخورداری از تمام مهرههای جدید رقم خورد، میگویند پیشبینیشــان درست از آب درآمده و تیم برانکو با نفرات جدید هماهنگی قبلی را ندارد. البته که با یک نود دقیقه نمیتوان چنین نظر قاطعی را پذیرفت اما باید دید پرســپولیس از این ماجرا چقدر نفع میبرد و احتماال تا چه میزان متضرر خواهد شد.
واقعیت این اســت که داشتن دو بازیکن شاخص در هر پست میتواند برای هر تیمی یک امتیاز باشــد و در عین حال خطر بالقوه به حساب بیاید. طبیعتا با در نظر گرفتن فرهنگ بازیکنان ایرانی نیمکتنشــینی برای چند هفته متوالی شرایط روانی بازیکن را بههم میریزد و این مســاله روی اصل کیفیت فنی بازیکن هم تاثیر منفی میگذارد که باید دید برانکو در این زمینه چگونه و چطور مهرههای قابل و صاحبنام نیمکتنشینش را توجیه و مدیریت خواهد کرد.
طبیعتا رســن، عالیشــاه و بودیمیر بازیکنانی نیســتند که مدتی طوالنی روی نیمکت بنشــینند و در ادامه راه با اضافه شدن انصاری و ماهینی شرایط روی نیمکت پیچیدهتر هم خواهد شــد. هر چند جو پرســپولیس طی دو ســه سال اخیر جوری نبوده که شاهد اعتراض نیمکتنشینها باشیم اما حرکات زیرپوستی نفرات معترض میتواند هر تیمی را بههم بریزد. مســاله ناهماهنگی بازیکنان جدید اما نکتهای حل شــدنی اســت و بیشتر از اینکه نگرانکننده باشد، یک اتفاق مثبت به حساب میآید. مطمئنا کیفیت بازیکنانی مثل ترابی، رفیعی یا بودیمیر در سطحی است که به قدرت پرسپولیس اضافه خواهد کرد. ضمن اینکه اساســا بازیکنانی در این ســطح خیلی زودتر از تصور مــا در تیمی مثل پرسپولیس راه میافتند.
جدا از ســروش که پیــش از این تحت هدایت برانکو با بسیاری از این بازیکنان بازی کرده، کیفیت ترابــی ملیپوش یــا بودیمیری کــه از بهترین تیم کرواسی آمده در مجموع به قدرت پرسپولیس اضافه خواهد کرد. پس نگران هماهنگی آنها با سایر نفرات نباشید. از سوی دیگر دیدید که مهدی شیری خیلی زود با پرسپولیس هماهنگ شده و در سومین بازی پاس گل میدهد و شریفی، نادری و کریمی هم با توجه به پتانسیلشان راه درازی برای جا افتادن در ترکیب پرسپولیس ندارند. به شــرطی که برای حضور موفق در پرسپولیس مشاورههای درستی بگیرند و شخصیت بیرون از زمینشان همسنگ با انتقالشان به این باشگاه بزرگ رشد کند.
در واقــع همه چیز به برانکو و کادرش بســتگی دارد. از نوع مدیریت نیمکت و بازی دادن به همه نفرات – که با توجه به تعدد و فشردگی بازیها استفاده از بیشتر بازیکنــان ناگزیر اســت – تا ایجاد هماهنگی و چفت کــردن نفرات جدید و قبلی با یکدیگر که بیانگر هنر مربیان و اینجا ایوانکوویچ خواهد بود و شاید با در نظر گرفتن اطمینانی که در کالم او بعد از باخت در اهواز دیده شــد، میتوان به هنر برانکو برای حفظ تیم نونوار شدهاش در مسیر قهرمانی دل بست.
یقین داشــته باشید شکست پرسپولیس در اهواز نگرانیهای جدی و مهمی در خصــوص ناهماهنگیها و بههم خوردن هارمونی تیــم ایجاد نخواهد کرد و از همین بازی پنجشــنبه میتوانید ببینید تیم برانکو چقدر به کیفیت قبلیاش نزدیک شده یا حتی از آن پیشی میگیرد. هر چند مشمول زمان شدن این مساله میتواند منجر به از دست رفتن امتیاز و عقب افتادن در کورس قهرمانی شود.
تصورمان این بــود که به جای نوراللهی محروم، عالیشــاه به ترکیب اصلی و پست اصلیاش برگردد اما این عکس، بشار رسن را بهعنوان یکی از بازیکنان اصلی پرســپولیس نشان میدهد.