حفره مالی چند صد هزار دالری در باشگاهها
کشمکش باشگاهها با سازمان لیگ بر سر دریافت حق خود از محل درآمد حاصــل از تبلیغات دور زمین و ســایر حقوق اینچنینی، یکی از کلیشهایترین و بیپایانترین دعواهای فوتبالی است. کوتاهیهــای ســازمان لیــگ در این زمینــه و تقصیرهایی کــه متوجه این نهاد اســت به کنار اما باشگاهها هم در سالهای اخیر تا توانستهاند کمکاری و ناتوانی خود در درآمدزایی را به حساب ســازمان لیگ نوشــتهاند. در حالی که باشگاهها موقعیتهای دیگری هم برای درآمدزایی دارند که نسبت به آنها کامال بیتوجه هستند.
یکی از مهمترین منابع درآمدزایی بــرای باشــگاهها، دریافت حق رشــد بازیکنانی است که به باشگاههای خارجی منتقل میشوند. روند درآمدزایی که با بیتوجهی باشــگاهها صدها هزار دالر را به جیب باشگاههای خارجی میریزد و این نشــان میدهد باشگاهها در واقع از حقوق طبیعی خود بیخبر هســتند یا به عمد خود را به ندانســتن این حقوق میزنند!
در ایــن زمینه مــواردی که موید این ســهلانگاری باشــگاهها باشد، کم نیســت و میتوان مــوارد متعددی از انتقال بازیکنان به باشــگاههای خارجی در ســالهای اخیــر را نام بــرد که به دریافت مبلغ حقیقی حق رشــد آنها از سوی باشگاهها ختم نشده است. در واقع معلوم نیســت در تمام این سالها چند صــد هزار دالری که میتوانســت بابت انتقال این بازیکنــان وارد چرخه مالی فوتبال ایران شود، چه شده است؟
انتقــال امید نورافکن از اســتقالل و علی قلیزاده از ســایپا به شــارلروا از همین انتقالهاست که در زمان مدیریت رضا افتخاری در باشگاه استقالل و رضا درویش در باشــگاه سایپا انجام شد. در خبرها آمده بود که مبلغی که شــارلروا برای جذب قلیزاده صرف کرده اســت حدود ۰۵۳ هزار یورو است. برای انتقال نورافکن هم مبلغ ۰۵۲ هزار یورو عنوان شده بود.
این در حالی اســت کــه با توجه بــه کیفیت این دو بازیکن و براســاس نرخ رشــد مصوب جدول فدراســیون جهانی، باشگاههای اســتقالل و سایپا، میتوانستند بابت انتقال هرکدام از آنها مبلغ قابل توجهی دریافت کنند.
انتقال یونس دلفی به شــارلروا هم مورد دیگری اســت که به تازگی انجام شده اســت و میتوانســت در شرایط نامناســب مالی اســتقالل خوزستان، درآمدی بــرای این باشــگاه به همراه داشته باشد. آشفتگی شرایط مدیریتی این باشگاه اما در این زمینه هم خود را نشان داده و از حق رشدی که براساس نرخ مصوب جدول فیفا باید به استقالل خوزستان میرسید، خبری نیست.
انتقال محمد نادری از تراکتورسازی به کورتریک در زمان مدیریت مصطفی آجورلــو در این تیم هــم مورد دیگری اســت که در نهایت با دریافت حق رشد این بازیکن براســاس نرخ رشد مصوب جدول فیفا همراه نبوده است.
واقعیتی که از همه این مثالها برمیآید این اســت که هر باشگاهی از انتقــال این جوانهــا بدون حق انتقال و فقط براســاس جدول فیفا، درآمــد هنگفتــی را از دســت داده اســت. موضوعی که به طور مستقیم مدیرعامــل باشــگاه را در برابر این پرسش مهم قرار میدهد که براساس چه توافق و ســند امضا شدهای، این حق رشــد را نادیده گرفته است و به طور رایگان بازیکنان را آزاد کردهاند کــه بتوانند با باشــگاههای خارجی مدنظــر خــود قــرارداد ببندند؟ آیا توافقهای مخفیانهای به هدیه دادن این مبالغ به افراد دیگری ختم شده است یا باید باور کنیم که مدیران به اصطالح با سابقه فوتبالی، از دریافت حق رشد و نرخهای مصوب فیفا برای حق رشد بیاطالع بودهاند؟